Οκτώ
άτομα βρίσκονταν στη μικρή αίθουσα αποφάσεων του Λευκού Οίκου εκείνο το πρωινό.
Τρεις υπουργοί, δύο στρατιωτικοί και οι δύο αρχηγοί των υπηρεσιών ασφαλείας και
πληροφοριών. Είχαν εγκατασταθεί εκεί από τα ξημερώματα, συζητούσαν, είχαν
ανεβάσει στις γιγαντοοθόνες χάρτες της ευρύτερης αμερικανικής περιοχής, τώρα
έμεναν σιωπηλοί. Περίμεναν να μιλήσει ο πρόεδρος, ο όγδοος της «ομάδας
χειρισμού κρίσεων» των ΗΠΑ.
Τα νέα ήταν«περισσότερο από ανησυχητικά» είχε σχολιάσει ο υπουργός
Εξωτερικών. Ο αξιωματικός Ασφαλείας είχε ξυπνήσει στις 4.30 τον πρόεδρο και του
παρέδωσε τον κλειστό φάκελο της CIA με την ένδειξη «Μόνο στον πρόεδρο των ΗΠΑ».
Ανατράπηκε η κυβέρνηση στο Μεξικό και στη θέση της αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος
ένας γνωστός αντιαμερικανός που σχημάτισε κυβέρνηση με«τα γνωστά φιλικά
στη Μόσχα πρόσωπα»σημείωνε το έγγραφο της Υπηρεσίας.
Το ποτήρι ξεχείλιζε. Είχε αρχίσει με την εγκατάσταση στην Κούβα «σταθμού
οδήγησης επιστημονικών πυραύλων» πριν από ενάμιση χρόνο αχρηστεύοντας έτσι τη
συμφωνία Μπους - Γκορμπατσόφ του 1990-1991 η οποία απέκλειε την «προώθηση»
ρωσικών στρατιωτικών μέσων στα πλευρά της Αμερικής. Οι εξηγήσεις που έδωσε το
Κρεμλίνο ήταν εντελώς γελοίες, απαράδεκτες. Η Ουάσιγκτον περιορίστηκε σε
διαμαρτυρίες και κάποιες μετακινήσεις αεροπορικών μονάδων αλλά προτού ακόμη
κατακαθίσει η αναταραχή και σταματήσουν οι «κούφιες» απειλές που εκτοξεύονταν
στο Κογκρέσο η Μόσχα έκανε μια ακόμα πιο «επικίνδυνη» για τις ΗΠΑ κίνηση.
Υπέγραψε συνθήκη «συνεργασίας και αμοιβαίας ασφάλειας» με τον Παναμά φροντίζοντας
ταυτόχρονα να απομακρυνθούν από την κυβέρνησή του δύο υπουργοί που«έβλεπαν
περισσότερο προς την Ουάσιγκτον παρά προς τις νέες συνθήκες δημοκρατικής
ανάπτυξης»που είχαν απλωθεί σε όλη σχεδόν την Κεντρική και τη Νότια
Αμερική τα τελευταία χρόνια. Η διώρυγα του Παναμά, ζωτικής σημασίας για την
ασφάλεια και την οικονομία των ΗΠΑ, κινδύνευε.
«Πρέπει να είναι κανείς εντελώς τυφλός για να μη βλέπει ότι η Ρωσία
περικυκλώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες»είχε δηλώσει ο πρόεδρος της Επιτροπής
Εξωτερικών της Γερουσίας όταν έγινε γνωστή η εγκατάσταση της «επιστημονικής»
βάσης των Ρώσων στην Κούβα. Τώρα με την ανατροπή της φιλικής στην Αμερική
κυβέρνησης στο Μεξικό έπρεπε να περιμένει κανείς γενικότερες αντιδράσεις. Τι
γυρεύουν όμως οι Ρώσοι στην Κεντρική Αμερική; Τι συμφέροντα μπορεί να έχουν
εκεί; Καλά-καλά δεν γνωρίζουν τις ισπανόφωνες χώρες στα νότια των ΗΠΑ.
Περικυκλώνουν την Αμερική με ποιο σκοπό; Αναρωτήθηκαν πολλές φορές ο πρόεδρος
και οι σύμβουλοί του τα τελευταία χρόνια. Θέλει το Κρεμλίνο να εκμηδενίσει οικονομικά
και πολιτικά μια ισχυρή δύναμη; Αστείο.
Αστείο, βέβαια. Αλλά αναποδογυρίστε τα παραπάνω, βάλτε στη θέση του αμερικανού
προέδρου τον ρώσο πρόεδρο, αντικαταστήσετε την Κούβα και την «επιστημονική
βάση» των Ρώσων με το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας που εγκατέστησε η Αμερική
στη Ρουμανία και την Πολωνία, βάλτε στη θέση του Παναμά τις τρεις χώρες της
Βαλτικής και στη θέση του Μεξικού και του φιλοαμερικανού προέδρου του βάλτε την
Ουκρανία και την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της Γιανουκόβιτς
από «επαναστάτες» που πλήρωνε η Ουάσιγκτον -όπως αποκάλυψε η συνομιλία
της αμερικανίδας υπουργού με τον πρέσβη των ΗΠΑ στο Κίεβο -και έχετε την
πραγματική εικόνα τού πώς φτάσαμε στο Ουκρανικό ζήτημα και πώς βρεθήκαμε σήμερα
στην κρίση των σχέσεων Ουάσιγκτον - Ευρώπης με τη Μόσχα.
Πώς θα αντιδρούσε ο Μπαράκ Ομπάμα, η Αμερική γενικότερα, αν η Ρωσία με
διάφορα προσχήματα και αστείες δικαιολογίες περικύκλωνε στρατιωτικά την
Αμερική; Δεν θα φρόντιζε να κάνει κάποιες αμυντικές κινήσεις και να εξασφαλίσει
τα στρατηγικά της συμφέροντα διασφαλίζοντας τη βάση του Στόλου του Ειρηνικού
στο Σαν Ντιέγκο κοντά στα σύνορα με το Μεξικό; Φυσικά. Αυτό έκανε ο Πούτιν στην
Κριμαία. Θα έμενε με σταυρωμένα χέρια ο Ομπάμα αν οι Αμερικανοί, εγκαταστημένοι
από χρόνια στο γειτονικό του Μεξικό απειλούνταν και γίνονταν στόχος
«ανεξέλεγκτων εθνικών στοιχείων»; Οχι, βέβαια. Ακόμη και εκείνοι που τον
ψήφισαν δύο φορές θα τον έδιωχναν από τον Λευκό Οίκο όπως έκαναν με τον Νίξον.
Μήπως ο Ρίγκαν δεν έστειλε εκστρατευτικό σώμα στη λιλιπούτεια Γρανάδα
όταν «υποπτεύθηκε» ότι θα μπορούσε να μεταβληθεί σε νέα Κούβα; Ο Ομπάμα θα
αναγκαζόταν να δράσει -ό,τι κι αν κόστιζε. Αυτό έκανε και αυτό κάνει ο Βλαντίμιρ
Πούτιν.
(από το "Βήμα")