Η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα ήταν μια καλή δεκαετία για τις
Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και φυσικά και για την Αιολική ενέργεια.
Οι περισσότεροι ήταν θετικοί για την ανάπτυξη τους για μια σειρά από
λόγους που κυρίως σχετίζονται με το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή.
Όχι ότι δεν υπήρχαν οι φωνές της αντίδρασης. Περίσσευαν μάλιστα.
Ιδιαίτερα στην πατρίδα μας. Αλλά μέσα στο γενικότερο θετικό κλίμα υπήρξε
σημαντική πρόοδος. Ακόμη και στην Ελλάδα, παρ΄όλο που η ανάπτυξη ήταν
περιορισμένη, μπορούσε κανείς να δει σημάδια αύξησης του ρυθμού
εγκαταστάσεων. Μικρά αλλά ορατά. Και η ελπίδα φούντωνε.
Έτσι όλοι περίμεναν ότι η δεύτερη δεκαετία, θα ήταν η δεκαετία της
απογείωσης των ΑΠΕ, αφού άλλωστε υπήρχε και το δεσμευτικό κίνητρο της
επίτευξης των στόχων για ΑΠΕ και για μείωση των εκπομπών CO2 για το
2020.
Η ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα δεν άργησε να έρθει.
Ξεκίνησε με την οικονομική κρίση η οποία –αν και ήταν ουσιαστικά γνωστή
στις μεγάλεςδιεθνείς επιχειρήσεις του κλάδου και την υψηλή πολιτική ήδη
από το 2008– άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστή και να επηρεάζει
αρνητικά τη ρευστότητα κεφαλαίων για επενδύσεις, από το 2010, και να
παγώνει τις επενδύσεις και να ψαλιδίζει τις ελπίδες.
Για εμάς, εδώ στην Ελλάδα, συνεχίστηκε με τα μέτρα που η κυβέρνηση
άρχισε να εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια, με αφορμή (και πρόσχημα) τις
Τροϊκανές οδηγίες, τα οποία έδεναν όλο και πιο σφικτά το βρόγχο στο
λαιμό μιας αναδυόμενης εγχώριας αγοράς. Οι εγχώριοι παίκτες, και ειδικά
οι μικροί, από τα σύννεφα της ανάπτυξης στα οποία πετούσαν στην
κυριολεξία, άργησαν να αντιληφθούν τι ακολουθούσε. Το αποτέλεσμα ήταν να
προσγειωθούν απότομα στην πραγματικότητα του εχθρικού επενδυτικού
κλίματος που έχουμε σήμερα.
Κατά πως πάμε, το 2013 θα δει την εγκατάσταση κάτω των 100 MW Αιολικών και θα ακούσει το κύκνειο άσμα των Φ/Β.
Δυστυχώς, όμως, δεν τελειώνουν εδώ τα βάσανα μας. Γιατί αν ήταν αυτοί οι
λόγοι, κρίση είναι θα περάσει και κυβέρνηση είναι θα περάσει. Δυστυχώς
τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά.
Αυτοί που μας χάιδευαν στο κεφάλι και μας χτυπούσαν ενθαρρυντικά στην
πλάτη, άλλαξαν ρότα. Συνειδητοποίησαν ότι χάνουν σοβαρό μερίδιο της
αγοράς που ελέγχουν χρόνια τώρα και ανέκρουσαν πρύμνη.
Είχαν δεχτεί να μας παραχωρήσουν ψίχουλα της αγοράς αφού άλλωστε έκανε
καλό και στο image τους (τι Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη επιδεικνύουμε
άλλωστε), αλλά εμείς το παρακάναμε, αχάριστοι ως αποδειχτήκαμε.
Έτσι λοιπόν η Αυτοκρατορία πέρασε στην αντεπίθεση. Και είναι και αυτή
μια Μαύρη Αυτοκρατορία όπως και εκείνη του Νταρθ Βέιντερ: Η Μαύρη
Αυτοκρατορία των μαύρων ορυκτών καυσίμων.
Μια αυτοκρατορία που κυριάρχησε και καταδυνάστευσε όλο το κατοικημένο
σύμπαν και επέβαλε τους δικούς της κανόνες ανάπτυξης, κερδοφορίας και
«προστασίας» του περιβάλλοντος, χρησιμοποιώντας όλα τα νόμιμα και αρκετά
όχι τόσο νόμιμα μέσα.
Μέχρι που η περίφημη «force», η συμπαντική δύναμη του καλού (αυτή που
πάντα νικά κτλ) εμφανίστηκε με τη μορφή της Νεμέσεως, δηλαδή της
Κλιματικής Αλλαγής και τότε οι ισορροπίες για πρώτη φορά φάνηκε πως
μπορεί να αλλάξουν.
Φυσικά η Αυτοκρατορία που νιώθει ότι χάνει το παιχνίδι, πέρασε στην αντεπίθεση. Εύλογα και τελικά αναμενόμενα.
Έτσι π.χ. πρόσφατα, 10 μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες με δηλώσεις τους
ουσιαστικά ζητούν περιορισμό της υποστήριξης και ενίσχυσης των ΑΠΕ και
πιο πρόσφατα 53 εταιρείες ζητούν αναπροσαρμογή στο σύστημα εμπορίας
ρύπων. Ήδη οι στόχοι για το Κλίμα για το 2030 είναι αντικείμενο μεγάλης
ευρωπαϊκής διαμάχης, μια και υπάρχει μεγάλη πίεση να μην υιοθετηθούν
υψηλοί στόχοι ΑΠΕ, ενώ για τους στόχους μείωσης εκπομπών Διοξειδίου του
άνθρακα, ως λύση παρουσιάζεται από τη Βρετανία κυρίως η Πυρηνική
ενέργεια. Και φυσικά για όλα φταίνε οι ακριβές ΑΠΕ. Η αντεπίθεση σε
πλήρη ανάπτυξη.
Όμως ο Λουκ Σκάιγουόκερ (η Πράσινη Ενέργεια) δεν το βάζει κάτω και
παλεύει με τις αντιξοότητες μιας άνισης μάχης, αφού η Αυτοκρατορία
ελέγχει όλους τους διοικητικούς μηχανισμούς του σύμπαντος και όλα
λειτουργούν υπέρ της (μισό τρισεκατομμύριο επιδοτήσεις στα ορυκτά
καύσιμα ετησίως, δια στόματος Βασίλισσας Λαγκάρντ).
Η Αυτοκρατορία έχει ολόκληρη στρατιά προθύμων σε κυβερνητικές,
διοικητικές και ακαδημαϊκές θέσεις που στηρίζουν τις θέσεις της, αλλά η
αλήθεια λάμπει και μέσα από τα πυκνά σύννεφα των ρύπων (97% όλων των
επιστημόνων συμφωνούν ότι για τις κλιματικές αλλαγές ευθύνονται οι
εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προέρχονται κυρίως από την
εκμετάλλευση ορυκτών καυσίμων).
Η Αυτοκρατορία μετέρχεται όλων των μέσων για να εμποδίσει τον Λουκ και
τους συμμάχους του να περάσουν το μήνυμα στους καταπιεσμένους λαούς του
σύμπαντος και να σώσουν τον Κόσμο (π.χ. φυλακίζοντας 30 αγωνιστές στις
φυλακές της Ρωσίας όπου περιμένουν την αφύπνιση μας για να
απελευθερωθούν).
Και η συνέχεια... όχι στις οθόνες μας, αλλά στο άμεσο και απώτερο μέλλον μας.
Δεν είναι τυχαίο που τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα με την κλιματική
αλλαγή να μην αμφισβητείται από κανένα στοιχειωδώς λογικό άνθρωπο,
εμφανίστηκε όλη αυτή η πολεμική εναντίον των ΑΠΕ με αιχμή του δόρατος
δύο μύθους τόσο καλοδουλεμένους από τα media της Αυτοκρατορίας, που
έχουν γίνει συνείδηση και αναπαράγονται ασυζητητί, ακόμη και από φίλα
προσκείμενους: (1) το κόστος των ΑΠΕ και (2) την καταστροφή του
περιβάλλοντος από τις ΑΠΕ.
Ό πρώτος μύθος, καταρρίπτεται απλά με την ενσωμάτωση όλων των εξωτερικών
στοιχείων κόστους (ρύπανση, καταστροφή υγείας κτλ.) όλων των πηγών
ενέργειας, που σήμερα δεν λαμβάνονται υπόψη, σε ένα ενιαίο και συνολικό
κόστος. Για κάποιες πηγές ενέργειας (όπως η αιολική, και η
υδροηλεκτρική) ούτε αυτό χρειάζεται: είναι ήδη οικονομικότερες.
Ο δεύτερος, για να απαντηθεί σοβαρά μια και μόνο ως αστείο φαντάζει,
καταρρίπτεται από το γεγονός ότι η όποια παρέμβαση των έργων ΑΠΕ έχει
τοπικό και μόνο χαρακτήρα ενώ χρονικά περιορίζεται μόνο στη φάση της
κατασκευής.
Αυτά τα δυο απλά αλλά ουσιαστικά επιχειρήματα, αγνοούνται. Η συνωμοσία
της συγκάλυψης σε εφαρμογή. Πως δεχόμαστε να συγκρίνουμε ανόμοια
πράγματα; Τόσο πετυχημένος έλεγχος σκέψης; Τόσα χρόνια τα ορυκτά
καύσιμα, μπροστά στα μάτια μας καταστρέφουν, με εμάς ως εκτελεστικά
όργανα, το ένα και μοναδικό σπίτι που έχουμε για εμάς και τους απογόνους
μας. Έχουμε τόσο συνηθίσει, που δεν το λαμβάνουμε καν υπόψη;
Κι έτσι πολιτικοί, δήμαρχοι και φυσιολάτρες ακούσια και εκούσια
πυροβολούν αδιακρίτως τις ΑΠΕ, λες και είναι στην υπηρεσία της
Αυτοκρατορίας.
Χωνέψτε το: Όχι στις ΑΠΕ σημαίνει ΝΑΙ στην χειρότερη Κλιματική Αλλαγή και ΝΑΙ στην Πυρηνική Ενέργεια.
Και τότε ακόμη και αυτή η Μαύρη Αυτοκρατορία θα μοιάζει Παράδεισος. Αν αυτό επιθυμείτε, may the force be with you.
Πηγή: www.capital.gr, 07/11/2013