Οι τιμές του πετρελαίου έχουν αυξηθεί περίπου κατά 30% φέτος, αγγίζοντας τα υψηλότερα επίπεδα από τις αρχές της δεκαετίας του '80. Οι πρόσφατες ανατιμήσεις προκαλούν ανησυχίες στις εισαγωγούς χώρες, ως προς το οικονομικό κόστος που συνεπάγονται οι υψηλότερες ενεργειακές τιμές.
Υψηλότερες τιμές καυσίμων μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητη ενίσχυση των πληθωριστικών πιέσεων, να περιορίσουν τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, προκαλώντας δυσαρέσκεια μεταξύ των ψηφοφόρων.
Την ίδια στιγμή, οι μεγαλύτερες χώρες εξαγωγής αργού εμφανίζονται διχασμένες σε δύο «στρατόπεδα»: Από τη μία, χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και το Κουβέιτ, που ευνοούν την αύξηση της παραγωγής, ως μια προσπάθεια για την αποκλιμάκωση των τιμών, και από την άλλη χώρες όπως η Βενεζουέλα, που δεν επιθυμούν οποιαδήποτε ενέργεια, προς ανακούφιση των χωρών που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου, όπως οι ΗΠΑ.
Την ίδια στιγμή, η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας αποτελεί το βασικό αίτιο αύξησης της πετρελαϊκής ζήτησης, η οποία -σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενεργείας (ΙΕΑ)- έχει φθάσει στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 24 ετών.
Η ζήτηση από την πλευρά των ανεπτυγμένων βιομηχανικά χωρών είναι μεγαλύτερη του αναμενομένου και η ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομία της Κίνας ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τις ολοένα και αυξανόμενες πετρελαϊκές ανάγκες. Και μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, μόνο η Σαουδική Αραβία διαθέτει σημαντικά επιπλέον αποθέματα που θα μπορούσε να διαθέσει στις αγορές.
Ο συνδυασμός χαμηλών αποθεμάτων και των πρωτοβουλιών του ΟΠΕΚ να τα διατηρήσει χαμηλά, αφήνει την αγορά εκτεθειμένη στον κίνδυνο ξαφνικών ανατιμήσεων, στην περίπτωση που απειληθεί η παραγωγή. Το παραπάνω «σενάριο» δεν έχει περάσει απαρατήρητο μεταξύ των κερδοσκόπων. Αντισταθμιστικά ταμεία και άλλοι κερδοσκόποι, που στοιχηματίζουν στην πιθανότητα ακόμη πιο αυξημένων πετρελαϊκών τιμών, συνέβαλαν στην άσκηση ακόμη μεγαλύτερων πιέσεων στην αγορά.
Τέλος, σε γεωπολιτικό επίπεδο, το κλίμα έντασης στη Μέση Ανατολή και οι πολιτικές εξελίξεις σε Νιγηρία και Βενεζουέλα, εγείρουν ανησυχίες για το ενδεχόμενο να ανακύψουν προβλήματα στην παραγωγή, ωθώντας ακόμη πιο ψηλά τις τιμές του αργού. Τέλος, η αντιπαράθεση μεταξύ της ρωσικής κυβέρνησης και της Yukos -του μεγαλύτερου πετρελαϊκού ομίλου της Ρωσίας- μπορεί να οδηγήσει στον περιορισμό της ρωσικής παραγωγής.
(Από τη Ναυτεμπορική, 4/4/05)