Μερικούς μήνες πριν την ολοκλήρωση της επεξεργασίας των
σεισμικών δεδομένων για τη Δυτική Ελλάδα από την
PGS, η κυβέρνηση επιχειρεί να δημιουργήσει
ένα θετικό κλίμα, προεξοφλώντας την προσέλευση κορυφαίων πετρελαϊκών στον
αδειοδοτικό γύρο που έχει προαναγγείλει για φέτος. Υπάρχει όμως λόγος αισιοδοξίας
ή μήπως είμαστε βαθιά νυχτωμένοι;
Η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία σε συνέδρια και συνεντεύξεις τύπου στην Ελλάδα και το εξωτερικό να τονίζει urbi et orbi τις δυνατότητες
που υπάρχουν στη Δυτική Ελλάδα (Ιόνιο, θαλάσσια περιοχή δυτικά της Κρήτης) για
ανακαλύψεις μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Επισήμως δεν γίνεται λόγος
για συγκεκριμένα κοιτάσματα και περιοχές, αλλά υπάρχει μια εμμονή με την παράθεση
υπερφίαλων αριθμών που αφορούν έσοδα ύψους αρκετών δις. από τους υδρογονάνθρακες μέσα στην επόμενη 20ετία.
Η εμμονή αυτή έρχεται σε αντιπαράθεση με τα όσα συμβαίνουν στην πράξη, καθώς η
κυβέρνηση αδυνατεί να ολοκληρώσει την διαδικασία του
Open
Door, εγείροντας έτσι ερωτήματα
για την ικανότητά της να προχωρήσει σε ένα μεγάλο διεθνή αδειοδοτικό γύρο μέσα σε εύλογο
χρονικό διάστημα. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που οι αρμόδιες υπηρεσίες είναι
υποστελεχωμένες και πιέζονται για να φέρουν εις πέρας το δύσκολο έργο που τους έχει
ανατεθεί.
Εντωμεταξύ, προκαλεί μεγάλη εντύπωση πως το ΥΠΕΚΑ κάνει σχέδια για διεθνείς διαγωνισμούς και την εκχώρηση μεγάλων θαλάσσιων οικοπέδων πριν καν ολοκληρώσει τον διαγωνισμό για τα κοιτάσματα στη Δυτική Ελλάδα και υπογράψει σχετικές συμβάσεις με τις εταιρείες. Χωρίς την εγκατάσταση και δραστηριοποίηση εκεί των προκριθέντων κοινοπραξιών δεν νοούνται έρευνες και άρα ο τομέας του upstream εξακολουθεί να παραμένει ερμητικά κλειστός. Όμως, ο διαγωνισμός του open door στη Δυτική Ελλάδα αποτελεί πρόκριμα για την επανεκκίνηση των ερευνών μετά από 15 έτη αδικαιολόγητης απουσίας. Τυχόν ακύρωση του διαγωνισμού αυτού θα έχει καταστροφικές συνέπειες για οποιαδήποτε μελλοντική δραστηριοποίηση, αφού οι διεθνείς εταιρείες θα αντιδράσουν αρνητικά σε μια τέτοια εξέλιξη. Άρα, είναι τελείως ανεύθυνο αν όχι ύποπτο εκ μέρους του ΥΠΕΚΑ να προωθεί ένα διεθνή διαγωνισμό, ιδίως όταν δεν έχει στελεχωθεί ο σχετικός φορέας.
Παράλληλα, το ΥΠΕΚΑ υπογραμμίζει διαρκώς ότι η συμμετοχή μεγάλων ξένων
πετρελαϊκών (
Exxon,
Chevron
κτλ)
στα συνέδρια όπου γίνονται παρουσιάσεις για τις έρευνες στην Ελλάδα, είναι ενδεικτική του μεγάλου ενδιαφέροντος των εταιρειών αυτών για να λάβουν μέρος στους διαγωνισμούς. Δυστυχώς, όμως, οι
εταιρείες αυτές είναι συνηθισμένες σε ξεκάθαρες διαδικασίες και σφιχτά χρονοδιαγράμματα και πολύ πιο σύντομα από ότι
έχουμε μάθει εμείς στην Ελλάδα. Μπορεί σε πρώτη φάση να δαπανήσουν μερικά
εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσουν τα σεισμικά της
PGS, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα
ανεχθούν κλειστές πόρτες και πολυετείς καθυστερήσεις. Τον κώδωνα του κινδύνου για αυτό το θέμα έχει ήδη κρούσει στο παρελθόν το energia.gr μέσα από σχετικά ρεπορτάζ και αρθρογραφία. Επανερχόμαστε στο θέμα σήμερα γιατί πραγματικά πιστεύουμε ότι το παράθυρο ευκαιρίας που έχει δημιουργηθεί για έρευνες στο upstream στην Ελλάδα δεν θα είναι ανοικτό για πάντα, αφού οι εταιρείες που συμμετέχουν στο διαγωνισμό του open door δεν μπορούν να περιμένουν εσαεί για τις αποφάσεις του ΥΠΕΚΑ και αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν, μαζί με τους ξένους συνεταίρους τους, για να αξιοποιήσουν το δυναμικό τους σε αγορές εκτός Ελλάδας.
Συνεπώς, καλή είναι η επικοινωνιακή προβολή των δυνατοτήτων της
χώρας μας, αλλά θα πρέπει να γίνεται με τρόπο ρεαλιστικό, δίχως υπερβολές, και
να συνοδεύεται από πράξεις οι οποίες διαμηνύουν στις πετρελαϊκές ότι αντιμετωπίζουμε
σοβαρά το όλο θέμα και διαθέτουμε την απαραίτητη επιστημονική και διοικητική επάρκεια για να προχωρήσουμε.