Μπορεί η Ελλάδα να μην φιλοξενεί μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες σουνιτών και
σιιτών μωαμεθανών και άρα να μην συμμετέχει έστω και δια αντιπροσώπων στην
ανοικτή και αιματηρή διένεξη που συγκλονίζει την Μέση Ανατολή, όμως λόγω της
εγγύτητας της στην περιοχή και της σχετικής χαλαρότητας που επικρατεί σε θέματα
ασφαλείας ιδιαίτερα σε περιοχές υψηλού κινδύνου, την καθιστούν εύκολο στόχο από
πλευράς τρομοκρατικών ενεργειών. Στο συμπέρασμα αυτό έχουν καταλήξει ξένες
υπηρεσίες ασφαλείας οι οποίες λόγω της εντεινόμενης κρίσης στην Συρία, της
αστάθειας στην Αίγυπτο και της έκρυθμης κατάστασης στη Λιβύη έχουν προχωρήσει
σε ριζική αναθεώρηση των σχεδίων αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών και στην
σχεδίαση ασκήσεων ετοιμότητας για την αντιμετώπιση πιθανών απειλών. Το θέμα
αυτό εξάλλου απασχολεί την ηγεσία του ΝΑΤΟ και φαίνεται ότι συμπεριλήφθη στην
ατζέντα των συνομιλιών που είχε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ κ. Anders Fogh
Rasmussen κατά την επίσκεψη του στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα.
Σύμφωνα με αναλυτές στρατηγικών κινδύνων που έχουν εμπειρία στη μελέτη
τρομοκρατικών ενεργειών η Ελλάδα έχει μπει στο στόχαστρο Ισλαμιστών τρομοκρατών
που πρόσκεινται στην Αλ-Κάιντα για μια σειρά λόγων οι οποίοι εντείνονται και συντρέχουν το τελευταίο διάστημα καθώς η Ελληνική κυβέρνηση
ευθυγραμμίζει την πολιτική της στο Μεσανατολικό με τις θέσεις του Ισραήλ ενώ
έχει αναβαθμίσει σημαντικά την συνεργασία της με τις ΗΠΑ για θέματα ασφαλείας
και στρατιωτικής, αεροπορικής και ναυτικής υποστήριξης. Κάτι που κατέστη φανερό
και δοκιμάστηκε στην πράξη στις αρχές Σεπτεμβρίου όταν το Αμερικανικό πεντάγωνο
ετοίμαζε στρατιωτική επέμβαση στην Συρία, όπου η Ελλάδα για μια ακόμα φορά
προετοιμαζόταν να παίξει βασικό υποστηρικτικό ρόλο όπως ακριβώς συνέβη στην
περίπτωση της Λιβύης το 2011 όταν η Κρήτη και οι εκεί Αμερικανικές βάσεις
χρησιμοποιήθηκαν ως εφαλτήριο για την επέμβαση κατά του καθεστώτος Καντάφι.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Risk Analysis αναφορικά με ενδεχόμενες
τρομοκρατικές ενέργειες οι λόγοι για τους οποίους η Ελλάδα αποτελεί πλέον
πιθανό στόχο συνοψίζονται ως εξής:
1. Η κλιμακούμενη συνεργασία με το Ισραήλ τόσο σε πολιτικό όσο και σε
στρατιωτικό επίπεδο, αφού είναι κοινό μυστικό ότι εδώ και δύο χρόνια η πολεμική
αεροπορία του Ισραήλ χρησιμοποιεί τακτικά τον Ελληνικό εναέριο χώρο νοτίως της
Κρήτης και στον άξονα Ρόδου – Καρπάθου για ασκήσεις.
2. Η κατάρρευση της Λιβύης ως κρατικής οντότητας και η καταβύθιση της σε
καθεστώς χάους και αναρχίας, όπως έδειξε η απαγωγή του πρωθυπουργού Ali Zeidan την περασμένη εβδομάδα, αλλά και πολλαπλών
θανατηφόρων επιθέσεων τους τελευταίος μήνες έχει επιτρέψει την επικράτηση
τρομοκρατικών ομάδων πολλές από τις οποίες πρόσκεινται στην Αλ-Κάιντα, οι οποίες
μεταξύ τους ελέγχουν ολόκληρες περιοχές της χώρας. Η σχεδίαση με ορμητήριο το
Λιβυκό έδαφος αποτελεί πλέον πραγματικότητα με πλέον απτό παράδειγμα την
πολύνεκρη επίθεση κατά της μονάδας παραγωγής φυσικού αερίου Εl – Aminas στην
Αλγερία τον Ιανουάριου του 2013. Έκτοτε έχουν σημειωθεί πολλές άλλες μικρότερης
κλίμακας τρομοκρατικές ενέργειες κατά ενεργειακών στόχων τόσο στη Λιβύη,
Αλγερία και Αίγυπτο όσο και νοτιότερα.
3. Το αυξανόμενο ρεύμα λαθρομετανάστευσης από την Λιβύη προς την Ιταλία,
αλλά και προς την Ελλάδα (βλέπε νότια Πελοπόννησο και Κρήτη) όπως έδειξε το
πρόσφατο πολύνεκρο δυστύχημα στην περιοχή της Λαμπεδούσας στην Ιταλία
δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες καθότι οι λαθρομετανάστες αποτελούν ιδεώδες μέσο
για την μεταφορά όπλων και πυρομαχικών και την δημιουργία ομάδων κρούσης.
4. Ίσως, ο πλέον ανησυχητικός παράγοντας στην όλη υπόθεση είναι η παντελής
έλλειψη κουλτούρας πρόληψης και ασφάλειας στην σημερινή Ελλάδα της παρακμής
πράγμα που αναβαθμίζει την καταλληλότητας της Ελλάδας για την οργάνωση εντυπωσιακών
τρομοκρατικών ενεργειών. Ως γνωστό βασικός παράγων για την επιτυχία μιας
μεγάλης κλίμακας τρομοκρατικής επίθεσης είναι η ευκολία επιτήρησης και
πρόσβασης στον επιλεγέντα στόχο και η δυνατότητα παγίδευσης ή ανοικτής επίθεσης
στηριζόμενης στο στοιχείο του αιφνιδιασμού. Σύμφωνα με στελέχη εταιρειών με
βάση το Λονδίνο που ειδικεύονται στο risk analysis and assessment και στο risk
minimization η Ελλάδα θεωρείται ξέφραγο αμπέλι αφού η πλειοψηφία πιθανών
στόχων, μεταξύ των οποίων μεγάλες ενεργειακές εγκαταστάσεις, έχουν ελλιπή μέτρα
ασφαλείας με τις περισσότερες να παραμένουν τελείως αφύλακτες και άρα υπό αυτή
την έννοια παραμένουν εύκολοι στόχοι.
Όπως εξάλλου απεκάλυψε η εφημερίδα The Economist σε πρόσφατο τεύχος της
αφιερωμένη στην σύγχρονη τρομοκρατία (28/9/2013) υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις,
βάσει εκθέσεων μυστικών υπηρεσιών της Μ. Βρετανίας και Γαλλίας, ότι χώρες της
Νότιας Ευρώπης συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και Ιταλίας, έχουν αρχίσει να
στοχοποιούνται από τα διάφορα παρακλάδια της Αλ- Κάιντα, κυρίως αυτών που δρουν
στη Βόρειο Αφρική σε μια προσπάθεια να διευρύνουν το επιχειρηματικό τους
γεωγραφικό χώρο. Η επέκταση της ακτίνας δράσης της Αλ-Κάιντα πέρα από την Β.
Αφρική και Μέση Ανατολή έχει διττό σκοπό. Αφενός μεν αποβλέπει σε μια επίδειξη
δυνάμεως με την εξαγωγή της Τζιχάντ έξω από τα στενά πλαίσια του Αραβικού
κόσμου και αφετέρου στο να παραδειγματίσει χώρες όπως η Ελλάδα που
συνεργάζονται με δηλωμένους εχθρούς όπως το Ισραήλ και οι ΗΠΑ.
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το Energia.Gr οι αρχές ασφαλείας σε Ελλάδα,
Κύπρο και Ισραήλ τοποθετούν τις ενεργειακές μονάδες μαζί με πετρελαιοφόρα πλοία
πολύ υψηλά στον κατάλογο πιθανών στόχων στον Ελλαδικό χώρο. Πιο συγκεκριμένα
γίνεται αναφορά σε διυλιστηριακές μονάδες, σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικού
ρεύματος, αγωγούς αερίου, την μονάδα LNG στην Ρεβυθούσα καθώς και τα τέρμιναλ
φόρτωσης πετρελαίου σε Ασπρόπυργο, Ελευσίνα, Αγ. Θεοδώροι και Θεσσαλονίκη.
Ακόμα μεγάλα πετρελαιοφόρα πλοία και αποθηκευτικοί χώροι πετρελαίου αποτελούν
πιθανούς στόχους σε διάφορες τοποθεσίες της χώρας. Σε κάθε περίπτωση το
τελευταίο διάστημα φαίνεται ότι εξασκούνται σοβαρές πιέσεις προς την Ελληνική
κυβέρνηση κυρίως από Αμερικανικής πλευράς για την αναθεώρηση και αναβάθμιση των
μέτρων ασφαλείας με στόχο την καλύτερη επιτήρηση, φρούρηση και προστασία
πιθανών στόχων.