Αποτελεί κοινοτοπία η διαπίστωση ότι η Οικονομία νοσεί παγκοσμίως .
Μια εύθραυστη ανάπτυξη στις ΗΠΑ στηρίζεται στο τύπωμα δεκάδων
δισεκατοµµυρίων δολαρίων κάθε μήνα που οι Τράπεζες τους το χρησιμοποιούν
για να κερδοσκοπούν στα χρηματιστήρια και όχι για να τονώσουν την
πραγματική οικονομία και τον ίδιο δρόμο ακολουθούν η Βρετανία και η
Ιαπωνία. Η Κίνα δείχνει τα πρώτα σημάδια κόπωσης της οικονομίας της και
το ίδιο και χειρότερο συμβαίνει µε την Ινδία και τη Ρωσία. Η περιφέρεια
από τη Βραζιλία έως την Τουρκία είναι υφεσιακη ενώ στην Ευρώπη ακόμη και
η Γαλλία µμπήκε υπό παρατήρηση από την ΕΕ για την οικονομία της,
ακολουθώντας και αυτή την πορεία του Νότου. Η μόνη που µένει δυνατή
είναι η οικονομία της Γερµανίας, η οποία ανάλγητη και εις βάρος των
άλλων εταίρων της δεν επιτρέπει κανένα µαλάκωµα της πολιτικής της ΕΚΤ
και ο κ. Ντράγκι δεν µπορεί να κάνει κάτι για τον αποπληθωρισµό που
είναι στην πόρτα µας και µας απειλεί µε οικονοµική δυσπραγία πολλών ετών
όπως συνέβη στην Ιαπωνία.
Εξ αιτίας αυτής της πολιτικής το υπερτιµηµένο Ευρώ κάνει αδύνατη την
ανάκαμψη του Νότου δια των εξαγωγών. Η κατάσταση γίνεται ζοφερότερη
διότι η B.I.S. που είναι η Τράπεζα των Κεντρικών Τραπεζών του κόσμου
και γνωρίζει όσο κανένας άλλος την παγκόσμια οικονομική κατάσταση, γιατί
όλες οι τραπεζικές πράξεις περνούν από αυτήν ,διαπιστώνει ότι επέρχεται
κρίση μεγαλύτερη από αυτήν που συνέβη το 2008 µε την Λεµαν Μπραδερς.
Ο Ουιλιαµ Χουαϊτ, επικεφαλής Οικονομολόγος της B.I.S. ,που στο
παρελθόν είχε προειδοποιήσει και για την κρίση του 2008,προειδοποιεί για
μεγαλύτερη επερχόµενη κρίση, υπογραµµίζοντας ότι το συνολικό παγκόσμιο
δημόσιο και ιδιωτικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι κατά 30% µεγαλύτερο
από ότι ήταν πριν συµβεί το κράχ του 2008. Ετοιµάζεται λοιπόν η
Παγκόσµια Οικονοµία να πέσει από µεγαλύτερο ύψος από ότι έπεσε το 2008.
Και ενώ αυτά συµβαίνουν στον παγκόσµιο οικονοµικό τοµέα, ενώ θα
περίµενε κανείς να βλέπει τις µέχρι τώρα ειρηνικές σχέσεις μεταξύ κρατών
να βελτιώνονται και άλλο λόγω της ανάγκης χρησιµοποιησεως των οποίων
διαθεσίµων πόρων για την προστασία και ανάταξη της οικονοµίας,
συµβαίνει το αντίθετο. Έχουν αρχίσει οι φωνές και τα εµβριθη άρθρα για
την ανάγκη αύξησης των αµυντικών δυνατοτήτων και συνεπώς των αµυντικών
δαπανών. Την τελευταία τριετία διαδοχικά και αυξανόµενα δηµιουργήθηκε
σειρά εστιών αναταραχών πολλές από τις οποίες είναι στην περιοχή µας.
Έτσι είδαµε την διάλυση της Λιβύης ,την εξέγερση της Υποσαχάριας
Αφρικής, την εξέγερση στην Αίγυπτο, τον εµφύλιο πόλεµο της Συρίας και
αναταραχές µακρύτερα όπως την διαµάχη Κίνας – Ιαπωνίας και την αύξηση
του στρατιωτικού επεκτατισµού της Κίνας στον Ειρηνικό µε νέα τεχνολογία
όπλων και συµβαδίζουσα ρητορική . Παραµένει βέβαια η αναταραχή στο Ιράκ,
στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, µε το τελευταίο µάλιστα να διαθέτει
και πυρηνικά όπλα. Και φτάσαμε πλέον στην ανοικτή έκφραση της ανάγκης
για αύξηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Δύσης µε την υπόθεση της
Ουκρανίας.
Μετά την κατάληψη της εξουσίας στο Κίεβο από ομάδα Ολιγαρχών και
Ακροδεξιών που αυτοαποκαλούνται Ευρωπαϊστές , η Ρωσία µε Σοβιετική
κοµψότητα κατέλαβε την Κριµαία. Έχοντας προ έτους εκδιωχθεί από τη Βάση
της στην Συρία δεν επρόκειτο να ανεχθεί το ίδιο και στην εξώπορτα της
στην Σεβαστούπολη.
Η νέα Ουκρανική Ηγεσία θέλει να φέρει εκτός από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ
στην Ουκρανία , δηλαδή 150 χλµ απο τη Μόσχα. Οι Βαλτικές χώρες η
Μολδαβία και η Πολωνία ανησυχούν έντονα από τον Ρωσικό
πολιτικόστρατιωτικό επεκτατισµό και ζητούν προστασία ενώ η Δύση
διαπιστώνει ότι δεν έχει συµβατική αµυντική ικανότητα έναντι της Ρωσίας
πλην του σµήνους αεροπλάνων που έστειλαν οι ΗΠΑ στην Πολωνία και στις
Βαλτικές.
Άρχισαν λοιπόν οι αρθρογράφοι, προποµποί των Αµυντικών Βιοµηχανιών να
γράφουν για την ανάγκη αύξησης των αµυντικών δυνατοτήτων της Δύσης από
την Ιαπωνία για να αντισταθεί στην Κίνα, την Ευρώπη για να αντισταθεί
στη Ρωσία και τις ΗΠΑ για να αντισταθούν στις κακόβουλες δυνάµεις
παντού. Εύλογα γεννιέται το ερώτηµα του γιατί. Η Λογική θα απαιτούσε
περεταίρω µείωση των στρατιωτικών δαπανών όταν η Οικονοµία νοσεί.
Αντ’αυτού βλέπουµε µια παγκόσµια τάση αναζωπύρωσης των στρατιωτικών
εξοπλισµών.Οι συνθήκες έντασης και φόβου πολέµου πειθαρχούν τις µάζες
και τις προδιαθέτουν ευκολότερα να αποδεχθούν οικονομικές θυσίες για
κάποιο χρονικό διάστηκα . Στην υπερβολή τους όμως δημιουργούν έντονες
αντιδράσεις ιδίως αν η στρατιωτική ένταση συνδέεται µε µακρά οικονοµική
δυσπραγία.
Στην επικείµενη αντιπαράθεση , οι ειδικοί προβλέπουν ότι η Γερµανία
και η υπόλοιπη Ευρώπη θα χάσουν οικονοµικά ενώ η Ρωσία θα υποστεί
οικονοµική καταστροφή.Αν αυτές είναι οι προβλέψεις πριν την αναµενόµενη
οικονοµική κρίση, τότε ποιες θα είναι µετά από αυτήν;
Πόσο ασφαλής είναι η Δυτική Ευρώπη µε µια χρεωκοπηµένη Ρωσία;
Είναι βέβαιο ότι η Ουκρανία, το τελευταίο οχυρό πριν από την Μόσχα θα
προσχωρήσει κατά το µεγαλύτερο µέρος της στη Δυση.Κατόπιν δεν θα
υπάρχει ουδέτερη ζώνη. Η Δύση και η Ανατολή θα έχουν ένα κοινό σύνορο,
αυξανόµενη φτώχια και αυξανόµενες αιτίες για ένταση.
Τι θα συµβεί όταν οι καταστάσεις αυτές συναντήσουν την νέα παγκόσµια
οικονοµική κρίση που οι ειδικοί προβλέπουν σε ένα µε δυο χρόνια;
(www.kassandros.gr, 22/03/2014)