Είναι ίδιον της φυλής μας. Είμαστε θερμοκέφαλοι. Και στις επιτυχίες
και στις αποτυχίες. Απέχουμε πολύ από τη συμπεριφορά της Βόρειας Ευρώπης
κι αυτό δεν είναι πάντα προς το συμφέρον μας. Βέβαια, υπάρχει και ο
συνήθης αντίλογος. Χάρη σε αυτή τη «ζωντάνια» μας πετυχαίνουμε πολλές
φορές το ακατόρθωτο. Μπορεί. Αλλά συνήθως εκτός συνόρων.
Την
προηγούμενη Παρασκευή διέρρευσε ότι η κυβέρνηση κατέθεσε στον ΟΗΕ
ρηματική διακοίνωση για τις παράνομες τουρκικές έρευνες σε ελληνική
υφαλοκρηπίδα. Και μέσα σε χρόνο dt γράφηκαν και μεταδόθηκαν αντιφατικές
απόψεις. Από τον πολύ ενθουσιασμό, μέχρι την πλήρη απογοήτευση. Υπήρξαν
κείμενα που μιλούσαν για αποφασιστική κίνηση, που ανοίγει το δρόμο για
μονομερή κήρυξη ΑΟΖ. Και ορισμένα που «είδαν» πίσω από την ενέργεια αυτή
τις συνήθεις συνωμοσίες για «ξεπούλημα της χώρας στους δανειστές», για
«μοίρασμα του Αιγαίου», και άλλα στο ίδιο μοτίβο. Μία ψύχραιμη ανάλυση
δεν καταφέραμε να ξεχωρίσουμε. Το θέμα, είναι φυσικό, προσφέρεται για
σπέκουλα. Είτε θετική, είτε αρνητική. Όμως, είναι εξαιρετικά ευαίσθητο
και θα έπρεπε όλοι να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν ασχολούμαστε με
αυτό. Και κυρίως, οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες.
Η κίνηση
αυτή είχε προαποφασισθεί από τον περασμένο μήνα. Μάλιστα, είχε αφεθεί να
διαρρεύσει, προφανώς, για να «ζυγισθούν» οι αντιδράσεις της γείτονος.
Και το είχαμε επικρίνει έγκαιρα αυτό.
Τελικά έγινε. Δεν
γνωρίζουμε γιατί επελέγη η συγκεκριμένη συγκυρία. Αρνούμαστε να μπούμε
στη λογική της συνωμοσιολογίας. Θα πούμε ότι καταρχήν, καλώς συνέβη,
γιατί έτσι διεθνοποιείται ένα ζήτημα, το οποίο συνιστά σημείο τριβής με
την Τουρκία. Έστω κι αν η προσφυγή γίνεται σε ένα οργανισμό που
χαρακτηρίζεται περιορισμένης δυνατότητας. Η επίκληση του Δικαίου της
Θάλασσας θεωρούμε ότι είναι η πιο σώφρων οδός από μια ενδεχόμενη
προσφυγή στη Χάγη, με αμφιλεγόμενα κέρδη.
Από το σημείο, όμως,
αυτό μέχρι να δημιουργείται ευφορία για τη μονομερή κήρυξη ΑΟΖ υπάρχει
τεράστια απόσταση. Και ελπίζουμε να υπάρχουν ψύχραιμες φωνές στο ΥΠΕΞ,
που να είναι σε θέση να πείσουν για την αποτυχία του εγχειρήματος.
Δεν
γνωρίζουμε ποια είναι τα επόμενα βήματα που σχεδιάζονται. Είναι
σίγουρο, πάντως, ότι με την κίνηση αυτή αποτρέπουμε ξένες εταιρίες να
προσέλθουν για έρευνες σε αμφιβητούμενες, πλέον περιοχές. Η πολιτική
τους είναι να μην επιθυμούν την εμπλοκή τους σε ανάλογα νερά.
Γνωρίζουμε,
όμως, ότι τον επόμενο μήνα έχει προγραμματισθεί η ψήφιση από το
Ευρωκοινοβούλιο ενός ιδιαίτερα σημαντικού κειμένου. Του Ενεργειακού
Οδικού Χάρτη 2050, ο οποίος επισημοποιεί για πρώτη φορά το ενδιαφέρον
των Βρυξελλών για τα κοιτάσματα της Μεσογείου και του Αρκτικού Ωκεανού.
Στο πλαίσιο αυτό αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη μιας
ενιαίας πολιτικής της Ε.Ε. στον τομέα των θαλάσσιων γεωτρήσεων
πετρελαίου και φυσικού αερίου και υπογραμμίζεται η ανάγκη ενιαίας
πολιτικής και για το θέμα οριοθέτησης της ΑΟΖ κρατών-μελών.
Ήδη,
έχει αποφασισθεί να προωθηθεί πλαίσιο νόμου, εν είδει Οδηγίας, για
ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο, που θα ρυθμίζει τους ασφαλείς τρόπους των
υπεράκτιων γεωτρήσεων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο
Οδικός αυτός Χάρτης, εφόσον ψηφισθεί, δημιουργεί νέα δεδομένα στο θέμα
της ΑΟΖ. Και είναι σαφές ότι κάτι τέτοιο ενδιαφέρει άμεσα την Ελλάδα,
που έχει ανάλογες εκκρεμότητες να ρυθμίσει όχι μόνον με την Τουρκία,
αλλά και με την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Ας ολοκληρώσουμε, σε πρώτη φάση,
αυτές τις εκκρεμότητες με τα δύο τελευταία κράτη και ας αφήσουμε το θέμα
της Τουρκίας, που ενδιαφέρεται να προσδεθεί στο άρμα της ευρωπαϊκής
οικογένειας, να επιλυθεί με τον καλύτερο τρόπο: το ευρωπαϊκό κεκτημένο.