Τόσο το
Energia.
gr, όσο και η συντριπτική μερίδα του Τύπου έχει υποστηρίξει
εδώ και χρόνια την ανάγκη για αύξηση της παραγωγής υδρογονανθράκων στη χώρα μας,
μέσω της πραγματοποίησης νέων ερευνών και επενδύσεων από ελληνικές και ξένες
εταιρείες. Ιδίως όταν πρόκειται για εγχώριες πετρελαϊκές, τότε το εγχείρημα
αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, καθώς το όποιο κόστος επιστρέφει στην ελληνική
οικονομία, ενώ παράλληλα αναβαθμίζεται και η τεχνογνωσία του ανθρώπινου
δυναμικού.
Για αυτό το λόγο και προκαλούν τόσο μεγάλη εντύπωση οι
ακατανόητες αντιδράσεις μερίδας εργαζομένων της θυγατρικής της
Energean, Καβάλα Όιλ, λίγες ημέρες πριν την επικύρωση της
τροποποιητικής σύμβασης για τον Πρίνο στη Βουλή και ενώ η διοίκηση της εταιρείας
έχει ήδη υπογράψει τη σχετική σύμβαση και την είχε υποστηρίξει ένθερμα, δίχως
ενστάσεις.
Βεβαίως, οι ελληνικές εταιρείες είναι συνηθισμένες σε
ανάλογες αντιδράσεις όταν πρόκειται για μια νέα επένδυση ή για αλλαγές στο
ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά το γεγονός ότι η
Energean
έχει δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις στο νέο περιβάλλον
που θα προκύψει, γεννά ερωτήματα σχετικά με την ξαφνική αλλαγή στάσης των
εργαζομένων της Καβάλα Όιλ. Εξ άλλου, η μέχρι σήμερα πορεία της
Energean
στην Καβάλα όπου δεν έχει
προβεί σε απολύσεις ή παρόμοια μέτρα παρά
την στασιμότητα της παραγωγής και
την αδυναμία να προχωρήσει σε νέες γεωτρήσεις λόγω
του μέχρι σήμερα θεσμικού αδιεξόδου, έρχεται να καταδείξει το έμπρακτο ενδιαφέρον
της εταιρείας για τους εργαζόμενους και την διασφάλιση των θέσεων
εργασίας.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο τομέας
των υδρογονανθράκων χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία περισσότερων θέσεων
εργασίας ανά μονάδα παραγωγής σε σύγκριση με άλλους παραγωγικούς τομείς και ως
εκ τούτου έχει ξεχωριστή σημασία στην τρέχουσα χρονική περίοδο της υψηλής
ανεργίας και της επιδεινούμενης οικονομικής κρίσης. Τόσο οι μέχρι τώρα
επενδύσεις της
Energean στον Πρίνο, όσο και οι
μελλοντικές, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, αν μη τι άλλο εγγυώνται ένα
καλό μέλλον για τους εργαζόμενους της Καβάλα Όιλ. Επίσης, οφείλουμε να
υπενθυμίσουμε ότι η παραγωγή πετρελαίου στην περιοχή της Καβάλας δεν έχει κανένα
μέλλον δίχως νέες επενδύσεις, δεδομένης της σταδιακής εξάντλησης των κοιτασμάτων
του Πρίνου. Οπότε ποια είναι η εναλλακτική λύση αν δεν ψηφιζόταν η
τροποποιητική; Πώς θα επωφελούνταν οι εργαζόμενοι από το χάος και από το σχεδόν
βέβαιο κλείσιμο της παραγωγής που θα ακολουθούσε;
Για όλους αυτούς τους λόγους, η επικύρωση της τροποποιητικής
σύμβασης για τον Πρίνο θεωρείται εύλογη, καθώς έχει οικονομικό νόημα για κάθε πλευρά, τόσο για το κράτος, όσο
και για τις εταιρείες και για τους εργαζόμενους στην περιοχή. Καλό θα ήταν,
λοιπόν, να κυριαρχήσει η ψυχραιμία και η σύνεση, αφού τα μακροπρόθεσμα οφέλη
στην περίπτωση αυτή είναι πολύ μεγαλύτερα από τα όποια βραχυπρόθεσμα για όλους
τους εμπλεκόμενους.