Διεθνής Επιπολαιότης

Η ανεπάρκεια του Γιαννούκοβιτς θεωρήθηκε πως παρέχει την ευκαιρία. Ολομέτωπη υπήρξε η δυτική υποστήριξη των Ουκρανών αντικυβερνητικών. Η επί των εξωτερικών εκπρόσωπος της Ευρώπης Lady Ashton επισκέφθηκε την χώρα κατ’ επανάληψη, συναντήθηκε με διαδηλωτές. Αξίωσε δημόσια την μη χρήση βίας εναντίον τους. Τέλος, παρέστη και σε σύσκεψη διαδηλωτών και Γιαννούκοβιτς με αντικείμενο την υπέρβαση της κρίσης. Ανάλογα έπραξε και ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ J. Biden. Κοντολογίς: η Δύση άσκησε ανεπίτρεπτη επέμβαση στα εσωτερικά τρίτης χώρας (της Ουκρανίας) στην γειτονιά του Putin (!!!).

ΙΙ. Ό,τι διέφυγε στους δυτικούς σχεδιασμούς έγκειται στο ότι η Ουκρανία είναι κράτος διφυές. Η προς Ευρώπη χώρα υπήρξε ανέκαθεν συντηρητική και καθολική, τμήμα της κυριαρχίας των Αψβούργων μέχρι του 1918. Το ανατολικό, όμως, τμήμα υπήρξε έκπαλαι ορθόδοξο, υπό την δεσποτεία των Τσάρων και της Σοβιετίας. Ο Βαρβάκης, φερ΄ειπείν, είναι ιστορικά πολιτογραφημένος: Έλλην της Ρωσίας. Όχι της Ουκρανίας. Τα όμοια, ακριβώς, ισχύουν και για τον Χρουστσώφ (!!!).

ΙΙΙ. Η απλή επέκταση της ευρωπαϊκής επιρροής στο γειτονικό τμήμα της Ουκρανίας, έδωσε αφορμή στον Putin για κίνηση δραστικώτερη. Προσάρτησε την Κριμαία.

IV . Οι δυτικοί δεν αναγνώρισαν το εσφαλμένο της πολιτικής τους. Επέμειναν. Ανέδειξαν, έτσι, μωσαϊκή την διεθνή παρουσία τους. Οι ΗΠΑ επέβαλαν οικονομικές κυρώσεις. Αυτό όχι στον Putin, αλλά σ΄άτομα του περιβάλλοντός του (!!!). Όμως η Αμερική δεν έχει εξάρτηση από την Ρωσία. Η τελευταία απορροφά μόλις το 3,7% των αμερικανικών εξαγωγών. Αντιθέτως η Ευρώπη, συνολικά, έχει ενεργειακή εξάρτηση από την Ρωσία, αλλά και υψηλού δείκτη εμπορικές συναλλαγές. Έτσι οι Ευρωπαίοι ακολούθησαν στην οδό των κυρώσεων διστακτικά. Ούτως ή άλλως, οι κυρώσεις υπήρξαν ονομαστικές. Μέχρι τώρα έχουν αποτελέσει φαντασμαγορία. Χαρακτηριστικώς: στο forum του Μαϊου στην Αγία Πετρούπολη μετέσχον: General Electric, Alston, Total E. D. F, Suezk, κ.α. Είναι ακόμη χαρακτηριστικό πως μεταξύ αυτών που στοχοποιήθηκαν προς επιβολή κυρώσεων περιλαμβάνεται και ο ιθύνων νους της πετρελαϊκής εταιρείας Rosneft. Εν τούτοις στο άνω forum η εταιρεία ( Rosneft) υπέγραψε εμπορική συμφωνία με την βρετανική Β.Ρ. (!!!).

Υπήρξε και πρόσθετη παράπλευρη απώλεια για την Δύση. Η Ρωσία, υπό το ενδεχόμενο αποκλεισμού της από τις δυτικές αγορές, υπέγραψε με την Κίνα συμφωνία εφοδιασμού της τελευταίας με ρώσικο φυσικό αέριο. Το ύψος της συναλλαγής ανέρχεται σε 400 δις δολάρια. Η κυρίως απώλεια έγκειται στο ότι Αμερική και Ευρώπη πιέζονται από άλλες ταχύτατα αναπτυσσόμενες δυνάμεις. Κυρίως μάλιστα πιέζονται από την Ασία και δη την Κίνα. Η ενίσχυση, ήδη, στενών οικονομικών δεσμών Κϊνας – Ρωσίας, αδυνατίζει, προφανώς, γεωπολιτικά την Δύση (!!!).

V . Ο Πρόεδρος Holland κάλεσε τον Putin στις τελετές για τα 70 χρόνια της απόβασης στην Νορμανδία. Ο Putin φάνηκε πρόθυμος να συμβάλει στην αποκλιμάκωση της κρίσης, στα σύνορα Ρωσίας – Ουκρανίας. Η κατ’ αρχήν αποδεκτή λύση φαίνεται να είναι παροχή διευρυμένης, εκεί, αυτονομίας, ομοίως και γενικής αμνηστίας. Έτσι ώστε οι εξεγερμένοι αυτονομιστές (που ελέγχουν ουσιαστικά τις περιοχές τους) να καταθέσουν τα όπλα.

Εάν, πράγματι, περί αυτού πρόκειται, αγόμεθα μάλλον σε θρίαμβο Putin. Αυτό διότι: Διαβουλευόμενος για την καταστολή της εξέγερσης (όπου ζητείται η συμβολή του) παγιώνει την κυριαρχία του στην Κριμαία. Η χορήγηση, εξ άλλου, διευρυμένης αυτονομίας στις ανατολικές περιοχές δημιουργεί προϋποθέσεις για συνακόλουθη συνένωσή τους με την Ρωσία. Το ομόδοξο και το ομόγλωσσο είναι ισχυρά συνεκτικά στοιχεία.

VI . Ανέκαθεν η επί σφάλματος εμμονή πολλαπλασιάζει τις κακές συνέπειες. Δεν υπήρχε λόγος η κυριαρχία του Putin στην Συρία να εκταθεί (και) σε κυριαρχία του σε όλη την Ανατολική Ουκρανία.

(του Γ.Κ. Στεφανάκη, από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ", 11/06/2014)