Αβεβαιότητα και Ηλεκτρικές Διασυνδέσεις

Ο πιο στοιχειώδης ενεργειακός σχεδιασμός υποδεικνύει ότι είναι πλέον εντελώς ασύμφορο να καλύπτονται οι ανάγκες των νησιών σε ηλεκτρισμό μέσω της πανάκριβης παραγωγής με καύσιμο το πετρέλαιο, τη στιγμή που οι ΑΠΕ και η διασύνδεση με το ηπειρωτικό σύστημα μπορούν να δώσουν μόνιμη λύση και να απαλύνουν σημαντικά το οικονομικό βάρος για τους καταναλωτές. Παρά το γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο της αγοράς κραυγάζει για την ανάγκη προώθησης αυτών των διασυνδέσεων, η όλη διαδικασία δεν έχει κινηθεί με την απαιτούμενη ταχύτητα, ενώ αν ήμασταν σοβαροί θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί… χθες!
energia.gr
Πεμ, 31 Ιουλίου 2014 - 08:49

Ο πιο στοιχειώδης ενεργειακός σχεδιασμός υποδεικνύει ότι είναι πλέον εντελώς ασύμφορο να καλύπτονται οι ανάγκες των νησιών σε ηλεκτρισμό μέσω της πανάκριβης παραγωγής με καύσιμο το πετρέλαιο, τη στιγμή που οι ΑΠΕ και η διασύνδεση με το ηπειρωτικό σύστημα μπορούν να δώσουν μόνιμη λύση και να απαλύνουν σημαντικά το οικονομικό βάρος για τους καταναλωτές.

Παρά το γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο της αγοράς κραυγάζει για την ανάγκη προώθησης αυτών των διασυνδέσεων, η όλη διαδικασία δεν έχει κινηθεί με την απαιτούμενη ταχύτητα, ενώ αν ήμασταν σοβαροί θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί… χθες!

Ενώ λοιπόν οι διαβόητες ΥΚΩ στοιχίζουν περισσότερα από 700 εκατ. ευρώ ετησίως στον Έλληνα καταναλωτή και μάλιστα σε μια περίοδο βαθιάς ύφεσης, μέχρι στιγμής προχωρά μονάχα η διασύνδεση των Κυκλάδων, ενώ η αντίστοιχη της Κρήτης (έργο ύψους 800 εκατ. ευρώ) που θα απέφερε και τα σημαντικότερα οφέλη, έχει μείνει στα χαρτιά ένα χρόνο μετά τις κυβερνητικές εξαγγελίες.

Δεδομένης και της αυξημένης ενεργειακής ασφάλειας που θα προσέφεραν οι διασυνδέσεις στα νησιά, η σημασία τους είναι έκδηλη. Καθώς, λοιπόν, οι αυτονόητες αυτές διαπιστώσεις επαναλαμβάνονται διαρκώς από τους παράγοντες της αγοράς και τους φορείς και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, ήρθε η πώληση του ΑΔΜΗΕ για να δημιουργήσει νέες ανησυχίες και καθυστερήσεις. Συνεπώς, δεν θα πρέπει να αναμένονται σημαντικές εξελίξεις προτού ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία και καταλήξει ο ΑΔΜΗΕ στους νέους ιδιοκτήτες του. Ακόμα και τότε, όμως, ποιος εγγυάται ότι η νέα ιδιοκτησία θα επιλέξει να προχωρήσει με τη διασύνδεση της Κρήτης για παράδειγμα;

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τίθενται ερωτήματα σχετικά με τον μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, τα οποία δεν έχουν σίγουρες απαντήσεις. Σε κάθε περίπτωση, το βάρος πέφτει στην κυβέρνηση, αφού εκείνη είναι που θα πρέπει να δώσει το μήνυμα ότι οι διασυνδέσεις και τα υπόλοιπα σημαντικά ενεργειακά έργα θα προχωρήσουν, προκειμένου να εκσυγχρονιστεί το ενεργειακό μας σύστημα και μαζί του να τονωθεί η εθνική οικονομία. Αυτό όμως προϋποθέτει οργανωμένη προσπάθεια με αναζήτηση σοβαρών επενδυτών και κεφαλαίων, στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, αλλιώς το ενεργειακό μας μέλλον στον ηλεκτρισμό προδιαγράφεται άκρως αβέβαιο…