Ενα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρωζώνη, το φάντασμα του
«κουρέματος» των καταθέσεων με την εξίσωση των καταθετών με των
επενδυτών ως προς τις «ευθύνες» και τις «υποχρεώσεις» τους.
Η
«ρουκέτα» που εξαπέλυσε ο επικεφαλής του Eurogroup Γ. Ντάιζελμπλουμ ότι
το σχέδιο διάσωσης της Κύπρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο για
την επίλυση κρίσεων και σε άλλες χώρες προκάλεσε αναταραχή στις διεθνείς
αγορές και αίσθημα γενικευμένης ανασφάλειας σε όλες τις χώρες στην
Ευρώπη και ειδικά στις οικονομικά αδύναμες.
Το κλίμα δεν
βελτιώθηκε παρά τη μερική ανασκευή των δηλώσεών του που έκανε ο Γ.
Ντάιζελμπλουμ και τις αρνητικές δηλώσεις άλλων παραγόντων της Ευρώπης.
Και αυτό διότι τα σενάρια περί «κουρέματος» των καταθέσεων ενισχύθηκαν
από παρεμβάσεις του Φινλανδού πρωθυπουργού και της εκπροσώπου του
επιτρόπου Μ. Μπαρνιέ, που αναφέρθηκε σε σχέδιο που επεξεργάζεται η
Κομισιόν, σύμφωνα με το οποίο η εξυγίανση τραπεζών σε εκκαθάριση θα
προβλέπει τη συμμετοχή όχι μόνον των πιστωτών, των μετόχων και των
ομολογιούχων, αλλά και όσων έχουν καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ.
Η αντίληψη αυτή για τον επιμερισμό των «ευθυνών» και του κόστους στους
καταθέτες που χαρακτηρίζονται πλέον ως? επενδυτές-μέτοχοι καταργεί με
βίαιο τρόπο στην πράξη τους κανόνες και τα οικονομικά «ήθη», που
θεωρούνται βασικές αρχές της ελεύθερης οικονομίας. Η απαλλοτρίωση του
κεφαλαίου δεν συνάδει με την οικονομία της αγοράς. Οι καταθέσεις, ως
κεφάλαιο, είναι ήδη φορολογημένες ...
Το ερώτημα βέβαια το οποίο
πλέον κυριαρχεί είναι ποιες είναι οι πραγματικές μακροπρόθεσμες
επιδιώξεις της Γερμανίας ως προς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, την
«αρχιτεκτονική» της Ενωμένης Ευρώπης. Και αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός
εκείνων που θεωρούν ότι η Γερμανία διέβη τον Ρουβίκωνα στους σχεδιασμούς
της για μια άλλη τάξη πραγμάτων...
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 27/03/2013)