Η παραγωγή ηλεκτρικής
ενέργειας από ΑΠΕ είναι και χρήσιμη και απαραίτητη. Είναι ενέργεια φιλική προς
το περιβάλλον, συμβάλει στη μείωση του συνολικού κόστους ηλεκτρικής ενέργειας, μειώνει
την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, προάγει την καινοτομία και την ανάπτυξη
νέων τεχνολογιών στον ενεργειακό τομέα, δημιουργεί αναπτυξιακή προοπτική στην
οικονομία. Γνωστά όλα αυτά, δεν κομίζουμε γλαύκα. Γιατί, όμως, τα λέμε; Γιατί
οι ΑΠΕ στην Ελλάδα όχι μόνον παραμένουν κατασυκοφαντημένες, αλλά γιατί
κατέληξαν να στηρίζονται αποκλειστικά στις πλάτες του καταναλωτή.
Το στρεβλό μοντέλο
ανάπτυξης που επιλέχθηκε στην ελληνική αγορά όχι μόνον δεν διορθώθηκε από την
σωρευτική εμπειρία που υποτίθεται ότι αποκτήσαμε τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει
παγιωθεί με έναν εξοργιστικό τρόπο, με συνέπεια οι ΑΠΕ να θεωρούνται και να
είναι ακριβό επενδυτικό σπορ στην Ελλάδα. Το οποίο καλούνται να χρηματοδοτούν
επί της ουσίας οι ίδιοι οι καταναλωτές, χωρίς να απολαμβάνουν κανένα όφελος από
τη διείσδυση τους.
Εξηγούμαστε. Οι
παραγωγοί ΑΠΕ πληρώνονται μέσω του Ειδικού Λογαριασμού του ΛΑΓΗΕ. Είχε
προηγηθεί ο ΔΕΣΜΗΕ με τον ίδιο ρόλο. Τα έσοδα από το Λογαριασμό αυτό
προέρχονται από διάφορες πηγές, μεταξύ των οποίων και το σημερινό ΕΤΜΕΑΡ, πρώην
Ειδικό Τέλος. Οι άλλες πηγές μέσω των οποίων διοχετεύονται έσοδα στον Ειδικό
Λογαριασμό είχαν και συνεχίζουν να έχουν πολύ μικρότερη συνεισφορά σε σχέση με
το ΕΤΜΕΑΡ, συμπεριλαμβανομένων και των δημοπρατήσεων εκπομπών. Για να
καταλήξουμε σήμερα στο εξής απίστευτο σημείο. Χάρη στις συνεχείς αυξήσεις του
ΕΤΜΕΑΡ, δηλαδή, χάρη στη συνεισφορά των καταναλωτών που πληρώνουν το τέλος αυτό
στους λογαριασμούς του ρεύματος, προσδοκάται να μειωθεί αποφασιστικά έως και να
μηδενισθεί το παγιωμένο έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού! Οι καταναλωτές, αντί
να απολαμβάνουν τα οφέλη της φθηνής και φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας
από ΑΠΕ, καταλήγουν να ακριβοπληρώνουν το ηλεκτρικό ρεύμα που καταναλώνουν ελέω
ΕΤΜΕΑΡ. Κάθε φορά που το έλλειμμα του Λογαριασμού άγγιζε το κόκκινο, η μοναδική
και εύκολη λύση ήταν και παραμένει η αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ. Τώρα μάλιστα που
επίκειται από το 2016 μηδενισμός των εσόδων από τις δημοπρατήσεις εκπομπών, θα
πρέπει να αναμένουμε ενδεχομένως και άλλες αυξήσεις του ΕΤΜΕΑΡ, για να μπορούν
να πληρώνονται οι παραγωγοί ΑΠΕ. Αν αυτό είναι πολιτική ανάπτυξης των ΑΠΕ στη
χώρα μας, μάλλον κάτι δεν έχουμε αντιληφθεί σωστά.
Φυσικά και δεν
αντιλέγουμε στο ότι πρέπει να πληρώνονται οι παραγωγοί ΑΠΕ. Φυσικά και συμφωνούμε
να υπάρχει παραγωγή από ΑΠΕ. Φυσικά και υπερθεματίζουμε για την περαιτέρω
διείσδυση της παραγωγής από ΑΠΕ. Αλλά δεν γίνεται όλα αυτά να συμβαίνουν σε
βάρος των καταναλωτών. Όταν έρχεται ένας λογαριασμός, στον οποίο η δαπάνη για
το ηλεκτρικό ρεύμα είναι σχεδόν το ένα τρίτο από το σύνολο του κόστους που
περιλαμβάνει, γιατί, μεταξύ άλλων, υπάρχει και το ακριβό ΕΤΜΕΑΡ, ας μην
απορούμε μετά γιατί μειώνεται η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και γιατί δεν
πληρώνονται οι λογαριασμοί.
Και ας μην πουν
κάποιοι, «μα είναι ακριβές οι ΑΠΕ, δεν το ξέρατε;». Όχι, οι ΑΠΕ δεν πρέπει να
είναι ακριβές. Πρέπει να λειτουργούν εξισορροπητικά για το συνολικό κόστος του
συστήματος ηλεκτρισμού. Και πρέπει επιτέλους να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε το
κόστος της συγκεκριμένης ενέργειας που εγχέεται στο σύστημα να μην καταλήγει
στην αφαίμαξη των εισοδημάτων των νοικοκυριών.
Αρχικά, το έλλειμμα του
Ειδικού Λογαριασμού είχε αποδοθεί στις ακριβές τιμές που απολάμβαναν οι
παραγωγοί ΑΠΕ. Μειώθηκαν. Και τι έγινε; Το έλλειμμα εκεί, ακλόνητο. Και πώς θα
το μειώσουμε; Με την αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ. Δηλαδή, πληρώστε πάλι εσείς οι
καταναλωτές. Εδώ φθάσαμε στο σημείο να προσδοκούμε ότι η τελευταία αύξηση που
ισχύει από 1/1/2014 θα συμβάλει ώστε να μηδενισθεί το έλλειμμα του Ειδικού
Λογαριασμού. Έξοχα. Χρειάζεται ειλικρινά βαθιά πολιτική σκέψη για την ανάπτυξη
των ΑΠΕ. Τρομάρα μας!