Σχόλιο

Τομή για τον Eνεργειακό Τομέα ο Προτεινόμενος Μακροπρόθεσμος Ενεργειακός Σχεδιασμός, Παρά τις Αδυναμίες του.

Τομή για τον Eνεργειακό Τομέα ο Προτεινόμενος Μακροπρόθεσμος Ενεργειακός Σχεδιασμός, Παρά τις Αδυναμίες του.

Αναμφίβολα, το κείμενο για τον προτεινόμενο εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό που ανακοινώθηκε την εβδομάδα που πέρασε από το ΥΠΕΝ, και τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, αποτελεί τομή για τον ενεργειακό τομέα της χώρας και έρχεται να καλύψει ένα σοβαρό κενό που υπήρχε έως σήμερα ως προς την σχεδίαση και υλοποίηση μιας συντεταγμένης ενεργειακής πολιτικής. Να θυμίσουμε ότι στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν δυο παρόμοιες προσπάθειες πρώτα από την ΡΑΕ, την περίοδο 2002-2003. και αργότερα από τον βραχύβιο ΣΕΕΣ, το 2005-2006. Όμως, οι προτάσεις και στρατηγικές που εισηγήθηκαν οι ανωτέρω οργανισμοί, αν και ήσαν προς την σωστή κατεύθυνση, με στόχο την ενίσχυση της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας, όχι μόνο αγνοήθηκαν από τις τότε πολιτικές ηγεσίες αλλά και ανατράπηκαν (στην περίπτωση του ΣΕΕΣ) εν μια νυκτί, από αδικαιολόγητες και ωθούμενες από μικροπολιτικά συμφέροντα αποφάσεις των προϊσταμένων πολιτικών ηγεσιών.

Σε Ποια Δύση Ανήκουμε;

Σε Ποια Δύση Ανήκουμε;

Οι ηγέτες των μεγάλων δυτικών δυνάμεων τσακώνονται δημοσίως την ώρα ακριβώς που η Ιστορία δοκιμάζει την ηγεμονία της Δύσης. Μια ευρύτατη γκάμα άλλων ηγετών, από τη Μόσχα έως την Τεχεράνη και το Πεκίνο, πρέπει μάλλον να διασκεδάζει με το θέαμα. Είναι όντως θλιβερό. Η Αμερική θα έχει σύντομα το δικό της σταυροδρόμι να διαβεί. Το μπρα ντε φερ μεταξύ Τραμπ και βαθέος κράτους βρίσκεται σε εξέλιξη και κανείς δεν ξέρει πώς θα καταλήξει. Ολοι περιμένουν να δουν αν, τελικά, θα αποχωρήσουν οι δύο στρατηγοί, ο επιτελάρχης του Λευκού Οίκου Τζον Κέλι και ο υπουργός Αμυνας Τζέιμς Μάτις. Πρόκειται για τους δύο αξιωματούχους που, κατά τη γνώμη πολλών Ευρωπαίων, «κρατάνε τα μπόσικα» και δεν αφήνουν τον Τραμπ να ξεδιπλώσει όλες του τις εμμονές...

Και Ξανά προς τα Βράχια Τραβά...

Και Ξανά προς τα Βράχια Τραβά...

Υπάρχει κίνδυνος η χώρα να οδηγηθεί πάλι στα βράχια; Υπάρχει. Γιατί ενώ δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές, η κυβέρνηση έχει αρχίσει να μοιράζει λεφτά που δεν δημιουργούν (ίσως υπονομεύουν) την οικονομική μεγέθυνση (που είναι προϋπόθεση για να μας εμπιστευθούν και να μας δανείσουν) και τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας. Και γιατί συνολικά το πολιτικό σύστημα επιδίδεται σε έναν όλως ανήθικο ανταγωνισμό, ποιος θα τάξει πιο αστραφτερές χάντρες και πιο πολλά καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Είμαστε η μόνη χώρα που βγήκε από το μνημόνιο αλλά δεν μπορεί να βγει στις αγορές. Τα ξένα κεφάλαια όχι μόνο δεν μας δανείζουν για μία 10ετία ή έστω 3ετία αλλά ούτε καν ανανεώνουν τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου. Σε κάθε νέα έκδοση εντόκων, οι ξένοι ξεπουλάνε και μόνο οι ελληνικές τράπεζες αγοράζουν, με συνέπεια να αγγίζουν το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο.

Πού Οδηγούν οι Αμερικανικές Κυρώσεις Κατά του Ιράν;

Πού Οδηγούν οι Αμερικανικές Κυρώσεις Κατά του Ιράν;

Όπως είχε προαναγγείλει ο πρόεδρος Τραμπ από τον περασμένο Μάιο, όταν οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από την διεθνή συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, γνωστή ως JCPOA- αφού προηγουμένως την κατήγγειλαν και τη δαιμονοποίησαν με κάθε δυνατό τρόπο -η αμερικανική κυβέρνηση προχώρησε στις 5 Νοεμβρίου στην επιβολή μιας ολόκληρης σειράς νέων κυρώσεων κατά της Τεχεράνης. Οι κυρώσεις αυτές, που είναι πολύ πιο εκτενείς και σκληρές σε σύγκριση με αυτές που είχε επιβάλει η προεδρία Ομπάμα το 2012 (όταν και πάλι είχαν επιβληθεί κυρώσεις περιορισμένες κυρίως στις πετρελαϊκές εξαγωγές και με την πλήρη υποστήριξη και σύμπραξη της ΕΕ), αποβλέπουν στον πλήρη οικονομικό και εμπορικό αποκλεισμό -για να μην πούμε στραγγαλισμό- της Τεχεράνης υπό το έωλο επιχείρημα της σύναψης μιας ‘καλύτερης’ συμφωνίας, όπως προκύπτει από τα λεγόμενα του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών, Στίβεν Μούντσιν. Οι τωρινές αμερικανικές κυρώσεις κατά του Ιράν είναι πράγματι σαρωτικές, αφού προβλέπουν την τιμωρία κρατών και εταιρειών, μέσω της επιβολής δυσβάστακτων χρηματικών προστίμων, εάν εξακολουθήσουν να συναλλάσσονται με την Τεχεράνη, τον αποκλεισμό εταιρειών και φυσικών προσώπων από την αμερικανική αγορά, την πλήρη αποκοπή της κεντρικής τράπεζας του Ιράν από διεθνείς τραπεζικές συναλλαγές και ασφαλώς το μηδενισμό των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου και άρα τη στέρηση από την κυβέρνηση του Ιράν των απαραίτητων οικονομικών πόρων για τη λειτουργία της οικονομίας, που σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από κρατικές επενδύσεις και επιδοτήσεις.

Γαυγίζει ο Ερντογάν, Αλλά Δεν Μπορεί να Δαγκώσει την ExxonMobil

Γαυγίζει ο Ερντογάν, Αλλά Δεν Μπορεί να Δαγκώσει την ExxonMobil

«Δεν θα αφήσουμε σε κανέναν πειρατή να εκμεταλλευθεί τα συμφέροντα μας στην περιοχή», ανέφερε ο Ερντογάν, εκτοξεύοντας νέες απειλές για ΑΟΖ και Αιγαίο την ώρα που το γεωτρύπανο της ExxonMobil κατευθύνεται στην Κύπρο. Ο Τούρκος πρόεδρος εντείνει την πολεμική ρητορική του, ταράζοντας τα νερά της Ανατολικής Μεσογείου. «Η Τουρκία δεν πρόκειται να επιτρέψει μονομερείς ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο», επαναλαμβάνει για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση Ερντογάν, η οποία έχει μετατραπεί σε μόνιμο ταραξία στην περιοχή, προκειμένου να αποκτήσει ρόλο στον διαμοιρασμό του ενεργειακού πλούτου. Το συγκεκριμένο μήνυμα επανέλαβε ο Ερντογάν στα πλαίσια της παράδοσης του νέου πολεμικού σκάφους «Μπούργκαζαντα», στο τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό. Σε μία καλοστημένη παράσταση, κατά τη διάρκεια τελετής καθέλκυσης νέας κορβέτας του τουρκικού στόλου, είπε πως «δεν θα επιτρέψουμε το φυσικό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου να τον εκμεταλλευθούν άλλοι. Δεν θα αφήσουμε κανέναν πειρατή να εκμεταλλευθεί τα συμφέροντά μας σε αυτή την περιοχή».

Η Γερμανική Ευρώπη

Η Γερμανική Ευρώπη

Εάν η Γερμανία εδιδάχθη κάτι από τους δύο πολέμους του περασμένου αιώνα, που έσπειραν τον όλεθρο στην Ευρώπη, είναι ότι πλέον η προώθηση των εθνικών της στόχων εξασφαλίζεται αποτελεσματικότερα διά «εκπροσώπων» και όχι με ευθεία έκθεση των ηγετών της. Διά λογαριασμό του Βερολίνου ενεργούν, πλέον, οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί», με τη συναίνεση των κρατών της Ε.Ε. – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ΕSΜ, το «άτυπο» του Eurogroup, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το άκρως ενδιαφέρον είναι ότι η διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε έναν πανίσχυρο, ως απεδείχθη, μηχανισμό, μεθοδεύθηκε από τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν και τον επίτροπο Ζακ Ντελόρ, με πυρήνα τους αποφοίτους της περίφημης σχολής διοικήσεως [ENA] που διέθεταν τεχνογνωσία και έδωσαν τον τόνο στο όλο εγχείρημα.

Κάπως Ετσι Ξηλώνεται το Πουλόβερ…

Κάπως Ετσι Ξηλώνεται το Πουλόβερ…

Αν δεχθούμε ότι η κυβερνητική δημοσιονομική πολιτική αποτυπώνεται στον εκάστοτε κρατικό προϋπολογισμό, τα περί «παροχών» είναι υπερβολές. Ο κρατικός προϋπολογισμός 2019 μειώνει ελαφρά και σταδιακά τη φορολογία επιχειρήσεων και επιχειρηματικών κερδών και τις ασφαλιστικές εισφορές και, με όσα απομένουν, αφήνει μικρά περιθώρια για κάποιες δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα (δραστικά περιορισμένες συγκριτικά με τις αρχικές δεσμεύσεις), όπως επιδόματα ενοικίου κ.λπ. Αυτά δεν είναι παροχές, είναι μάλλον καρικατούρα παροχών. Θα πείτε, υπήρχαν περιθώρια για κάτι άλλο; Είναι μεγάλη συζήτηση. Βεβαίως, τα περιθώρια είναι στενά. Θα μπορούσαν, ίσως, λίγο να διευρυνθούν αν όλα τα υπουργεία μείωναν τις (πελατειακές) δαπάνες τους. Αν, π.χ., το υπουργείο Αμυνας δεν έγραφε στα παλαιότερα των υποδημάτων του την υποχρέωση να μειώσει κατά 400 εκατ. ευρώ τις δαπάνες, δεν έδινε επιδόματα πτήσης σε πιλότους που δεν πετάνε, δεν μοίραζε τα οδοιπορικά ως αυξήσεις μισθών σε αρεστούς, αν δεν προμηθευόταν με απευθείας αναθέσεις ακόμα και τις λάμπες για τα ανά την επικράτεια στρατόπεδα. Επειδή, όμως, το φέουδο του υπουργείου Αμυνας αρνείται (ειδικά μετά τη μετακίνηση του κ. Δ. Βίτσα...) να κόψει δαπάνες, κόβεται στο μισό το επίδομα θέρμανσης – των φτωχότερων.

Υπάρχει Κίνδυνος Πετρελαϊκού  Εμπάργκο από την Σαουδική Αραβία;

Υπάρχει Κίνδυνος Πετρελαϊκού Εμπάργκο από την Σαουδική Αραβία;

Η εξαφάνιση και δολοφονία του προβεβλημένου Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι, πριν σχεδόν τρείς εβδομάδες κατά την διάρκεια επίσκεψης του στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, εξακολουθεί να απασχολεί την διεθνή κοινή γνώμη με πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, ενώ αποτελεί αγκάθι στις οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Σ. Αραβίας τις οποίες και κινδυνεύει να εκτροχιάσει. Και αυτό διότι ο Κασόγκι δεν ήτο ένας απλός δημοσιογράφος αλλά επίλεκτο μέλος της Σαουδικής ελίτ, γεννημένος στην Μεδίνα το 1958, γόνος ισχυρής φατρίας με πρόσβαση στο παλάτι. Ο δε παππούς του ήταν προσωπικός γιατρός του ιδρυτή της Σαουδικής Αραβίας, του θρυλικού βασιλιά Ιμπν Σαούντ, ενώ ένας από τους θείους του ήταν ο πασίγνωστος έμπορος όπλων Αντνάν Κασόγκι

Η Πτώση του κ. Κοτζιά

Η Πτώση του κ. Κοτζιά

Ο παραιτηθείς υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς υπήρξε μία μείζων «σταθερά» των δύο κυβερνήσεων του κ. Αλέξη Τσίπρα, από την άποψη ότι ήταν ο μόνος ο οποίος είχε επαρκή γνώση της δομής, της λειτουργίας και του αντικειμένου του χαρτοφυλακίου που ανελάμβανε. Η σύγκρουσή του όμως με τον υπουργό Εθνικής Αμύνης και πρόεδρο των ΑΝΕΛ, Πάνο Καμμένο, κατέστησε τον κ. Κοτζιά παράγοντα μείζονος ασταθείας για την επιβίωση του ανορθόδοξου κυβερνητικού συνασπισμού, και αυτός ήταν ο λόγος που οδήγησε στην πτώση του. Με εξαίρεση τους «παλαίμαχους» κομμουνιστές του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, ο παραιτηθείς υπουργός Εξωτερικών ήταν ο μόνος που είχε εσωτέρα αντίληψη του ΚΚΕ, έχοντας διατελέσει ιδεολογικός καθοδηγητής πολλών στελεχών, συμπεριλαμβανομένου του νυν αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Γιάννη Δραγασάκη. Αυτή η «θητεία» του και το γεγονός ότι στην πρώτη εμφάνισή του στο συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. υποστήριξε εκθύμως τον μετριασμό των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας δημιούργησαν την εντύπωση ότι διατηρούσε κάποιας μορφής «ειδικές σχέσεις» με το Κρεμλίνο. Φυσικά, δεν επρόκειτο περί αυτού.

Έρευνες Υδρογονανθράκων και Προστασία Περιβάλλοντος

Έρευνες Υδρογονανθράκων και Προστασία Περιβάλλοντος

Καθώς εντείνονται οι προσπάθειες κυβέρνησης και εταιρειών για την οργάνωση και πραγματοποίηση ερευνών για την εξεύρεση εμπορικά εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, με τελικό σκοπό την παραγωγή, κλιμακώνονται οι αντιδράσεις από μία δήθεν «περιβαλλοντική» κίνηση που στόχο έχει όχι τον αυστηρό έλεγχο της ισχύουσας περιβαλλοντικής νομοθεσίας και κανονιστικού πλαισίου, ώστε να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος -όπως θα ανέμενε κάποιος από έναν υπεύθυνο περιβαλλοντικό φορέα- αλλά την πλήρη ανατροπή και ακύρωση της ακολουθούμενης σήμερα ενεργειακής πολιτικής. " Όπως προκύπτει από πρόσφατες δηλώσεις και κινητοποιήσεις της εν λόγω κίνησης (εδώ), η οποία μέχρι στιγμής υποκινείται από δύο γνωστές περιβαλλοντικές οργανώσεις, την Greenpeace και την WWF, σταθερή επιδίωξη της είναι η άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση και στις εταιρείες ώστε να εγκαταλείψουν κάθε προσπάθεια διεξαγωγής ερευνών υπό τα έωλα, και ως συνήθως ατεκμηρίωτα, επιχειρήματα ότι έρευνες και παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου αποτελούν σοβαρή απειλή για το περιβάλλον, την δημόσια υγεία, την οικονομία και την κοινωνία

Προσεισμικές Δονήσεις

Προσεισμικές Δονήσεις

Η εμμονή της Δύσεως για την επίλυση του «μακεδονικού ζητήματος» στη νέα του μορφή και η γιγαντιαία κινητοποίηση Αμερικανών και Ευρωπαίων για υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών είχαν στόχο να εδραιώσουν τη σταθερότητα –εσωτερική και εξωτερική– σε αυτή τη γειτονική χώρα. Το όλο εγχείρημα δεν φαίνεται να υπήρξε επιτυχές. Κατ’ αρχάς, η χαμηλότατη συμμετοχή στο δημοψήφισμα ανέδειξε ως πλέον συγκροτημένη πολιτική δύναμη το απορριπτικό και εθνικιστικώς ακραίο κόμμα VMRO και διέσπασε την ενότητα των σλαβοφώνων της ΠΓΔΜ. Αντί της εσωτερικής σταθερότητος ανέκυψε αστάθεια, που ίσως αποδειχθεί πως είναι μείζων. Στο επίπεδο της διεθνούς πολιτικής, στόχος της Δύσεως ήταν να εκβάλει τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν από τα Βαλκάνια. Η επιδίωξη είναι δόκιμη, διότι η Μόσχα προωθεί πολιτική επιβεβαιώσεως της παρουσίας της στην περιφέρεια, με επιτυχία. Αυτό, με βάση τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, είναι μια απαράδεκτη εξέλιξη, κατά τη Δύση.

O Κυκλώνας Τραμπ και η Επανάληψη της Ιστορίας

O "Κυκλώνας" Τραμπ και η Επανάληψη της Ιστορίας

Ο κυκλώνας «Ντόναλντ Τραμπ» μαίνεται εδώ και πολλούς μήνες και απειλεί να καταστρέψει στο διάβα του, όχι μόνο φίλια και εχθρικά για τις ΗΠΑ, συμφέροντα, αλλά πάνω από όλα την ίδια την Αμερική. Προ ημερών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποτόλμησε μια προσομοίωση των πιθανών συνεπειών ενός γενικευμένου εμπορικού πολέμου. Τα αποτελέσματά της ήταν εκκωφαντικά! Η τακτική του Αμερικανού προέδρου να τα βάζει με όλους και με όλα, θα ζημιώσει πρώτα και κύρια τις ΗΠΑ, ενώ η Κίνα, που αποτελεί το πραγματικό φόβητρο του Λευκού Οίκου, θα ανταποκρινόταν απείρως καλύτερα μετά την πρώτη ανταποδοτική ομοβροντία. Ο Τραμπ μπορεί να δήλωνε αυτάρεσκα, τον προηγούμενο Μάρτιο, πως οι εμπορικοί πόλεμοι είναι «καλοί και κερδίζονται εύκολα», όταν εγκαινίαζε τη διαμάχη με την Κίνα. Έρχεται όμως η μελέτη της ΕΚΤ, που περιλαμβάνεται στο οικονομικό δελτίο της και προσομοιώνει την επιβολή αμερικανικών δασμών 10%, σε όλες τις εισαγωγές τους και τη λήψη ισοδύναμων ανταποδοτικών μέτρων από τις άλλες χώρες και ιδού το συμπέρασμα που εξάγεται: οι ΗΠΑ θα υφίσταντο το μεγαλύτερο κόστος από τη μείωση του εμπορίου και από το πλήγμα στην καταναλωτική και επενδυτική εμπιστοσύνη. «Τα αποτελέσματα των εκτιμήσεων δείχνουν ότι η θέση των ΗΠΑ όσον αφορά στις καθαρές εξαγωγές θα επιδεινωνόταν σημαντικά», αναφέρει η μελέτη. Στο ίδιο μοντέλο της ΕΚΤ, οι αμερικανικές εταιρείες θα επενδύουν λιγότερο και θα προβαίνουν σε λιγότερες προσλήψεις εργαζομένων, μεγεθύνοντας το αρνητικό αποτέλεσμα. Αυτό θα σήμαινε ότι η οικονομία των ΗΠΑ θα συρρικνωνόταν περισσότερο από 2 ποσοστιαίες μονάδες. Ο πραγματικός ωφελημένος από την ανταλλαγή εμπορικού πυρός θα ήταν η Κίνα, καθώς θα κέρδιζε από την αύξηση των εξαγωγών της σε τρίτες χώρες, όπου τα αμερικανικά προϊόντα θα επιβαρύνονταν με δασμούς. Ταυτόχρονα, το παγκόσμιο εμπόριο θα κινδύνευε να συρρικνωθεί μέχρι και  3%, σύμφωνα με το σενάριο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Αμερικανικός Έρως

Αμερικανικός Έρως

Στις 4 Σεπτεμβρίου ο Aμερικανός αρχηγός ΓΕΕΘΑ επισκέφθηκε την Αθήνα. Ακολούθως, αναχώρησε για τις Ινδίες. Από την ένταξή μας στο ΝΑΤΟ, το 1952, δεν εντοπίζεται άλλη αντίστοιχη, αυτοτελής επίσκεψη στην Ελλάδα. Πάντοτε τέτοιες επισκέψεις περιελάμβαναν και την Τουρκία. Η σημειολογία της επισκέψεως είναι ενδεικτική των τεκτονικών αλλαγών που έχουν αρχίσει στην ευρύτερη περιοχή και φτάνουν ώς τη Μέση Ανατολή. Θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι η στροφή των ΗΠΑ προς την Ελλάδα είναι κάτι αυτοτελές και δεν συνδέεται με τις προβληματικές σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση. Η τελευταία ήθελε την Τουρκία διότι εξισορροπούσε τη Ρωσία στον Καύκασο και στον Εύξεινο Πόντο, του οποίου ελέγχει την πρόσβαση. Επίσης, αποτελούσε το αντίδοτο στον ακραίο ισλαμισμό και ήταν σημαντική για το ΝΑΤΟ λόγω της γειτνιάσεώς της με Ιράν, Ιράκ και Συρία. Oλες αυτές οι δυτικές βεβαιότητες βρίσκονται εδώ και χρόνια στην προκρούστεια κλίνη των διαθέσεων Ερντογάν

Κρίσιμος ο Ρόλος της Υπόγειας Αποθήκης στην Νότιο Καβάλα για την Περαιτέρω Ανάπτυξη του Φυσικού Αερίου

Κρίσιμος ο Ρόλος της Υπόγειας Αποθήκης στην Νότιο Καβάλα για την Περαιτέρω Ανάπτυξη του Φυσικού Αερίου

Στις αρχές του περασμένου Αυγούστου, και εν μέσω θέρους, το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε ένα διαγωνισμό που έπρεπε κανονικά να είχε προκηρύξει εδώ και χρόνια, δηλαδή σχεδόν από τα τέλη του 2010, λίγους μήνες μετά την ίδρυση του. Εκείνη την περίοδο, και υπό το κλίμα ενός αδικαιολόγητου πανικού, η τότε πολιτική ηγεσία για λόγους οι οποίοι ουδέποτε επεξηγήθηκαν επαρκώς, και προφανώς έκρυβαν μια διαχειριστική ανεπάρκεια εκ μέρους της, παρέδιδε την κυριότητα του εξαντληθέντος κοιτάσματος φυσικού αερίου της Νότιας Καβάλας στο ΤΑΙΠΕΔ για να αποφασίσει αυτό το εάν και πότε και υπό ποιές συνθήκες θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με  την μετατροπή του σε μία μόνιμη υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου ικανή να καλύψει τις ανάγκες του εθνικού συστήματος αερίου.

Εθνική Στρατηγική και Πετρέλαιο

Εθνική Στρατηγική και Πετρέλαιο

Μία χώρα η οποία εξαρτάται σχεδόν κατά 70% για τις  ενεργειακές  της ανάγκες από υδρογονάνθρακες, δηλ. πετρέλαιο και φ.αέριο, τους οποίους εισάγει σχεδόν 100%, θα έπρεπε κανονικά να την απασχολεί σοβαρά το θέμα της μείωσης, για να μην πούμε  απεξάρτησής της, από εισαγόμενα καύσιμα. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και σε ό,τι κείμενα έχουν υποπέσει στην αντίληψή μας τα τελευταία χρόνια,που διαπραγματεύονται θέματα ενεργειακής πολιτικής, ουδεμία αναφορά γίνεται στο κρίσιμο αυτό θέμα της μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας. Με το θέμα της αυξημένης ενεργειακής εξάρτησης να έχει άμεσες αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στα δημόσια οικονομικά, αφού επηρεάζει άμεσα τόσο το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών,όπου μέχρι πρότινος οι εισαγωγές υδογονανθράκωνήσαν υπεύθυνες για το 60% του ελλείμματος,αλλά και τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας, αφού για την ενεργειακή της τροφοδοσία η Ελλάδα εξαρτάται άμεσα από διάφορες χώρες με τις οποίες μπορεί να μην διατηρεί πάντοτε τις καλύτερες σχέσεις και, άρα, να είναι έκθετη σε απειλές και εκβιασμούς. Σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ως αποτέλεσμα των υψηλών σχετικά εισαγωγών ενεργειακών πρώτων υλών, η ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδος παραμένει υψηλή, στο 72,5 % το 2016, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ κυμαίνεται στο 54% κυρίως σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η δε ενεργειακή ένταση της οικονομίας, αν και έχει υποχωρήσει τα τελευταία χρόνια, παραμένει σε αρκετά, υψηλό επίπεδο (131 σε σχέση με 118 toe/ εκατ. € ΑΕΠ μ.ο τής  ΕΕ) και στον βιομηχανικό τομέα (132 σε σχέση με ΕΕ μ.ο. 92)

Το Ραντεβού της Θεσσαλονίκης

Το Ραντεβού της Θεσσαλονίκης

Η φετινή Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον για δύο λόγους: η δυναμική παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών υποδεικνύει τις προοπτικές της «επόμενης ημέρας», εάν η Ελλάδα ξεφύγει από τις παλιές αγκυλώσεις και συνήθειες· οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα θα δείξουν εάν υπάρχει τέτοια πιθανότητα εξόδου από την κρίση ή εάν η άγρα ψήφων καταδικάσει τη χώρα στο τέλμα. Εδώ και δέκα χρόνια, η ολιγοήμερη ετήσια «ανάβαση» του πολιτικού προσωπικού στη Θεσσαλονίκη συχνά εξελισσόταν σε δοκιμασία για τους κυβερνώντες. Οσο οι πρωταγωνιστές μένουν στην Αθήνα, μέσα στις γνωστές δομές της πολιτικής ρουτίνας, μπορούν να ελέγχουν το μήνυμα που θέλουν να περάσουν. Το ετήσιο ραντεβού στη Θεσσαλονίκη, όμως, τους φέρνει σε άμεση επαφή με δημοσιογράφους απ’ όλα τα μέσα ενημέρωσης και με τις διαδηλώσεις πολιτών, αναγκάζοντάς τους να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήσεις που θα ήθελαν να αποφύγουν