Μία από τις “καυτές πατάτες” της νέας Ευρωπαϊκής ηγεσίας θα είναι η τύχη της Πράσινης Συμφωνίας. Το σχέδιο για την πράσινη μετάβαση της Ευρώπης, το οποίο ταυτίστηκε στον μέγιστο βαθμό με τη θητεία της φον ντερ Λάιεν στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής— παρόλο που δεν προήλθε απευθείας από το ΕΛΚ— βρισκόταν στην κορυφή της ατζέντας κατά την προηγούμενη τετραετία.
Δυστυχώς για την Πράσινη Συμφωνία και τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της, μία σειρά ατυχών συγκυριών, όπως η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και ο ελλιπής σχεδιασμός που παραδέχονται πλέον οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, προκάλεσαν έντονες αρνητικές αντιδράσεις στα περισσότερα κράτη-μέλη. Το εχθρικό κλίμα αποτυπώθηκε και από τη δραματική υποχώρηση των οικολογικών πολιτικών δυνάμεων, με τους Ευρωπαίους Πράσινους να χάνουν 18 έδρες στη νέα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο κ. Μπακόλας ανέφερε πως το ΕΛΚ δεν αποτελείται από αρνητές της κλιματικής αλλαγής και πως τα στελέχη του κόμματος επιθυμούν να πετύχει η Πράσινη Συμφωνία. Ωστόσο, ανέφερε πως η Πράσινη Συμφωνία ήταν πολύ «πολιτικά καθοδηγούμενη». Για τον κ. Μπακόλα, το στοιχείο του ανταγωνισμού ήταν το συστατικό που έλειπε από τη συνταγή του σχεδίου. Το ποια θα είναι τα έμπρακτα αποτελέσματα μίας τέτοιας αλλαγής δεν είναι κάτι που μπορεί να προβλεφθεί προς το παρόν. Ενδεχομένως, τα στελέχη του ΕΛΚ έχουν ακούσει τα συνεχή καλέσματα των παραγωγικών τομέων της ηπείρου για μία ‘Βιομηχανική Συμφωνία’, η οποία θα εξελίσσεται παράλληλα με την Πράσινη Συμφωνία.
Μολονότι συγκρατημένα, τα σχόλια αυτά θύμισαν σε ορισμένους τη ρητορική των δυνάμεων που βρίσκονται δεξιότερα του ΕΛΚ. Αξίζει όμως να αναφερθεί ότι παρά τις διαβεβαιώσεις του κ. Μπακόλα, υπάρχουν γκρίνιες και εντός του ΕΛΚ για την Πράσινη Συμφωνία. Χαρακτηριστικά, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Γαλλίας είχε κατά καιρούς ασκήσει έντονη κριτική στην φον ντερ Λάιεν, κατηγορώντας της για αριστερές πολιτικές επιλογές που οδηγούν στην υποανάπτυξη. Από την άλλη πλευρά, οι προοδευτικές δυνάμεις κατηγορούν το ΕΛΚ για υποχωρήσεις και προσπάθεια υπονόμευσης της Πράσινης Συμφωνίας.
Ασχέτως του τι θα συμβεί στο επερχόμενο δείπνο των Ευρωπαίων ηγετών, και πώς θα πορευτεί το ΕΛΚ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχουν δύο κομβικές εξελίξεις. Αφενός, αναμένονται αρκετές εκλογικές διαδικασίες στα κράτη-μέλη εντός του 2024 και του 2025, άρα οι προεκλογικές πιέσεις στα εθνικά κόμματα δεν λήγουν με τις Ευρωεκλογές. Αφετέρου, οι ελαφρώς ενισχυμένες δυνάμεις δεξιότερα του ΕΛΚ θα συνεχίσουν να αμφισβητούν την Πράσινη Συμφωνία, καθώς εκτός όλων των άλλων, αποτελεί ένα εύκολο πεδίο αντιπολίτευσης.