Όπως έχουμε
επανειλημμένως αναφερθεί μέσω της στήλης το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής
Περιουσίας του Δημοσίου, γνωστό ως ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο ιδρύθηκε κατόπιν εντολής
της Τρόικα για να αναλάβει τις ιδιωτικοποιήσεις και την αξιοποίηση της
περιουσίας του Δημοσίου ήδη από το 2011 έχει επιχειρήσει να εμπλακεί στον χώρο
των υδρογονανθράκων και να αναλάβει τα δικαιώματα από την εκμετάλλευσή τους.
Κάτι το οποίο επέτυχε εν μέρει με το εξαντληθέν κοίτασμα φυσικού αερίου της
Νοτίου Καβάλας, πλησίον του παραγωγικού κοιτάσματος του Πρίνου, το οποίο από
τέλη του 2011 περιήλθε στην κυριότητά του και έκτοτε αδυνατεί να αξιοποιήσει το
συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο με την μετατροπή του σε μόνιμη υπόγεια
αποθήκη φυσικού αερίου, που τόσο ανάγκη έχει η χώρα, παρά το γεγονός ότι
υπάρχει έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον.
Λίγο αργότερα το
Δεκέμβριο του 2012 το ΤΑΙΠΕΔ θέλοντας να ελέγξει τις διαδικασίες ανανέωσης της
άδειας παραχώρησης του κοιτάσματος στον Πρίνο, στην εταιρεία
Energean
Oil &
Gas, η οποία και εκμεταλλεύετο έως τότε
το κοίτασμα, έθεσε βέτο απαιτώντας να αναλάβει αυτό την κυριότητα της
παραχώρησης αφού θα διενεργούσε πρώτα τον διαγωνισμό για την υπόγεια αποθήκη.
Κάτι που ασφαλώς αδυνατούσε να κάνει και άρα απέβλεπε στο να αναλάβει αυτό την
εκμετάλλευση του Πρίνου απομακρύνοντας τον παραχωρησιούχο. Ευτυχώς τα σχέδια
αυτά ουδέποτε υλοποιήθηκαν με άνωθεν παρέμβαση και η
Energean
Oil &
Gas προχώρησε στην υλοποίηση του
επενδυτικού της προγράμματος. Ακολούθως
η τότε διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, αδυνατώντας να προχωρήσει σε αποκρατικοποιήσεις
στον ενεργειακό τομέα μετά το φιάσκο της πώληση της ΔΕΠΑ στην Ρωσική
Gazprom, θέλησε να
τοποθετηθεί με μεγαλύτερες αξιώσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων απαιτώντας
να αναλάβει αυτό την διενέργεια των διεθνών διαγωνισμών για τις παραχωρήσεις
χερσαίων και θαλασσίων εκτάσεων για έρευνα και εκμετάλλευση. Μετά την έντονη
αντίδραση του ΥΠΕΚΑ αλλά και παραγόντων της αγοράς οι οποίοι και ενημέρωσαν
προσωπικά τον πρωθυπουργό για την ισχύουσα διεθνή πρακτική η οποία βασίζεται σε
απόλυτη διαφάνεια και άκρως
εξειδικευμένες διαγωνιστικές διαδικασίες, που αποβλέπουν στη μακροχρόνια
εκμετάλλευση των εν δυνάμει κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου και επ’
ουδενί λόγω της πώλησής τους ως παγίων στοιχείων όπως επεδίωκε το ΤΑΙΠΕΔ. Έχει
ενδιαφέρον ότι όλα αυτά τα χρόνια του ΤΑΙΠΕΔ επιμένει στα πέρα κάθε λογικής
σχέδια του για την «είσοδο» του στον τομέα του
upstream
χωρίς
όμως να διαθέτει την παραμικρή νομοθετική κατοχύρωση ή έχοντας την άνωθεν
κυβερνητική εντολή ή κάλυψη. Αντιθέτως έχει δημιουργήσει πλείστα όσα προβλήματα
στο ΥΠΕΚΑ και στις σχέσεις του Υπουργείου με τους επιβλεπόμενους φορείς και
άλλα τμήματα του κρατικού μηχανισμού. Απλούστατα, τόσο οι παλαιές αλλά και η
σημερινή διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, γνωρίζουν ότι ο τομέας των υδρογονανθράκων έχει
χρήματα, για αυτό και προσπαθούν με κάθε τρόπο να εμφυλοχωρήσουν.
Χαρακτηριστικό
της εμμονής της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ να διαδραματίσει ρόλο στο χώρο του
Oil &
Gas, και να δρέψει τα όποια οφέλη,
αποτελεί η πλέον πρόσφατη απόφασή του, η οποία ευτυχώς δεν υλοποιήθηκε μετά την
έγκαιρη παρέμβαση του υπουργού ΠΕΚΑ κ. Γιάννη Μανιάτη, να υποχρεώσει την ΔΕΠΑ
να δανεισθεί 350 εκατομ. ευρώ για δήθεν άντληση ρευστότητας με σκοπό την απομείωση
των ίδιων κεφαλαίων της εταιρείας. Την οργή του για την πρωτοβουλία του ΤΑΙΠΕΔ
εξέφρασε με δήλωση του στην εφημερίδα «Καθημερινή»(2/10) ο εποπτεύων τη ΔΕΠΑ
υπουργός Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος έδωσε εντολή στη διοίκηση της ΔΕΠΑ να μην
προχωρήσει σε καμία τέτοια κίνηση. «Η ΔΕΠΑ θα καταφύγει σε δανεισμό με εντολή
δική μου εάν χρειαστεί ρευστότητα για την προαγορά φορτίων
LNG για την αντιμετώπιση προβλημάτων
ανεφοδιασμού της αγοράς που ενδέχεται να προκύψουν λόγω της ρωσο-ουκρανικής
κρίσης» δήλωσε ο κ. Μανιάτης. Η πλευρά του ΤΑΙΠΕΔ προχώρησε την προηγούμενη
εβδομάδα σε μια χλιαρή προφορική διάψευση περί του θέματος, ενώ η πλευρά της
ΔΕΠΑ απέφυγε κάθε σχόλιο. Το ΤΑΙΠΕΔ έχει προβεί πάντως σε αντίστοιχη κίνηση
στον ΟΛΘ εισπράττοντας ως επιστροφή κεφαλαίου 29 εκατ. Ευρώ.
Είναι καιρός
πιστεύουμε να επέμβει άμεσα ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς αλλά και
ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Ευάγγελος Βενιζέλος και να νουθετήσουν την
διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ ώστε να παύσει να ανακατεύεται σε ξένα χωράφια, δηλαδή στον
τομέα των υδρογονανθράκων. Διαφορετικά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να δημιουργηθεί
ένα αρνητικό επιχειρηματικό κλίμα στερώντας την χώρα από επενδύσεις στον τομέα
του
upstream
που είναι άκρως απαραίτητες για την αξιοποίηση των όποιων
κοιτασμάτων διαθέτει η χώρα. Θα πρέπει να καταστεί απόλυτα σαφές στο ΤΑΙΠΕΔ ότι
με κανένα διοικητικό μέτρο ή άλλη πρόνοια νομιμοποιείται στις προσπάθειες του
να αντλήσει χρήματα από τον τομέα των υδρογονανθράκων, υποκαθιστώντας το ΥΠΕΚΑ,
και καλό θα είναι η διοίκησή του να περιορίσει τα ενδιαφέροντά της σε αυτά που
προβλέπει το καταστατικό του.
Εάν πράγματι η
διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ επιθυμούσε να φανεί χρήσιμη στην κυβέρνηση και στο
κοινωνικό σύνολο ας δει πως μπορεί να πωλήσει το 34% της κρατικής συμμετοχής
στην ΕΛΠΕ ( η τρέχουσα αξία εκτιμάται άνω του 1.0 δισεκ.) ή την είσοδο
στρατηγικού επενδυτή στη ΔΕΗ ή την πώληση της ΔΕΠΑ μέσω εισαγωγής της στο
χρηματιστήριο. Γιατί μόνο έτσι μπορούν να συγκεντρωθούν κάποια αξιόλογα ποσά.
Όμως δεν έχουμε δει τεκμηριωμένες σκέψεις ή προτάσεις από την διοίκηση του
ΤΑΙΠΕΔ να διατυπώνονται προς αυτή την κατεύθυνση. Προφανώς δεν διαθέτει σχέδιο
και στρατηγική για αυτό προσπαθεί με τσιμπολογήματα τύπου «δανεισμού της ΔΕΠΑ»,
να συγκεντρώσει μικροποσά από δεξιά και αριστερά. Εάν μάλιστα παρατηρήσουμε τις
γενικότερες επιδόσεις του ΤΑΙΠΕΔ στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων θα δούμε ότι
τέσσερα χρόνια μετά την ίδρυση του δια της βίας έχει συγκεντρώσει 3.0 δισεκ.
ευρώ από ένα αρχικό στόχο 50.0 δισεκ. ευρώ, που αργότερα αναθεωρήθηκε στα 20
δισεκ., και μετά στα 16 δισεκ. και τελευταία στα 9.6 δισεκ. μέχρι το 2016. Για
αυτό η τρόικα και η κυβέρνηση καλό θα ήτο να σκεφθούν σοβαρά το ενδεχόμενο
κατάργησης του παρασιτικού αυτού οργανισμού και την ανάθεση σε μία ιδιωτική
διεθνή εταιρεία, με αποδεδειγμένη εμπειρία στον χώρο των ιδιωτικοποιήσεων, να
αναλάβει αυτή το όλο εγχείρημα η οποία θα αμείβεται βάσει αποτελέσματος,
εξοικονομώντας χρήματα για τον φορολογούμενο και δημιουργώντας μία σοβαρή
προοπτική στο κράτος για ουσιαστικά έσοδα από την αξιοποίηση της όχι
ευκαταφρόνητης περιουσίας του.