Ιράκ: Τι Αφήνουν Πίσω τους οι ΗΠΑ;

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα μπορεί να είναι συνεπής με την προεκλογική του υπόσχεση για απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, δεν είναι, ωστόσο, βέβαιο κατά πόσο η κατάσταση που επικρατεί στην μεσανατολική χώρα είναι ακόμη ασφαλής. Το Ιράκ έχει να αντιμετωπίσει το δομικό πρόβλημα της ενότητάς του, το οποίο αναμένεται να οξυνθεί χωρίς την παρουσία του αμερικανικού στρατού στο έδαφός του.
energia.gr
Δευ, 26 Δεκεμβρίου 2011 - 09:06
Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα μπορεί να είναι συνεπής με την προεκλογική του υπόσχεση για απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, δεν είναι, ωστόσο, βέβαιο κατά πόσο η κατάσταση που επικρατεί στην μεσανατολική χώρα είναι ακόμη ασφαλής.

Το Ιράκ έχει να αντιμετωπίσει το δομικό πρόβλημα της ενότητάς του, το οποίο αναμένεται να οξυνθεί χωρίς την παρουσία του αμερικανικού στρατού στο έδαφός του. Χαρακτηριστική έκφανση του προβλήματος αυτού είναι η περίπτωση του βορείου Ιράκ, όπου το αυτόνομο κουρδικό κρατίδιο επιχειρεί να συνάψει πετρελαϊκά συμβόλαια για πεδία στο έδαφός του απευθείας με πετρελαίκές εταιρείες, παρακάμπτοντας την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης και επισύροντας, όπως είναι αναμενόμενο την αντίδρασή της.

Επίσης, το κουρδικό κρατίδιο έχει να αντιπαλέψει με τις συχνές απειλές της Άγκυρας, θα πρέπει, όμως, να υποθέσουμε πως το εν λόγω μόρφωμα δεν διατρέχει κάποιον ουσιαστικό κίνδυνο ως προς την ύπαρξή του, καθώς εξυπηρετεί σημαντικά αμερικανικά και ισραηλινά συμφέροντα, ενώ εσωτερικά εμφανίζει πολύ μεγαλύτερη ευστάθεια από την υπόλοιπη ιρακινή επικράτεια.

Τα προβλήματα είναι, εντούτοις, οξύτερα στην κεντρική και νότια περιοχή της χώρας, όπου υπάρχει έντονο ως εκρηκτικό το πρόβλημα των ισλαμιστικών ομάδων. Επιπλέον, η κατάσταση στις περιοχές αυτές επηρεάζει άμεσα και την σταθερότητα της κεντρικής κυβέρνησης, καθώς σε αυτές κατοικεί η αραβική πλειοψηφία της χώρας.

Η κατάσταση στο Ιράκ και ιδίως στην σιιτοκρατούμενη κεντρική περιοχή αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο σε περίπτωση που υπάρξει επέμβαση στη Συρία και, ακόμη περισσότερο, στο Ιράν. Ειδικότερα η πραγματοποίηση του τελευταίου ενδεχομένου θα αποτελέσει κίνδυνο άμεσο για την σταθερότητα και την ενότητα του μετασανταμικού Ιράκ, προκαλώντας, επιπρόσθετα, και την εκτίναξη των πετρελαϊκών τιμών.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: η αμερικανική πολιτική είναι αντιλαμβάνεται ότι είναι έτοιμη να ξανανοίξει έναν νέο κύκλο επεμβάσεων που θα δημιουργήσει κινδύνους για το Ιράκ και την εσωτερική του ισορροπία - και, ποιος ξέρει; ίσως μεσοπρόθεσμα και την ανάγκη να επανέλθει στο έδαφός του - την στιγμή ακριβώς που αποσύρεται από αυτό;