Σχόλιο

Η Ταξική Πολιτική

Η Ταξική Πολιτική

Εις την αρχαία Ρώμη, και προφανώς στα χρόνια της ακμής, επικρατούσε η αντίληψη ότι «οι πραίτορες δεν ασχολούνται με τα μηδαμινά», υποτονθόρυζε στο περιστύλιο της Βουλής, και μάλιστα στη λατινική, παλαιός πολιτικός της «αβερωφικής σχολής». Ωραίες πράγματι οι αναφορές στο παρελθόν, αλλά ως νοσταλγικές αναπολήσεις, διότι πλέον διεθνώς και όχι αποκλειστικά σε τοπικό επίπεδο επικρατεί η ενασχόληση με τα «μηδαμινά». Τα ανωτέρω, βεβαίως, δίχως καμία πρόθεση ηθικολογίας περί του επιπέδου της πολιτικής ζωής. Αλλά κάτω από τον επιπόλαιο ρητορικό φλοιό υπάρχει η πραγματικότητα, που είναι αμείλικτη και διαμορφώνει το μέλλον των πολιτών της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες. Ευρέως πιθανολογείται ότι η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος θα ολοκληρωθεί σε κάποια φάση και θα αποφευχθεί η χρεοκοπία της Ελλάδος εντός της Ζώνης του Ευρώ

Μικρότερη και Ισχυρότερη ΔΕΗ

Μικρότερη και Ισχυρότερη ΔΕΗ

«Πιστεύω, ότι από ένα μονοπώλιο, με 7,5 εκατ. πελάτες, δυσκίνητο και ευάλωτο στις ορέξεις συμφερόντων με επιχειρηματική λειτουργία ελλειμματική λόγω του κρατικού εναγκαλισμού, μια επιχείρηση με πραγματικά εταιρικά χαρακτηριστικά και λειτουργία, με 4 εκατ. πελάτες ηλεκτρισμού στο εσωτερικό, μπορεί να είναι πολύ πιο ισχυρή και να δημιουργεί πολύ μεγαλύτερη αξία για τους μετόχους της, τους εργαζομένους της και τη χώρα. Μια επιχείρηση δυναμική με επέκταση σε άλλες αγορές και διαφοροποίηση σε άλλα προϊόντα και υπηρεσίες.» Η δήλωση του κ. Μανώλη Παναγιωτάκη την περασμένη εβδομάδα αποτυπώνει την σκληρή πραγματικότητα των μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και τη ΔΕΗ. Ταυτόχρονα, όμως, δείχνει αυτό που αποτελεί μονόδρομο για τη μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας: Η εξυγίανση της περνά και μέσα από τη συρρίκνωση των μεγεθών της. Μία επιχείρηση δεν μπορεί να επιβιώσει αν έχει ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις έναντι πελατών της (ένα τμήμα των οποίων είναι οριστικά ανείσπρακτο) που αγγίζουν ή ξεπερνούν το 50% του τζίρου της ή αν ο καθαρός δανεισμός απειλεί να φθάσει στο ύψος των ετήσιων εσόδων της. Εκ των πραγμάτων και δεν χρειάζεται κανένα Μνημόνιο γι' αυτό, είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει σε μία μακροχρόνια οδυνηρή προσπάθεια αναδιάρθρωσης, ώστε να μειώσει τις δαπάνες και να ενισχύσει τις ταμειακές ροές για να είναι σε θέση να καλύπτει τις υποχρεώσεις της

H Καρδάρα με το Γάλα

H Καρδάρα με το Γάλα

Συνήθως λένε για τους αυτοκαταστροφικούς ότι έχουν την τάση να χύνουν την καρδάρα με το γάλα, το οποίο με τόσο κόπο μάζεψαν. Και είναι πράγματι άδικο να γίνονται τόσες θυσίες, τόσοι κόποι, να χύνεται τόσο αίμα για την επίτευξη ενός εθνικού σκοπού και την τελευταία στιγμή να καταστρέφονται όλα. Η σημερινή κυβέρνηση, πέραν των όποιων λαθών έκανε, είτε από απειρία είτε λόγω ιδεοληψιών, βρέθηκε πολλές φορές με την πλάτη στον τοίχο. Κλήθηκε να διαχειριστεί μια άσχημη κατάσταση, με λεπτές ισορροπίες και με πολλές μεταβλητές. Το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον στην Ευρώπη, κι όχι μόνο, δεν ευνόησε ποτέ την Ελλάδα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε να αντιμετωπίζει τις ραγδαίες μεταβολές σε πρόσωπα και καταστάσεις. Το ίδιο καλείται να κάνει και τώρα με την Ευρώπη σε διαρκή αναβρασμό και τις ΗΠΑ του Τραμπ να αποτελούν τον απρόβλεπτο παράγοντα για το παγκόσμιο οικονομικό και γεωπολιτικό σύστημα. Η φράση «με την πλάτη στον τοίχο» είναι η πιο πολυχρησιμοποιημένη για τις κυβερνήσεις από το 2010 και μετά. Σε μια τέτοια φάση βρισκόμαστε και σήμερα, καθώς δεν υπάρχει ημέρα που να μην έρχονται νέα, καλά ή κακά

Θέματα Ασφαλείας

Θέματα Ασφαλείας

Λοιπόν, έχουμε πόλεμο ή, εν πάση περιπτώσει, σύγκρουση της πλέον βίαιης μορφής μεταξύ Βερολίνου και Ουάσιγκτον. Στόχος, βεβαίως, τη φορά αυτή δεν είναι η στρατιωτική συντριβή της Γερμανίας, όπως συνέβη δύο φορές στη διάρκεια του περασμένου αιώνα, αλλά ο περιορισμός της οικονομικής ηγεμονίας αυτής της χώρας. Πριν αναλάβει τα προεδρικά καθήκοντά του, ο κ. Ντόναλντ Τραμπ εδήλωσε ότι η Γερμανία χρησιμοποίησε την Ευρωπαϊκή Ενωση ως «όχημα» για να εξασφαλίσει την οικονομική γιγάντωσή της. Είναι όντως αληθές. Προ ημερών ο προοριζόμενος για τη θέση του πρέσβη των ΗΠΑ στις Βρυξέλλες απεφάνθη ότι το ευρώ δεν θα υπάρχει σε δεκαοκτώ μήνες. Παρακινδυνευμένη πρόβλεψη, αλλά αποκαλυπτική των αντιλήψεων που επικρατούν στον Λευκό Οίκο σήμερα. Τρίτη, κατά σειρά, η δήλωση του επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Εμπορίου Πίτερ Ναβάρο ότι το ευρώ είναι «ένα μεταμφιεσμένο μάρκο» –ακριβής η σχετική αναφορά του– που διατηρείται τεχνητά σε χαμηλά επίπεδα για να εξασφαλίσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των ΗΠΑ – τοποθέτηση δηλωτική μιας ευθείας συγκρουσιακής διαθέσεως

Το 10ήμερο του... Τραμπ

Το 10ήμερο του... Τραμπ

Θα στραφούν οι ΗΠΑ στον απομονωτισμό; Θα εγκαταλείψουν την Ευρώπη και θα αναδιπλωθούν σε ένα προστατευτισμό που θα βραχυκυκλώσει την παγκοσμιοποιήση; Μέσα σε δέκα μέρες ο Τραμπ έχει δώσει ένα διαφορετικό δείγμα γραφής ενός εθνικιστή Προέδρου που θέλει την παγκοσμιοποίηση με τους όρους των ΗΠΑ, θέλει την χώρα του άλλοτε ανοικτή άλλοτε περιχαρακωμένη «α λα καρτ» και όχι δεσμευμένη στο ανελαστικό πλαίσιο στρατιωτικών συμμαχιών και εμπορικών συμφώνων. Ο Τραμπ επιλέγει συνεταίρους και προσδιορίζει αντιπάλους στην παραπάνω βάση και προφανώς είναι έτοιμος να αποδεχθεί το δικαίωμα των συνομιλητών του να συμπεριφέρονται αναλόγως. Με άλλα λόγια αν ο Τραμπ επιστρέφει στις ισορροπίες ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις προφανώς δέχεται την λογική των ζωνών επιρροής που συμφωνούνται με τις φίλιες Δυνάμεις αλλά και της αναζήτησης ερεισμάτων και προπυργίων απέναντι στις εχθρικές

Ο Χόλμπρουκ και ο Ερντογάν

Ο Χόλμπρουκ και ο Ερντογάν

Η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν αναμενόμενη. Η μη έκδοση των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών δεν είναι για τον Ταγίπ Ερντογάν μόνο πολιτικό ζήτημα, έχει και έντονα προσωπική χροιά. Στη νέα κατάσταση πραγμάτων που έχει διαμορφωθεί μετά τη 15η Ιουλίου, ο απόλυτος ηγέτης δεν ανέχεται πολλά και τιμωρεί σκληρά. Το περιστατικό στην περιοχή των Ιμίων δεν εκπλήσσει. Εγινε πρωτίστως για εσωτερικούς λόγους, αλλά η επέτειος της κρίσης του ’96 πρόσφερε στην Αγκυρα και μια άριστη ευκαιρία για να υπενθυμίσει τις αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις της. Με το ηθικό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων πληγωμένο, λόγω των χιλιάδων συλλήψεων και απομακρύνσεων, η κίνηση προσφέρει μια ένεση εθνικού φρονήματος, ενώ λειτουργεί συσπειρωτικά ενόψει του δημοψηφίσματος για την επισημοποίηση της παντοδυναμίας του Τούρκου προέδρου. Η Ελλάδα είναι ο αδύναμος κρίκος, άρα ο πρώτος στόχος. Ωστόσο, το μήνυμα έχει και άλλους αποδέκτες. Ο Ερντογάν επιλέγει να δοκιμάσει τις αντοχές της Αθήνας την ώρα που η πρωθυπουργός της Βρετανίας επισκέπτεται την Αγκυρα και λίγες μόλις ημέρες πριν από τη μετάβαση της Γερμανίδας καγκελαρίου

Ο Κουρέας του Μονάχου και το Στοίχημα της Ελλάδας

Ο Κουρέας του Μονάχου και το Στοίχημα της Ελλάδας

«Σε κατανοώ, έχεις δίκιο, αλλά εμένα με ψηφίζει ο κουρέας του Μονάχου» – ήταν η απάντηση του κ. Σόιμπλε σε Ελληνα ομόλογό του, ο οποίος επιχειρηματολογούσε ότι τα μέτρα που απαιτούσαν να εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση ήταν από κοινωνική άποψη πολύ σκληρά και από οικονομική άποψη αδικαιολόγητα. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, αλλά τα κριτήρια με τα οποία συχνά το Eurogroup λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις παραμένουν εθνικά. Αυτό έγινε και την περασμένη Πέμπτη. Το Eurogroup αποφάσισε για την Ελλάδα, έχοντας κατά νου τον κουρέα του Μονάχου και τον συνάδελφό του, τον κουρέα του Αμστερνταμ. Το πολιτικό προσωπικό κάθε χώρας απευθύνεται και απολογείται στο δικό του εθνικό εκλογικό σώμα. Τούτου δοθέντος, οι κουρείς του Μονάχου και του Αμστερνταμ φαίνεται ότι έχουν πεισθεί ότι πρέπει να μετέχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, χωρίς όμως να εφαρμοστούν οι προτάσεις του ΔΝΤ για ριζική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους

Το Εγχειρίδιο του Νεοπροστατευτισμού

Το Εγχειρίδιο του Νεοπροστατευτισμού

Περίμενε κανείς ότι την ημέρα του τείχους του Μεξικού η Wall Street θα έκανε ιστορικό ρεκόρ; Ή, για να το πει κανείς πιο γενικά, ότι «Η Αμερική πρώτα» του Ντόναλντ Τραμπ, το σύνθημα-σύμβολο του εμπορικού προστατευτισμού και του οικονομικού εθνικισμού, θα σκόρπιζε τέτοια ευφορία στις αγορές; Προτού απαντηθεί το ερώτημα (μάλλον από την ίδια τη ζωή), η Repubblica σκιαγραφεί αυτό «το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα που δεν έχει καμία σχέση με την Αμερική έτσι όπως τη γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες». Η ΤΡΡ, οι αυτοκινητοβιομηχανίες και το τείχος Την περασμένη Δευτέρα ο Τραμπ υπέγραψε το διάταγμα με το οποίο οι ΗΠΑ αποχωρούν από Σύμπραξη της Περιοχής του Ειρηνικού (ΤΡΡ) ενώ ανακοίνωσε ότι θα επαναδιαπραγματευτεί τη Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής (NAFTA). Σήμερα ο αμερικανός πρόεδρος υποδέχεται την Τερέζα Μέι με δώρο έναν ύμνο για το Brexit. Είναι κλασική περίπτωση εμπορικού προστατευτισμού

Η Χώρα που Έβλεπε Ορόσημα να Περνούν

Η Χώρα που Έβλεπε Ορόσημα να Περνούν

Στο λεξικό η μεταφορική σημασία της λέξης «ορόσημο» είναι: «Ενα γεγονός ή στιγμή που συνιστά σταθμό στην ιστορία». Είναι, λοιπόν, σταθμός στην ιστορία κάθε φορά που μπαίνει ένα ορόσημο για την οικονομία. Και κάθε φορά που περνά είναι ήττα για τη χώρα και τις προοπτικές της. Ενα ακόμη ορόσημο, η 26η Ιανουαρίου, χάθηκε, καθώς όλα δείχνουν ότι απόφαση για ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν μπορεί να υπάρξει. Το ανοικτό μέτωπο θα παραμείνει ανοικτό μέχρι το επόμενο... ορόσημο της 20ής Φεβρουαρίου κι έχει ο Θεός για το πότε τελικά θα υπάρξουν θετικές εξελίξεις. Εν τω μεταξύ, η αβεβαιότητα και ο χαμένος χρόνος κοστίζουν σε χρήμα. Το δείχνει η ίδια η αγορά, το λένε οι επιχειρηματίες, το αποδεικνύει η «ημιθανής» κατάσταση στο Χρηματιστήριο. Κυρίως, το επιβεβαιώνει η έλλειψη επενδυτικών κινήσεων. Σε μια χώρα που κυριαρχεί η έλλειψη σταθερότητας στην οικονομία, μόνο ένας τρελός θα έρθει να επενδύσει

Στο Στόχαστρο η Ε.Ε.

Στο Στόχαστρο η Ε.Ε.

Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, με εξαίρεση τη Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ, εμφορούνται από φιλοευρωπαϊκά αισθήματα. Οι ευρωσκεπτικιστικές τάσεις είναι ανύπαρκτες στους υπόλοιπους κομματικούς σχηματισμούς, και από την άποψη αυτή η Ελλάς, παρά την εγγενή μας ασυναρτησία, είναι η πλέον νομιμόφρων χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Είναι επίσης η Eλλάς εσωστρεφής και εθελοτυφλούσα, διότι ουδείς προβληματισμός έχει διατυπωθεί για τα διαδραματιζόμενα στην Ε.Ε., αφού οι πολιτικοί μας είναι επί της ουσίας παρίες του ευρωπαϊκού συστήματος. Διπλή επίθεση εδέχθη η Ε.Ε. τις τελευταίες ημέρες από τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και από τη Βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι. Η αντίδραση των Ευρωπαίων υπήρξε υπεροπτική και αυτάρεσκος. Η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει «ενωμένη» την πρόκληση, αλλά η «ενότης» είναι πλέον το μέγα ζητούμενο και όχι δεδομένη

Έρχονται Δύσκολα Χρόνια

Έρχονται Δύσκολα Χρόνια

Η Αμερική δεν θα είναι η ίδια, ούτε και ο κόσμος. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν άφησε καμία αμφιβολία γι’ αυτό με την ομιλία του. Ο ίδιος πρώτα απ’ όλα είναι διαφορετικός. Καβάλησε το αντισυστημικό κύμα που έχει σαρώσει τη Δύση. Δεν μοιάζει, όμως, να το έχει κάνει απλά «επαγγελματικά», να χρησιμοποίησε δηλαδή την ακραία ρητορεία και τα συνθήματα σαν εργαλείο. Ο θυμός που έβγαινε στις προεκλογικές ομιλίες και στα περίφημα μεταμεσονύχτια tweets ήταν πολύ εμφανής και την ώρα του απόλυτου θριάμβου. Περίμεναν πολλοί ότι θα άπλωνε το χέρι σε όσους ήταν απέναντί του. Δεν το έκανε. Ισως γιατί δεν είναι φτιαγμένος από το ίδιο σκαρί με άλλους προέδρους. Ο τρόπος που βλέπει τον παγκόσμιο ρόλο της Αμερικής, τις εμπορικές σχέσεις, το πλέγμα ασφαλείας, τις υποχρεώσεις της, είναι ριζικά αντίθετος με αυτόν που γνωρίσαμε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα περάσουμε τέσσερα δύσκολα και περιπετειώδη χρόνια, στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως. Ο προστατευτισμός θα αμφισβητήσει το σύστημα της παγκοσμιοποίησης. Η απαγκίστρωση από τις πάγιες υποχρεώσεις της Αμερικής θα δημιουργήσει ένα νέο σκηνικό, που δεν μπορούμε καν να φαντασθούμε σήμερα

Η Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου «Κλειδί» για την Ασφάλεια του Ενεργειακού Εφοδιασμού

Η Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου «Κλειδί» για την Ασφάλεια του Ενεργειακού Εφοδιασμού

Ένα από τα μαθήματα που μπορεί να αποκομίσει κανείς από την δοκιμασία που υφίσταται το εγχώριο ενεργειακό σύστημα τις τελευταίες εβδομάδες είναι ότι μία από τις προτεραιότητες ενός ορθολογικού εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού θα πρέπει να είναι και η ενίσχυση της αποθηκευτικής ικανότητας της χώρας σε φυσικό αέριο, καθώς εκ των πραγμάτων αυτό το καύσιμο έχει πλέον πρωταγωνιστική θέση στην ηλεκτροπαραγωγή, ενώ η ανάπτυξη των υποδομών τα επόμενα χρόνια θα οδηγήσει και σε αύξηση της κατανάλωσης για τις «παραδοσιακές» χρήσεις όπως είναι η θέρμανση. Η μακροχρόνια σχέση με ένα αξιόπιστο προμηθευτή όπως είναι η Gazprom, η διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας με την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ, ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός IGB, η αναβάθμιση της Ρεβυθούσας, το project για το FSRU στην Αλεξανδρούπολη, καθώς και ο σχεδιασμός για τον ρωσικό Νότιο Ευρωπαϊκό Αγωγό (μέσω της κατασκευής του Turkish Stream), είναι παράγοντες που αναμφίβολα ενισχύουν την ασφάλεια του εφοδιασμού της χώρας σε φυσικό αέριο. Ωστόσο, και μελλοντικά θα υπάρξουν απρόβλεπτες, έκτακτες καταστάσεις στις αγορές, που ενδεχομένως θα οδηγήσουν σε ελλείψεις στην εσωτερική αγορά, θέτοντας σε κίνδυνο την αδιάλειπτη παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη τη χώρα

Η «Νέα Τάξις» του Ντόναλντ Τράμπ

Η «Νέα Τάξις» του Ντόναλντ Τράμπ

Νέα σελίδα στην αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι έτοιμος να ανοίξει ο εκλεγμένος Πρόεδρος, Ντόναλντ Τράμπ, δίδοντας μια πρόγευση στην πρώτη μεγάλη συνέντευξη που παρεχώρησε σε ευρωπαϊκά έντυπα. Επιλέγοντας σίγουρα όχι τυχαία την γερμανική «Bild» και τους Βρετανικούς «Times», απευθύνει μηνύματα με πολλούς αποδέκτες, εξαπολύοντας τα βέλη του σε Γερμανία, ΕΕ αλλά και ΝΑΤΟ. Αναλυτικώτερα, ο εκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ θεωρεί ότι η πολιτική της Γερμανίδος Καγκελλαρίου, Άγγελα Μέρκελ, όσον αφορά στο προσφυγικό ήταν εσφαλμένη, χαρακτηρίζοντας «εξόχως καταστροφικό λάθος» το άνοιγμα των συνόρων της Γερμανίας. Γι’ αυτό και οι ΗΠΑ θα ακολουθήσουν μια πολιτική ασφαλών συνόρων από την πρώτη ημέρα της αναλήψεως της προεδρίας από τον ίδιο, όπως τόνισε, επισημαίνοντας ότι η Γερμανία πήρε «μια σαφή ιδέα» για τις συνέπειες της εσφαλμένης πολιτικής της από την επίθεση στην χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου με τους 12 νεκρούς

Διαθέτει η Χώρα Μηχανισμό Διαχείρισης Ενεργειακών Κρίσεων;

Διαθέτει η Χώρα Μηχανισμό Διαχείρισης Ενεργειακών Κρίσεων;

Εάν κατέδειξε κάτι η εμπειρία των τελευταίων δυο εβδομάδων, όπου το ενεργειακό σύστημα της χώρας παραλίγο να καταρρεύσει με ανυπολόγιστες συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο, είναι η έλλειψη συντονισμού και η ασυνεννοησία μεταξύ των διαφόρων φορέων. Μπορεί ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κος Γιώργος Σταθακης να δηλώνει ικανοποιημένος από τη διαχείριση της όλης κατάστασης από τους εμπλεκόμενους φορείς και εταιρείες, οι οποίοι όπως δήλωσε αντιμετώπισαν με επιτυχία τις όλες προκλήσεις (βλέπε ρεπορτάζ του energia.gr για αυτό το θέμα στις 12/1), όμως η αλήθεια είναι ότι το ενεργειακό σύστημα της χώρας όχι μόνο έφθασε στα όρια του και κινδύνευσε με πλήρη κατάρρευση αλλά για κάποιες ώρες εμφανίσθηκε ανεξέλεγκτο με τους υπεύθυνους στα δυο κέντρα κατανομής φορτίου (στον Αγιο Στέφανο για τον ηλεκτρισμό και στο Πάτημα για το φυσικό αέριο) να δίνουν αγώνα με τον χρόνο στην προσπάθεια τους να εξασφαλίσουν την απαραίτητη επάρκεια

Βέτο της Ευρώπης στο Ισλάμ

Βέτο της Ευρώπης στο Ισλάμ

Οι Μουσουλμάνοι υπολογίζεται ότι αποτελούν περίπου το 7% του πληθυσμού, της Ευρωπαϊκής Ενώσεως- ένα ποσοστό που βαίνει σταθερά αυξανόμενο. Πέραν του γηγενούς πληθυσμού, η ένταξις και η ενσωμάτωσις των μεταναστών από μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής στις κοινωνίες των χωρών που τους υποδέχονται αποτελεί μείζον -και δυσεπίλυτο- ζήτημα τα τελευταία χρόνια. Η χθεσινή απόφασις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων: Οι μουσουλμάνοι πρέπει να ακολουθούν τους κανόνες και τον τρόπο ζωής της Δύσεως, εφ’ όσον είναι πλέον πολίτες αυτής. Το επίμαχο ζήτημα που εξητάσθη αφορούσε στην άρνηση του ελβετικού σχολείου το 2010να δώσει άδεια σε δύο Ελβετίδες τουρκικής καταγωγής, 9 και 11 ετών τότε, για να μην συμμετέχουν στα υποχρεωτικά (μεικτά) μαθήματα κολυμβήσεως. Οι γονείς τους αρνήθηκαν την συμμετοχή των παιδιών στο μάθημα ακόμα και με το μπουρκίνι, το μαγιό δηλαδή που καλύπτει όλο το σώμα πλην του προσώπου. Προσέφυγαν στο ΕΔΑΔ, υποστηρίζοντας ότι η ενέργεια του σχολείου παραβιάζει την ελευθερία θρησκευτικής συνειδήσεως

Το Κυπριακό σε Ένα Ακόμη Σταυροδρόμι

Το Κυπριακό σε Ένα Ακόμη Σταυροδρόμι

Το πιθανότερο είναι ότι η συνάντηση της Γενεύης δεν θα καταλήξει σε συμφωνία, ούτε όμως και σε άμεση κατάρρευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Οι θέσεις των δύο πλευρών στο κρίσιμο ζήτημα της ασφάλειας φαίνεται να απέχουν αρκετά, ενώ είναι εμφανής η έλλειψη κινήτρων και η πληθώρα αντικινήτρων για την επίδειξη κάποιας συμβιβαστικής διάθεσης από πλευράς Ερντογάν, αρχής γενομένης από την ανάγκη στήριξης από τους εθνικιστές του ΜΗΡ για τη συνταγματική αναθεώρηση που ο Τούρκος πρόεδρος έχει μετατρέψει σε στοίχημα πολιτικής, αλλά και φυσικής επιβίωσης. Η επιρροή της Ε.Ε. είναι στο ναδίρ και οι προοπτικές προσέγγισης Ε.Ε. - Τουρκίας εξαιρετικά περιορισμένες, ενώ ο κ. Ερντογάν ελπίζει ότι η διοίκηση Τραμπ θα είναι περισσότερη φιλική προς τη χώρα του από την απερχόμενη διοίκηση Ομπάμα και οι διεκδικήσεις του θα αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερη κατανόηση, ενδεχομένως στο πλαίσιο μιας περιφερειακής διαπραγμάτευσης που θα περιλαμβάνει τη Συρία, τις σχέσεις με τη Ρωσία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, την αντιμετώπιση του ISIS, αλλά και το «Μεγάλο Ευρασιατικό Ενεργειακό Παιγνίδι»