Ακόμη και ένας Πρόεδρος που προέρχεται από την πετρελαϊκή βιομηχανία δεν κατάφερε να προασπίσει τους πετρελαϊκούς κολοσσούς από την κριτική στην Ουάσινγκτον. Τα ισχυρά κέρδη που ανακοινώνουν οι εταιρίες -τα 10 δισ. δολ. της ExxonMobil και τα 3,6 δισ. δολ. της Chevron- έχουν εκνευρίσει τους πολιτικούς.
Μπορεί να είναι εύκολο να κατηγορηθεί η πετρελαϊκή βιομηχανία για τις υψηλές ενεργειακές τιμές, αλλά κάτι τέτοιο δεν βοηθά. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει.
Για πολλά χρόνια, ο ρυθμός αντικατάστασης των αποθεμάτων από νέα ευρήματα υποχωρεί -από 122% το 2000 σε 102% το 2004, σύμφωνα με την εταιρία συμβουλευτικών υπηρεσιών John Herold. Η βιομηχανία, με τις νέες εξορύξεις μόλις που καταφέρνει να αντισταθμίσει τις απώλειες παραγωγής. Η σπανιότητα σε νέα αποθέματα σε συνδυασμό με την ισχυρή ζήτηση έχουν ενισχύσει τις τιμές.
Όμως δεν είναι σαφές το τι διαφορετικό θα έπρεπε να κάνει η πετρελαϊκή βιομηχανία. Οι μειωμένες επενδύσεις δεν αποτελούν πρόβλημα. Οι προϋπολογισμοί των εταιριών για νέα projects έχουν ενισχυθεί. Το πρόβλημα είναι ότι έχει δυσκολέψει η προσθήκη νέων πετρελαϊκών αποθεμάτων. Οι κυβερνήσεις των υποσχόμενων περιοχών κάνουν σκληρότερα παζάρια και αντιμετωπίζονται τεράστιες τεχνικές προκλήσεις στις θαλάσσιες προσπάθειες εξόρυξης σε μεγάλα βάθη.
Μια ιδέα είναι η δημιουργία αποθεματικού σε διυλισμένα προϊόντα πετρελαίου για να μειωθούν οι τρέχουσες ανοδικές πιέσεις στις τιμές. Όμως κάτι τέτοιο δεν αποτελεί πανάκεια. Η βενζίνη δύσκολα αποθηκεύεται και η όποια προσπάθεια δημιουργίας αποθεματικού θα ήταν ιδιαίτερα ακριβό εγχείρημα.
(Financial Times – euro2day, 31/10/05)