και γνώσεων στη παρέα. Με απέραντη μνήμη, βαθιά γνώση της Ελληνικής και Λατινικής γραμματείας και λάτρης του Καβάφη, ξεναγούσε σε απάτητα για μας μονοπάτια της ποίησης.
Γνώστης της αρχαιολογίας, του δικαίου και της «μαχόμενης δικηγορίας» - που για λόγους βιοποριστικούς τον κέρδισε στον βίο του - δεν λησμόνησε πως η αφιλοκερδής Τέχνη υπερέχει. Ζωόφιλος και πλατωνικός εραστής του ωραίου φύλου. Με λαμπρές σπουδές στη Γερμανία και Ελβετία και φοίτηση στην Νομική Σχολή της οδού Σίνα, δεν παρέλειψε ποτέ να διδάσκει δικαστές και δικηγόρους την πρακτική προσέγγιση της Δικαιοσύνης.
Η πολιτική γοήτευε αλλά ποτέ δεν τον σαγήνευσε. Δεν δίστασε να πει-όταν χρειάστηκε- τη «μεγάλη άρνηση» (*) χωρίς όμως, να τον καταβάλει. Αχώριστος σύζυγος, καλός πατέρας κι εξαίρετος πάππος, ευτύχησε στην «belle epoque» κι όταν αυτή τελείωσε, αγόγγυστα υπέφερε τα πάθη του Ιώβ. Ευλαβικός προσκυνητής του Θεοβάδιστου Όρους, υπήρξε πιστός της Ορθοδοξίας κι ολίγον Εθνικός.
Καλό σου ταξίδι φίλε, θα μας λείψεις.
(*)CE FECE…IL GRAN RIFUTO , K.Π.Καβάφη 1901