Αὐτό πού τελικά ἔχει τήν μεγαλύτερη σημασία ὡς πρός τήν ἐπίσκεψη τοῦ κ. Τσίπρα στό Βερολίνο εἶναι τό ἄν ἀναβαθμίσθηκε ἤ ὄχι ἡ διεθνής εἰκόνα τῆς Ἑλλάδος. Πολλῶ μᾶλλον ἀφοῦ ἡ συνάντησίς του μέ τήν Γερμανίδα Καγκελλάριο καλύφθηκε καί μεταδόθηκε ἀπό πρωτοφανῆ ἀριθμό δημοσιογράφων καί μέσων ἐνημερώσεως πού, ὅπως ἐλέχθη, ὑπερέβη τήν ἀντίστοιχη κάλυψη τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Ἀμερικανοῦ Προέδρου Ὀμπάμα στό Βερολίνο. Καί πράγματι, μέχρι τήν στιγμή πού ἔπεσε τό γερμανικό ἀεροπλάνο στίς Ἄλπεις, τό κύριο θέμα στόν γερμανικό Τύπο καί στά περισσότερα εὐρωπαϊκά καί διεθνῆ μέσα ἐνημερώσεως ἦταν ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Ἕλληνα Πρωθυπουργοῦ στό Βερολίνο καί οἱ σχέσεις Ἑλλάδος-Γερμανίας.
Ὄ
χι
ὡ
ς
ἐ
πα
ῖ
τες
Ἐρωτᾶται λοιπόν: Ἦταν θετική ἡ εἰκόνα γιά τήν Ἑλλάδα, τήν ὁποία ἐξέπεμψε ὁ κ. Τσίπρας στό κρίσιμο αὐτό ταξίδι; Ἀσφαλῶς ἦταν πολύ πιό θετική ἀπό ὅ,τι ἀνεμένετο. Τόσο τῆς προσωπικῆς του εἰκόνας, ὅσο καί τῆς χώρας πού ἐκπροσωπεῖ. Λίγες ὧρες προτοῦ ἀναχωρήσει ὁ κ. Τσίπρας γιά τό Βερολίνο, ὁ προκάτοχός του κ. Σαμαρᾶς ἐδήλωσε ὅτι δέν συνιστᾶ ἐθνική ὑπερηφάνεια νά μεταβαίνει ὁ Πρωθυπουργός στό ἐξωτερικό καί νά «κλαίγεται» στούς ξένους ἡγέτες, ζητώντας ἄλλα δανεικά. Ὑπ’ αὐτή τήν ἔννοια, ἦταν θετικό τό ὅτι ὁ κ. Τσίπρας ἀπέφυγε νά δώσει τέτοια ἐντύπωση. Ὅταν στήν κοινή συνέντευξη Τύπου μέ τήν κ. Μέρκελ ρωτήθηκε –ἀπό Ἑλληνίδα δημοσιογράφο– ἄν ἔλαβε διαβεβαιώσεις ἀπό τήν Γερμανίδα Καγκελλάριο γιά τήν παροχή ρευστότητος, ἀπήντησε –καί ὀρθῶς– ὅτι δέν ἦλθε στήν Γερμανία γιά νά ζητήσει λεφτά καί ὅτι αὐτό θά ἦταν ἄκομψο. Ὁ σκοπός τῆς ἐπισκέψεώς του ἦταν εὐρύτερος. Ὅμως αὐτό πού ἐξακολουθεῖ νά μήν εἶναι θετικό εἶναι ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο περιγράφει ὁ Ἕλληνας Πρωθυπουργός τήν χώρα του, ἐνώπιον τῶν διεθνῶν μέσων ἐνημερώσεως. Οἱ διαρκεῖς ἀναφορές του στήν διαφθορά δίνουν τροφή στούς ξένους δημοσιογράφους νά παρουσιάζουν τήν Ἑλλάδα σάν ἕνα τριτοκοσμικό κράτος, ὅπου δέν ὑπάρχουν νόμοι καί ὅπου ὁ καθένας κάνει ἀτιμώρητος ὅ,τι θέλει. Ὅτι ἡ δημόσια διοίκησις –τῆς ὁποίας προΐσταται σήμερα ἡ δική του Κυβέρνησις– εἶναι διεφθαρμένη ἀπό κορυφῆς μέχρις ὀνύχων. Ὅτι οἱ Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες κινοῦνται συλλήβδην στά πλαίσια τῆς παρανομίας καί ὅτι δέν πληρώνουν καθόλου φόρους! Μάλιστα ὁ κ. Τσίπρας ἐπεκαλέσθη τά εὑρήματα γερμανικοῦ ἰνστιτούτου γιά τό ποιός πλήρωσε τήν κρίση στήν Ἑλλάδα (ἡ μελέτη ἔγινε ἀπό Ἕλληνες), τά ὁποῖα ἔχουν παρουσιασθεῖ κατά τρόπο ἄκρως παραπλανητικό. Δίδουν τήν ἐντύπωση ὅτι κατά τήν πενταετία τῆς κρίσεως ἐπιβαρύνθηκαν μόνον οἱ φτωχοί καί ὄχι οἱ πλούσιοι. Ἐνῶ εἶναι πασίγνωστο ὅτι δημιουργήθηκε μία ὁλόκληρη τάξις «νεοπτώχων». Δηλαδή ἀνθρώπων πού ἦταν εὐκατάστατοι καί κατέστησαν πτωχοί! Ἡ «Ἑστία» ἔχει τονίσει –ἀπό πενταετίας ἤδη– ὅτι ἡ διεθνής δημοσιότης τήν ὁποία ἀπέκτησε ξαφνικά ἡ χώρα μας, λόγω τῆς δημοσιονομικῆς καί οἰκονομικῆς της κρίσεως, κάθε ἄλλο παρά θετική εἶναι. Διότι ὅταν βρίσκεται μία χώρα «στό μάτι τοῦ κυκλώνα» (τῶν διεθνῶν μέσων ἐνημερώσεων), μόνον ζημιά μπορεῖ νά ὑποστεῖ. Ὅ,τι καί ἄν συμβαίνει σέ αὐτήν, προβάλλεται ἀμέσως ἀπό τά διεθνῆ ΜΜΕ, συνήθως κατά τρόπο ὑπερβολικό καί διαστρεβλωμένο. Τό ζήσαμε ἄλλωστε αὐτό ὁλόκληρη τήν τελευταία πενταετία. Παράλληλα ὅμως, αὐτό πού ἐπίσης δέν ἔχουμε παύσει νά γράφουμε εἶναι πώς ἅπαξ καί ὑπάρχει –καλῶς ἤ κακῶς– τό παγκόσμιο ἐνδιαφέρον γιά τήν Ἑλλάδα, μποροῦμε νά τό ἀξιοποιήσουμε πρός ὄφελός μας. Δηλαδή μέσω τῆς διεθνοῦς δημοσιότητος νά προβάλλουμε τίς θετικές πτυχές τῆς πατρίδος μας καί νά τήν διαφημίσουμε στό ἐξωτερικό, ἀντί νά τήν διασύρουμε μόνοι μας.
Ἀ
μφίσημες
ἐ
ντυπώσεις
Ὡς πρός αὐτό, ἡ ἐπίσκεψις τοῦ κ. Τσίπρα στό Βερολίνο εἶχε ἀμφίσημα ἀποτελέσματα. Ναί μέν ἡ διεθνής εἰκόνα γιά τήν Ἑλλάδα δέν χειροτέρεψε. Θά μποροῦσε κανείς νά πεῖ ὅτι μᾶλλον βελτιώθηκε, ἀφοῦ τό διεθνές κοινό περίμενε ἕναν τελείως διαφορετικό Ἕλληνα Πρωθυπουργό. Κρίνοντας ἀπό τήν προεκλογική καί μετεκλογική ρητορική του, τόν περίμενε πολύ πιό ἀκραῖο, τόσο ὡς πρός τίς θέσεις ὅσο καί ὡς πρός τήν συμπεριφορά του. Γι’ αὐτό καί εἶχε συγκεντρώσει τέτοιο διεθνές ἐνδιαφέρον ἡ συνάντησίς του μέ τήν κ. Μέρκελ. Ὅλοι περίμεναν νά δοῦν ἔντονη ἀντιπαράθεση. Ἀντ’ αὐτοῦ, τό διεθνές κοινό εἶδε ἕναν Τσίπρα πολύ πιό διαλλακτικό καί ρεαλιστικό, κινούμενο μάλιστα κατά τρόπο ὑποδειγματικό στά πλαίσια τῆς διπλωματικῆς εὐγενείας. Καί αὐτό εἶχε θετικό ἀποτέλεσμα γιά τήν εἰκόνα τῆς Ἑλλάδος. Ὅμως παραμένει ἡ ἀρνητική, πού θά πρέπει νά ἀρθεῖ τό ταχύτερο. Ἡ Ἑλλάς εἶναι μία χώρα μέ τεράστια πλεονεκτήματα. Τό ἴδιο καί ὁ λαός της, πού μέ τά κατάλληλα κίνητρα μπορεῖ νά μεγαλουργήσει. Μάλιστα δέν χρειάζονται κάν κίνητρα, ἀλλά ἄρσις τῶν ὑφισταμένων ἀντικινήτρων. Ὑπό διαφορετικό πλαίσιο, ἡ Ἑλλάς μπορεῖ νά καταστεῖ παγκόσμιος πόλος ἕλξεως ἐπενδύσεων. Ἀντί λοιπόν ὁ κ. Τσίπρας νά ἀναφέρεται διαρκῶς στήν διαφθορά, τήν φοροδιαφυγή καί τήν ντόπια ὀλιγαρχία –δηλαδή τά ἴδια πού ἔλεγε καί ὁ Γ. Παπανδρέου– θά ἦταν καλύτερο νά ἐκπέμπει ἕνα πιό θετικό μήνυμα γιά τήν χώρα του. Σήμερα εἶναι Πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος καί ὀφείλει νά τήν διαφημίζει ὅπου καί ἄν βρίσκεται.