Καθώς ο ΟΗΕ γιορτάζει την επέτειο της απόφασής του να καταστήσει το δικαίωμα στο νερό νομικά δεσμευτικό, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος καλεί τις κυβερνήσεις να χρεώνουν στους πολίτες το πλήρες κόστος του νερού, προκειμένου να μειωθεί η υπερκατανάλωσή του.

Καθώς ο ΟΗΕ γιορτάζει την επέτειο της απόφασής του να καταστήσει το δικαίωμα στο νερό νομικά δεσμευτικό, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος καλεί τις κυβερνήσεις να χρεώνουν στους πολίτες το πλήρες κόστος του νερού, προκειμένου να μειωθεί η υπερκατανάλωσή του.

Παρά το γεγονός ότι πολλές περιοχές έχουν υψηλά επίπεδα βροχοπτώσεων, η αποθήκευση του νερού για κατανάλωση έχει υψηλό οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος.

Οι πολίτες σε μεγάλο αριθμό ευρωπαϊκών χωρών πληρώνουν ένα κατ’ αποκοπή τέλος για το νερό ανεξάρτητα από τη χρήση που θα κάνουν, ή ακόμη και καθόλου τέλος.

Στην έρευνα «Αξιολόγηση της ανάκτησης του κόστους μέσω της τιμολόγησης του νερού», ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος εξέτασε την τιμολόγηση του νερού στην Αγγλία και την Ουαλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σκωτία, την Κροατία, τη Σερβία, τη Σλοβενία και την Ισπανία.

«Σε πολλά μέρη της Ευρώπης, η αλόγιστη χρήση του νερού είναι ένα πραγματικό πρόβλημα», είπε ο Hans Bruyninckx, διευθύνοντας σύμβουλός του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος.

Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ακόμη ότι οι πολίτες δαπανούν 1/3 νερό περισσότερο όταν δεν χρεώνονται για την πραγματική ποσότητα νερού που χρησιμοποιούν.

Ο Bruyninckx πρόσθεσε: «Υπάρχει μεγάλη δυναμική στην Ευρώπη να μειώσει τη χρήση νερού βελτιώνοντας την απόδοση. Η χρέωση των χρηστών νερού για τον όγκο του νερού που χρησιμοποιούν πραγματικά, σε τιμή που αντικατοπτρίζει το πραγματικό κόστος, στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα – το γλυκό νερό είναι ένας περιορισμένος και πολύτιμος πόρος».

Συνήθειες κατανάλωσης

Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι οι κατ’ αποκοπή χρεώσεις δεν άλλαξαν σημαντικά τις συνήθειες κατανάλωσης νερού.

Η Δανία αποτελεί ένα παράδειγμα για τις πολιτικές μείωσης του νερού. Μεταξύ του 1993 και του 2004 η χώρα αύξησε τις τιμές του νερού κατά 54% και επένδυσε σημαντικά στις υποδομές. Μέσα σε μια δεκαετία, η καθημερινή χρήση νερού ανά άτομο μειώθηκε σχεδόν 20% στα 125 λίτρα, ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα στις πλούσιες χώρες.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος καλεί επίσης τις κυβερνήσεις να περιλάβουν το πλήρες κόστος του νερού, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Μια δήλωση που συνοδεύει την έκθεση αναφέρει ότι το νερό «θα πρέπει να τιμολογείται σε ένα επίπεδο που να ενθαρρύνει την αποτελεσματική χρήση και να αντανακλά δεόντως το κόστος του», προσθέτοντας: «Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα έξοδα καθαρισμού και μεταφοράς του νερού. Επιπλέον, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της χρήσης του νερού, όπως η ρύπανση και η εξάντληση των πόρων, θα πρέπει επίσης να ενσωματωθούν στην τιμή του νερού».

Στις 30 Σεπτεμβρίου, ο ΟΗΕ είχε την επέτειο της απόφασής του να καταστήσει το νερό νομικό δικαίωμα. Στο πλαίσιο αυτό, ένας οργανισμός της ΕΕ που χρησιμοποιεί την ημέρα αυτή για να ζητήσει μεγαλύτερη τιμολόγηση του νερού είναι παράδοξο χρονικά, ιδίως όταν οι φτωχές οικογένειες αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα ​​στην οικονομική κρίση.

Σύμφωνα με έρευνα του ευρωβαρομέτρου του 2012, 84% τω Ευρωπαίων συμφωνεί στην χρέωση του νερού στο πλήρες κόστος του.