Οταν πριν από δύο εβδομάδες οι αγορές τιμώρησαν την Ελλάδα για την
«αποκοτιά» της να διεκδικεί πρόωρη -και χωρίς σχέδιο- έξοδο από το
μνημόνιο, πολλοί ήταν εκείνοι που είπαν ότι έλαβαν το μήνυμα.
Ειδικά η κυβέρνηση φάνηκε να αντιλαμβάνεται ότι η ελληνική οικονομία
έχει ακόμη «πήλινα πόδια» και δεν μπορεί να υποστηρίξει μια αυτόνομη
πορεία, χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλίσει σχετική σταθερότητα.
Αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση έπεσαν κάπως οι τόνοι και
μειώθηκε η πολεμική κατά των δανειστών. Ο κ. Τσίπρας και κορυφαία
στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απέφυγαν να χρησιμοποιούν φράσεις για «σκισμένα
μνημόνια» και για μονομερείς ενέργειες, καταλαβαίνοντας προφανώς ότι ο
ρεαλισμός από τη φαντασίωση έχει πολύ μεγάλη απόσταση.
Ωστόσο, η
οικονομία ταλανίζεται ακόμη από αυτό το αδιόρατο πέπλο της πολιτικής
αβεβαιότητας, από το ρίσκο της επόμενης ημέρας, σε περίπτωση που η χώρα
οδηγηθεί σε εκλογές. Ηδη η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος δεν βοηθά
καθόλου την αγορά να ανακάμψει, καθώς οι ξένοι επενδυτές απεχθάνονται τα
κενά και τις μεγάλες αναταραχές.
Το θολό πολιτικό τοπίο, σε
συνδυασμό με εγγενή προβλήματα της οικονομίας και του τραπεζικού
συστήματος, είναι αυτά που οδηγούν τη χρηματιστηριακή αγορά σε δίνη και
τις αποδόσεις των ελληνικών τίτλων σε ποσοστά... μνημονιακών εποχών,
καθιστώντας αδύνατη την έξοδο της χώρας στις αγορές.
Ομως, αυτή η
κατάσταση αδικεί την ελληνική οικονομία, η οποία έχει πετύχει πολλά τα
τελευταία χρόνια. Η δημοσιονομική προσαρμογή έχει επιτευχθεί σε μεγάλο
βαθμό, σημαντικές μεταρρυθμίσεις έχουν υλοποιηθεί και για πρώτη φορά η
χώρα δεν ξοδεύει πάνω από τις ανάγκες της. Με πολλές και αιματηρές
θυσίες έχει προκύψει αυτό το σημαντικό πλεόνασμα κοντά στα 3 δισ. ευρώ
και οι πρώτες, έστω μικρής εμβέλειας, φοροελαφρύνσεις έχουν εγγραφεί
στον προϋπολογισμό.
Η μεγάλη εκκρεμότητα προκύπτει κυρίως από τη
σχέση της Ελλάδας με την τρόικα και τις διαρκείς πιέσεις των δανειστών
να ανοίξουν θέματα που προκαλούν κοινωνικές εντάσεις και εσωκομματικές
συγκρούσεις. Και πάλι, όμως, οι τόσο σημαντικές επιτυχίες της χώρας δεν
μπορεί να τυγχάνουν τόσο «παγερής» αντιμετώπισης από τις αγορές.
Σήμερα στην «Η», ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας και ο διευθύνων
σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, Αλέξανδρος Τουρκολιάς, επισημαίνουν
αυτήν ακριβώς την αντίφαση. Να δέχεται δηλαδή η οικονομία τόσο σοβαρές
αναταράξεις, παρά τα σημαντικά βήματα προόδου που κάνει. Και να
αδικείται η Ελλάδα εξαιτίας ενός πολύ κακού κλίματος που έχει προκληθεί
κυρίως από πολιτικούς παράγοντες και από την παντελή έλλειψη εθνικής
συνεννόησης για τόσο σοβαρά ζητήματα, όπως η μεταμνημονιακή εποχή, η
έξοδος από την κρίση και το αναπτυξιακό σχέδιο για τα επόμενα χρόνια.
Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση πρέπει να αντιληφθούν ότι οι
μάχες κερδίζονται και χάνονται για την Ελλάδα κι όχι για προσωπικό ή
κομματικό όφελος. Ή, όπως λέει ο γνωστός Κινέζος συγγραφέας, Σουν Τσου:
«Θα νικήσει αυτός που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να μην
πολεμήσει».
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 01-02/11/2014)