Το οτι η Ελλάδα βγήκε στις αγορές
οφείλεται και αυτο στην ιστορική δήλωση του κ. Ντράγκι. Ομως ενώ ολα πηγαίνουν καλλιτερα στις αγορές τα
πράγματα δεν πηγαίνουν τόσο καλά στην πραγματική οικονομία στις περισσότερες χώρες
του Ευρώ με την εξαίρεση πάντοτε της Γερμανίας.
Ο Νοτος ειναι γεμάτος ασθενείς
οικονομίες πέραν της Ελλαδος και της Πορτογαλιας. Η
Ισπανία που κατα την Ευρωπαικη Επιτροπή και τον κ. Ραχοϊ
εχει ανάπτυξη, επισης έλλειμμα 6% που
δεν θα μειωθεί ούτε το 2016, ανεργία 27%,ισχυρή άνοδο στα κόκκινα δάνεια και δημόσιο χρέος που έφτασε απο 40% στο 100% μέσα σε έξι
χρονια.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης ειναι το
εξής:
Η ΙΚΕΑ Σεβίλλης ζήτησε αιτήσεις
για στελέχωση του νέου της καταστήματος . Για
400
θέσεις χαμηλά αμειβόμενης εργασίας έλαβε
σε ώρες 20.000
αιτήσεις με αποτέλεσμα να καταρρευσει το
μηχανογραφικό της κέντρο.
Σε αυτήν λοιπόν την Ισπανία η
πρόσφατη σύσταση των Βρυξελλών ητο να αυξήσει ακομη τον ΦΠΑ !
Στην Ιταλία όπου η ανεργία έφτασε
το 13%
και 47% στους νέους το έλλειμμα συμαζευτηκε αλλα το Δημόσιο Χρεος έφτασε το 133% του ΑΕΠ με προοπτική το 140% το 2015.
Ο κ. Ρεντζι
τωρα θεωρεί οτι οι Βρυξέλλες εμποδίζουν την ανάπτυξη με την οικονομική τους
πολιτικη.
Η πλέον ανησυχητική ομως κατάσταση
ειναι στη Γαλλια όπου το έλλειμμα ειναι εκτός προδιαγραφών, το χρέος βαίνει αισίως στο 100% του ΑΕΠ και η
ανεργία ανέβηκε στο 11%
που ειναι ρεκόρ εικοσαετίας.
Ο νέος Πρωθυπουργός κ. Βαλς ζήτησε απο τις Βρυξέλλες επι πλέον παράταση για
συμμόρφωση της Γαλλικής Οικονομίας η οποία απερριφθει ύστερα απο παρέμβαση των
Γερμανών.
Τωρα η Γαλλια θεωρεί τις Βρυξέλλες "αντί αναπτυξιακές"
Η Γαλλια νοσεί πέραν των αριθμών. Ενώ η ανταγωνιστικότητα της Γαλλικής Οικονομίας πέφτει
το γαλλικό Κράτος εξακολουθεί να δαπανά το 58% του ΑΕΠ όταν η Ελλάς δαπανά το 48%.
Η ανάγκη για μια πιο ελαστική
Οικονομική Πολιτικη της Ευρωζώνης αποδεικνύεται ιδιαίτερα απο τον αναδυόμενη
αποπληθωρισμο όπου τον Μάιο εισέρχεται και η Ισπανία. Η Γαλλια ειναι κοντά με πτώση 42% του πληθωρισμού που τωρα ειναι 0,4% και ακολουθεί η Ιταλία.
Ο μόνος που δεν ανησυχεί ειναι ο
Δοικητης της Γερμανικής κεντρικής τράπεζας κ. Βαιντεμαν
του οποίου το οικονομικό "πιστεύω" ομοιάζει περισσότερο με Θεολογική τοποθέτηση παρά με ορθολογική
οικονομική πολιτικη.
Πέραν του αποπληθωρισμου αλλα
συνδεόμενα με αυτόν δυο ειναι τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Οικονομίας:
Το ισχυρό Ευρώ και
Η ισχνή ρευστότητα προς
επιχειρήσεις.
Η συνταγή της λιτότητας έφτασε στα
όρια της.
Η χαλάρωση λογω Ευροεκλογων δύσκολα θα
αναστραφεί.
Για ολα αυτά τα μάτια στρέφονται
στον κ.
Ντράγκι αναμένοντας τις δικές του δράσεις.
Ειναι προφανές οτι ο κ. Ντράγκι περιμένει να μειωθούν και άλλο οι ενστάσεις
των Γερμανων και να ενταθεί η αυξανόμενη πίεση για να δράσει.
Το ερώτημα ειναι τι μπορεί να
κάνει.
Τέσσερα ειναι τα όπλα του. Αγορά κρατικού χρέος ώστε οι τοκοι του πλέον να ειναι
κάτω του 1%
,έκδοση ευρωομολόγων,έκδοση ομολόγων έργων (
project
bonds) και ενίσχυση της
εταιρικής Ρευστοτητος.
Ολα τα ανωτέρω ειναι Κευνσεανης
οικονομικης λογικής,συνταγή ιδιαίτερα δυσάρεστη για τη Γερμανία.
Όλες οι ανωτέρω επιλογές έχουν το
χρήσιμο αποτέλεσμα της πτώσης της ισοτιμίας του Ευρώ απο το 1,4 στο 1,2 όπου οι
περισσότερες Οικονομίες μπορούν να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά και εξαγωγικά
πλην Ιταλίας και Ελλαδος,θα ειναι ομως και για αυτες καλλιτερα απο την παρούσα
κατάσταση .
Υπάρχει λοιπόν ανάγκη για ποσοτική
χαλάρωση ,το ερώτημα ειναι πως
Απο τις διαθέσιμες επιλογές η
αγορά κρατικού χρέους απο την ΕΚΤ συνιστά ακομη το Μέγα Αμάρτημα για τους
Γερμανούς.
Η έκδοση Ευρωομολογου απερριφθει απο το
Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που μάλλον θα κερδίσει την ηγεσία των Βρυξελλών. Τα ομόλογα έργων χρειάζονται την ανάπτυξη ισχυρού
εποπτικού μηχανισμού ο οποίος τωρα δεν υπάρχει,μπορεί
ομως να χρησιμοποιηθεί ο υπάρχων μηχανισμός της ΕΕ για ΕΣΠΑ κλπ
Τέλος ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρων
τρόπος ειναι η χρηματοδότηση της πραγματικής Οικονομίας δια της τιτλοποιησεως
εταιρικών δανείων που αρέσει στον κ. Ντράγκι
γιατι οπως απέδειξε η Αμερικανική εμπειρία,που
είχε το αρνητικό αποτέλεσμα διότι οι Τράπεζες χρησιμοποίησαν τον δανεισμό της
Fed
ώστε
να βγάλουν γρήγορα κέρδη απο τα χρηματιστήρια και όχι αργά και αβέβαια απο την
χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.
Η τιτλοποίησης εταιρικού χρέους αν
γίνει σε σημαντική κλίμακα και με σαφείς όρους χρήσης της χρηματοδότησης εχει
πολλα θετικα.
Πρωτο και κύριο ειναι οτι αυξάνει την
ρευστότητα και μειώνει το κοστος χρήματος για τις επιχειρήσεις.. Επιςης σταματά τον αποπληθωρισμο και αυξάνει την
κυκλοφορία του χρήματος.
Σε μεγάλη κλίμακα, θα μειώσει την ισοτιμία Ευρώ-Δολαρίου
Παραμένει βέβαια το μεγάλο ερώτημα
του Δημοσίου Χρέους όλης της Ευρωζώνης
το οποιο δεν μπορεί να αυξάνει συνεχώς και για το οποιο πρεπει να βρεθεί τρόπος
να χρηματοδοτηθεί με επιτόκια ΕΚΤ και όχι αγορών για να εξυπηρετηθεί γιατι σε
μια πενταετία όλο σχεδόν το Ευρωπαϊκό Χρεος θα ειναι ουσιαστικά μη
εξυπηρετουμενο πλην νέου δανεισμού.
Η μέθοδος του κ. Ντράγκι να δανείζει τις τράπεζες φτηνά και αυτες να
αγοράζουν Δημόσιο Χρεος ωφελουμενες απο την διάφορα επιτοκίων δεν μπορεί να
συνεχιστεί επι μακρον αφου το ετήσιο επιτόκιο ειναι μεγαλλιτερο απο την ετήσια
αύξηση του ΑΕΠ.
Οποία λύση επιλέξει ο κ. Ντράγκι θα ειναι λύση ποσοτικής χαλάρωσης και αυτο πρεπει να γίνει φέτος, φαινεται οτι δημιουργείται ήδη πιέση κρατών εναντίον
της Γερμανικής λογικής στην οποία τωρα συνεισφέρει δειλά και η Γαλλια.
Ο κ. Ντράγκι
εχει το πρόβλημα των Καρδιολογων οι οποίοι επισημαίνουν οτι σε ορισμένες
καρδιοπάθειες χρειάζεται μεγάλη προσοχή στα φάρμακα που χορηγούνται διότι θα
πρεπει να χορηγούνται κατόπιν εφ'ορου
ζωής.
Οπως παρατηρήθηκε στις ΗΠΑ και
στην Ιαπωνία η ποσοτική χαλάρωση εύκολα αρχίζει,πολύ
δύσκολα και επώδυνα ομως διακόπτεται.
(www.kassandros.gr)