Συνήθως, τα νούμερα ευημερούν. Τα επικαλούμαστε όταν θέλουμε να
κρύψουμε κάτω από το χαλί δυσάρεστες καταστάσεις, να ωραιοποιήσουμε
ασχήμιες, να «πείσουμε» με λογιστικά τερτίπια.
Αυτή τη φορά τα
νούμερα προκαλούν ίλιγγο. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο λόγος για το
ύψος του ελλείμματος του Ειδικού Λογαριασμού για τις ΑΠΕ, που
δημοσιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα ο ΛΑΓΗΕ. Και ταυτόχρονα, για την
αλματώδη διείσδυση στο Σύστημα των φωτοβολταϊκών. Καλπάζουν κυριολεκτικά
και τα δύο. Το ερώτημα είναι προς ποία κατεύθυνση.
Αντιλαμβάνεται
κανείς από μια πρώτη ματιά ότι η εξάπλωση των φωτοβολταϊκών δεν
συμμαζεύεται με τίποτε. Γνωρίζουμε ότι θα στενοχωρήσουμε τους ανθρώπους
που εμπλέκονται, αλλά θα το πούμε. Μοιάζει σαν ιός που απλώνεται
ταχύτατα. Και εισδύει στο Σύστημα, με άμεσο κίνδυνο να δημιουργηθεί
πρόβλημα με τη στήριξη των ΑΠΕ. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Το λέει ο ΛΑΓΗΕ.
Που σημαίνει με απλά ελληνικά, ότι πολύ σύντομα δεν θα διαθέτει ρευστό
για να επιδοτεί πλουσιοπάροχα τις επενδύσεις που εξασφάλισαν παχυλές
ταρίφες.
Το Σύστημα φαίνεται να καταρρέει. Ήδη, έχει σοβαρό
πρόβλημα ρευστότητας, που επηρεάζει δικαίους και αδίκους. Και
γιγαντώνεται σταθερά και αδιάλειπτα. Το 2013, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις
του ΛΑΓΗΕ, η πληρωμή των ΑΠΕ από τον Ειδικό Λογαριασμό θα απαιτήσει
περίπου 1,5 δισ. ευρώ και των φωτοβολταικών στις στέγες 309 εκατ. ευρώ!
Αθροιστικά, δηλαδή, κοντά στα 2 δισ. ευρώ. Απίστευτο νούμερο.
Το
είχαν άραγε κατά νου αυτό, όσοι ευθύνονται για τη γιγάντωση των
φωτοβολταϊκών; Πολύ αμφιβάλλουμε. Το ζήτημα ήταν να αξιοποιήσουμε τον
ήλιο που έχει απλόχερα αυτή η χώρα. Τώρα ποιος θα πλήρωνε το λογαριασμό,
πολύ λίγη σημασία είχε για τους πολιτικούς που δημιούργησαν τη «φούσκα»
αυτή.
Τώρα είμαστε στο σημείο μηδέν. Και ενώ στην Ευρώπη
υπάρχουν χώρες που κοιτούν να νοικοκυρέψουν την ανάπτυξη των ΑΠΕ, εμείς
παρακολουθούμε το όλο θέμα σχεδόν απαθείς.
Αναζητώντας τη λύση με
το γνωστό παραδοσιακό τρόπο. Νέες επιβαρύνσεις των καταναλωτών. Για να
μην γίνουμε, λοιπόν, Βουλγαρία, χρειάζεται μια θαρραλέα πολιτική
απόφαση.
Να ανασταλεί η περαιτέρω ανάπτυξη των ΑΠΕ και δη των
φωτοβολταϊκών, έως ότου βρούμε το οριστικό φάρμακο για τον «ιό» αυτό.
Είναι προτιμότερο να κατασταλεί η επενδυτική δραστηριότητα σε αυτόν τον
τομέα, παρά να τιναχθεί στον αέρα όλο το Σύστημα. Και λίγο απέχουμε από
τον κίνδυνο αυτό.
Τι προτιμάμε; Να πάει αύτανδρη η αγορά ή να
«παγώσει» για ένα διάστημα η ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών; Στο κάτω-κάτω
της γραφής και ο ίδιος ο κλάδος θα πρέπει να υποστηρίξει μια τέτοια
απόφαση. Γιατί κινδυνεύουν επί της ουσίας και οι παλιές επενδύσεις, που
σε λίγο καιρό δεν θα μπορούν να απολαμβάνουν τα σίγουρα κέρδη που
εξασφάλισαν.
Συνεπώς, ας σταματήσουν οι κραυγές περί δίωξης των
ΑΠΕ και ας δούμε ψύχραιμα και νηφάλια πώς θα αποφευχθεί το σκάσιμο της
«φούσκας». Ναι, χρειαζόμαστε τις ΑΠΕ, κανείς δεν λέει όχι σε αυτές. Αλλά
έως ότου εξετασθεί μια νέα στρατηγική, η οποία θα διασφαλίζει χώρο και
μακροημέρευση για όλους, ας γίνουν αποδεκτές και ορισμένες δύσκολες
λύσεις. Πρώτα, το άμεσο «πάγωμα» νέων ηλεκτρίσεων και αμέσως μετά, η
επαναξιολόγηση του συστήματος των Feed in Tariffs.
Δεν γίνεται
να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Και κυρίως, δεν
γίνεται να την πληρώνουν μόνον οι καταναλωτές, εν μέσω κρίσης.