Ο ευρωπαϊκός νότος μπορεί
να αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή οικονομική
κρίση, αλλά τουλάχιστον τα διϋλιστήριά
του είναι σε καλύτερη μοίρα από τα
αντίστοιχα του βορρά. Την αντίθεση αυτή
επισήμανε χθες ο Αντουάν Χαλφ, επικεφαλής
του τμήματος ανάλυσης της αγοράς
πετρελαίου του Διεθνούς Οργανισμού
Ενέργειας (ΙΕΑ), από το βήμα του συνεδρίου
Oil and Gas, που πραγματοποιήθηκε
στην Αθήνα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ζήτηση
για πετρελαϊκά προϊόντα έχει μειωθεί
ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην
Ευρώπη, με αποτέλεσμα να ζημιώνονται,
να υπολειτουργούν ή ακόμα και να κλείνουν
εντελώς τα διϋλιστήρια. Ενώ λοιπόν
παγκοσμίως προβλέπεται μακροπρόθεσμα
μια σημαντική αύξηση στην διϋλιστική
ικανότητα, κατά 9,5 εκατ. βαρέλια ανά
ημέρα, εντούτοις η ποσότητα αυτή αφορά
εξ ολοκλήρου άλλες αγορές και ιδίως
αυτή της Ασίας. Επιπλέον, ο κ. Χαλφ
παρατήρησε ότι σήμερα οι ΗΠΑ έχουν γίνει
από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς
υποπροϊόντων, σε αντίθεση με το παρελθόν.
Στην Ευρώπη όμως ισχύουν
άλλα δεδομένα και η αγορά βρίσκεται σε
δεινή θέση, τουλάχιστον στις πιο
ανεπτυγμένες αγορές. Απεναντίας, στο
νότο και σε χώρες όπως η Πορτογαλία και
η Ισπανία, τα διϋλιστήρια έχουν τη
δυνατότητα να πωλούν τα προϊόντα τους
σε κράτη της Μεσογείου, όπως αυτά της
Βορείου Αφρικής, με αποτέλεσμα να μην
αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει
και στην περίπτωση των ελληνικών
διϋλιστηρίων, τα οποία, όπως τόνισε ο
κ. Χαλφ, κατάφεραν να αντισταθμίσουν εξ
ολοκλήρου την μείωση της εγχώριας
ζήτησης με ανάλογη αύξηση των εξαγωγών
τους τα τελευταία χρόνια. Η διέξοδος
που βρήκαν στο εξωτερικό τα ελληνικά
διϋλιστήρια ήταν μια σημαντική λύση
και εκδηλώνεται ιδιαίτερα στην περίπτωση
της βενζίνης και του ντίζελ όιλ. Επίσης,
ο κ. Χαλφ επισήμανε όσον αφορά την Ελλάδα
ότι υπάρχουν δυνατότητες ανάπτυξης
μεσοπρόθεσμα στο
mid stream,
δίνοντας έτσι το στίγμα για τη
συνέχεια.
Τέλος, ο κ. Χαλφ παρατήρησε
ότι έχει αλλάξει ο παγκόσμιος χάρτης
στο πετρέλαιο, καθώς το δυτικό ημισφαίριο
έχει γίνει σχεδόν αυτάρκες μέσω της
αύξησης της παραγωγής που συντελέστηκε
σε χώρες όπως οι ΗΠΑ τα προηγούμενα
χρόνια. Ως εκ τούτου, αναμένεται ένας
περιορισμός του εμπορίου πετρελαίου
ανάμεσα σε ανατολή και δύση στα επόμενα
χρόνια, καθώς οι βασικές οδοί θα αφορούν
πλέον τη Μέση Ανατολή και την Ασία.