Σχόλιο

Η Κρίση δεν Πήγε Χαμένη – Ας μην Αφεθεί να Πάει Τώρα…

Η Κρίση δεν Πήγε Χαμένη – Ας μην Αφεθεί να Πάει Τώρα…

Μέσα στον θόρυβο και στη σύγχυση των ημερών ξεχωρίζω δύο τοποθετήσεις, με τις εναγώνιες συστάσεις που τις συνόδευσαν. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γ. Στουρνάρας, σημείωσε την πρόοδο που έχει γίνει και η οποία ενισχύει τις προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας και οριστικής εξόδου από την κρίση, εκτίμησε ότι αυτό είναι χρήσιμο και δη επιτακτικό σε μια περίοδο έντονων εξωτερικών κλυδωνισμών και ενδεχόμενων κινδύνων και τόνισε ότι «η πρόοδος δεν πρέπει να ανακοπεί επ’ ουδενί λόγω». Δύο ημέρες νωρίτερα, από τις Βρυξέλλες ο πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Θ. Φέσσας, εκτιμούσε ότι «τώρα εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα επιστροφής σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης» και υπογράμμιζε ότι «πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί ένας νέος κύκλος πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας, που θα είναι καταστροφικός για την οικονομία, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες». Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω...

Η Γαλλία στο Προσκήνιο

Η Γαλλία στο Προσκήνιο

Η​​ πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Παρίσι επανέφερε στο προσκήνιο τις ευρείας εμβελείας πολιτικές εξελίξεις της Γαλλίας. Τo Brexit και η επικράτηση Τραμπ υποδηλώνουν ότι η Δύση διανύει μια ιστορική ιδεολογική καμπή. Οι επικείμενες γαλλικές προεδρικές εκλογές είναι το επόμενο κρίσιμο πολιτικό διακύβευμα, το οποίο ήδη προδιαγράφουν οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις: η ευρέως πλειοψηφική εκλογή του Φρανσουά Φιγιόν ως υποψηφίου της Δεξιάς και του Κέντρου και η δήλωση Ολάντ ότι δεν θα διεκδικήσει δεύτερη θητεία. Ο Φιγιόν εμφανίστηκε ως ο «αντι-πολιτικός», δηλαδή η αρνητική εικόνα της πολιτικής όπως καθιερώθηκε στη Γαλλία και, εν πολλοίς, στην Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες

Έξοδο Κινδύνου Αναζητεί το ΔΝΤ

Έξοδο Κινδύνου Αναζητεί το ΔΝΤ

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημιουργήθηκε το 1944 μετά τη σύνοδο του Μπρέττον Γούντς, με σκοπό να ενισχύσει το διεθνές εμπόριο και την οικονομική ανάπτυξη, παρέχοντας βραχυπρόθεσμα δάνεια σε χώρες που είχαν ανάγκη ρευστότητα. Από την δεκαετία του ’90, ωστόσο, ο ρόλος του άλλαξε και κύρια αποστολή του έγινε, ουσιαστικώς, η «διάσωσις» κρατών που διήρχοντο μεγάλη οικονομική κρίση, αφού πρώτα οι κυβερνήσεις τους συμφωνούσαν σε αυστηρές μεταρρυθμίσεις και περικοπές. Τότε, παραλλήλως, ξεκίνησε η κακή φήμη του οργανισμού, η οποία τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα. Οι πολιτικές που επέβαλε κατά τη διάρκεια της ασιατικής οικονομικής κρίσεως το 1997 θεωρείται ότι την εμβάθυναν, αντί να την τερματίσουν. Οι εικόνες χάους που επικράτησαν στην αργεντινή μετά την χρεωκοπία «τσαλάκωσαν» περαιτέρω την εικόνα του ΔΝΤ στην διεθνή κοινή γνώμη

Η Χαμένη Δεκαετία για την Ελλάδα

Η Χαμένη Δεκαετία για την Ελλάδα

Τον Μάιο του 2010, παρ’ όλο που η χώρα προχωρούσε σε αναγκαστικό διακρατικό δανεισμό και εισήρχετο σε διεθνή επιτροπεία, υπήρχε μια ανεξήγητη αισιοδοξία. «Η πραγματική ανάπτυξις του ΑΕΠ θα περιορισθεί σημαντικά το 2010-2011 κι έπειτα θα ανακάμψει σταδιακώς», ανέφερε το μνημόνιο. Τόσο αυτή, όσο και οι περισσότερες προβλέψεις έπεσαν έξω. Η ύφεσις βάθυνε, η ανεργία εκτοξεύθηκε σε πρωτοφανή ύψη, και κρίσιμοι τομείς για την ελληνική οικονομία, όπως, για παράδειγμα, η οικοδομή, κατέρρευσαν. Σε λίγους μήνες συμπληρώνουμε επτά χρόνια από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, και η ανάπτυξις είναι ακόμη ένας στόχος στα χαρτιά. Στην πράξη, η ελληνική πρωτιά σε ποσοστό ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζει «κλειδωμένη», οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να κλείνουν ή να μεταναστεύουν στο εξωτερικό, η λεγόμενη «διαρροή εγκεφάλων» συνεχίζεται. Δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες πωλούνται έναντι ευτελούς αξίας

Η Ιστορία Δεν Πρέπει να Επαναληφθεί...

Η Ιστορία Δεν Πρέπει να Επαναληφθεί...

Π​​ολλοί και σοβαροί ιστορικοί και διανοούμενοι πιστεύουν ότι οι μεγάλες κρίσεις στον τόπο μας καταλήγουν στο τέλος σε κάποια τραγωδία, που ξεπερνάει τα όρια της οικονομικής καταστροφής. Ομολογώ ότι έχω την ίδια αγωνία αυτή την περίοδο. Η Ελλάδα είναι πτωχευμένη και υπό διεθνή επιτροπεία. Οι θεσμοί της τρίζουν και η κοινωνία έχει βουλιάξει σε ένα τέλμα απελπισίας και κυνισμού. Η κρίση είναι πραγματικά συστημική. Αυτά όλα συμβαίνουν, όμως, σε ένα πολύ επικίνδυνο περιβάλλον. Οι ΗΠΑ περνούν μια μεταβατική περίοδο, που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Υπάρχει κενό «εξουσίας» στον δυτικό κόσμο, και δεν πρόκειται να καλυφθεί για αρκετούς μήνες. Δεν ξέρω, και κανείς δεν μπορεί να ξέρει, ποια θα είναι η πολιτική Τραμπ στην ανατολική Μεσόγειο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι για μερικές εβδομάδες, και πιθανότατα μήνες, δεν θα ξέρουμε ποιος παίρνει τις αποφάσεις στην Ουάσιγκτον και τι θέλει. Στην Ευρώπη, έχουμε μια αποδυναμωμένη Γαλλία με πρόεδρο που έχει ήδη αποχαιρετήσει. Και μια καγκελάριο, που είναι de facto ηγέτις του δυτικού κόσμου –μέχρι νεωτέρας– αλλά χωρίς πολλά γεωπολιτικά όπλα

Η Ελεημοσύνη του κ. Τσίπρα

Η Ελεημοσύνη του κ. Τσίπρα

Η χθεσινή εξαγγελία του Αλέξη Τσίπρα να χορηγήσει 617 εκατ. ευρώ σε 1.600.000 συνταξιούχους, ως «κοινωνικό μέρισμα» από το υψηλότερο πρωτογενές εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο τον λαϊκισμό που χαρακτηρίζει τη διακυβέρνησή του. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, πέτυχε το 2016 πρωτογενές πλεόνασμα κατά 1 δισ. ευρώ υψηλότερο από το στόχο. Δηλαδή 1,9 δισ. ευρώ, αντί 900 εκατ. ευρώ που προέβλεπε το τρίτο Μνημόνιο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα των μέτρων που η κυβέρνηση συμφώνησε με τους πιστωτές και εφάρμοσε. Δηλαδή, διαπραγματεύθηκε «σκληρά», όπως υποστηρίζει, και πέτυχε τη λήψη μέτρων που ήταν 1 δισ. ευρώ παραπάνω από αυτά που χρειάζονταν! Αυτό και αν είναι επιτυχία. Δηλαδή, αν δεν είχε διαπραγματευθεί «σκληρά», πόσα θα ήταν τα μέτρα;

Κύπρος Ή Ίμια Προς Απώλεια

Κύπρος Ή Ίμια Προς Απώλεια

Δεν είναι τυχαία η «βεντάλια» των διεκδικήσεων επί κυπριακών ή ελληνικών εδαφών την οποία διαδηλώνει με επίσημες δηλώσεις η Τουρκία. Χθες πρόσθεσε, στα εδάφη της Βορείου Κύπρου και τις διεκδικήσεις της επί 18 ελληνικών νησιών του Αιγαίου, τα Ίμια, τα οποία τα θεωρεί με δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της τουρκικό έδαφος. Στη νέα αυτή προκλητική δήλωση της Τουρκίας αντέδρασε με μάλλον τυπικό τρόπο το Υπουργείο Εξωτερικών. Ταυτοχρόνως, ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έσπευσε να επικοινωνήσει με την γερμανική Καγκελαρία, επιζητώντας υποστήριξη και, προφανώς, διαμεσολάβηση προς την Τουρκία προκειμένου να ανακοπεί η επιθετική της διάθεσις εναντίον της Ελλάδος. Πράγματι, η Καγγελλάριος Μέρκελ είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ταγιπ Ερντογάν σε μια διαμεσολάβηση κορυφής από την πλευρά της Ευρώπης. Παραλλήλως, από τις ΗΠΑ, σε επίπεδο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αφήνονται να διαρρεύσουν πληροφορίες ότι θα υπάρξει ενημέρωσις προς την Άγκυρα να σταματήσει την επιθετική της διάθεση σε βάρος εδαφών της Ελλάδος

Καθεστώς Διωγμού των Ικανών

Καθεστώς Διωγμού των Ικανών

Δύο αγωνιώδη ερωτήματα πλανώνται πάνω από την ελληνική οικονομία και κοινωνία τους τελευταίους μήνες, χωρίς κανείς να μπορεί να δώσει μια πειστική απάντηση. Ποιο ικανό και έμπειρό στέλεχος, που μπορεί με αξιώσεις να διεκδικήσει θέση εργασίας στο εξωτερικό, θα προτιμήσει να εργασθεί στην Ελλάδα και να αποδίδει στο κράτος το 55% της αμοιβής του; Και ποια εταιρεία μπορεί πραγματικά να σηκώσει το βάρος να πληρώνει 60% επί πλέον της καθαρής αμοιβής για ένα τέτοιο στέλεχος; Αυτή η απίθανη στρέβλωσις της αγοράς εργασίας, ως απότοκος της υπερφορολογήσεως και της αυξήσεως των ασφαλιστικών εισφορών, ήλθε εκ νέου στην επιφάνεια, λόγω ενός περιστατικού στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητος. Ο Βασίλης Κατσικιώτης, καθηγητής Οικονομικών με μακρά πορεία στον χώρο των επιχειρήσεων και των τραπεζών στις ΗΠΑ, επελέγη για την θέση του Διευθύνοντος συμβούλου του ΤΧΣ, έπειτα από διεθνή διαγωνισμό

Οι Μύθοι για τα Εργασιακά

Οι Μύθοι για τα Εργασιακά

Διαρκώς ακούμε από προπαγανδιστές της Αριστεράς ότι η Ελλάς έχει καταστεί «Εργασιακός Μεσαίωνας». Όμως το εργασιακό καθεστώς της χώρας μας, παρά τις ρυθμίσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια κατ’ επιταγήν της τρόικας, εξακολουθεί να είναι τα πλέον φιλεργατικά σε ολόκληρο τον κόσμο. Προασπίζει πολύ περισσότερο τα δικαιώματα των εργαζομένων, παρά εκείνα των εργοδοτών. Τώρα έχει αναχθεί σε κυρίαρχο ζήτημα των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές το θέμα των ομαδικών απολύσεων. Και μόνον στο άκουσμα του «ομαδικές απολύσεις» δίδεται η εντύπωσις ότι πρόκειται για «πογκρόμ» κατά των εργαζομένων. Ενώ στην πραγματικότητα το ζητούμενο είναι αν μια επιχείρησις θα δικαιούνται να απολύσει το 5% του προσωπικού της εντός μηνός, όπως ισχύει σήμερα, ή το 10% όπως ζητεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

Η Χίμαιρα του Επαναστάτη

Η Χίμαιρα του Επαναστάτη

Ο πρωθυπουργός, το έχουμε ξαναπεί, βρίσκεται περίπου εκεί όπου βρισκόταν ο προκάτοχός του Αντώνης Σαμαράς το φθινόπωρο του 2014. Βιάστηκε να πάρει την εξουσία και ύστερα από μια απίστευτη περιπέτεια με τεράστιο κόστος είναι αντιμέτωπος με σκληρά διλήμματα. Τι είναι σαφές αυτή την ώρα; Πρώτον, ότι πρέπει να δώσει «αίμα» σε κάποιον κρίσιμο τομέα, τα εργασιακά ή το ασφαλιστικό για παράδειγμα. Χωρίς «αίμα» δύσκολα θα μπει το ΔΝΤ στο παιχνίδι ώστε ο κ. Τσίπρας να πάρει κάτι για το χρέος. Δεύτερον, ότι έχει ένα πολύ μικρό παράθυρο ευκαιρίας, που θα κλείσει κατά τον Φεβρουάριο. Ο Ολλανδός επικεφαλής του Eurogroup, ο οποίος βοηθάει τις ελληνικές θέσεις το τελευταίο διάστημα, είναι πολύ πιθανό να φύγει από τη θέση του μετά τις εκλογές στη χώρα του. Ο πρόεδρος Ολάντ είναι ήδη ανίσχυρος, αλλά σε λίγες εβδομάδες θα έχει την ισχύ ενός μελλοντικά συνταξιούχου πολιτικού. Η Ευρώπη θα εισέρχεται σε έναν εκλογικό κύκλο που θα δυσκολεύει πολύ τις αποφάσεις για το ελληνικό χρέος

Νέοι Φόροι Βυθίζουν την Οικονομία

Νέοι Φόροι Βυθίζουν την Οικονομία

Η φορομπηχτική πολιτική την οποία συνεχίζει η Κυβέρνησις Τσίπρα είναι εξ ολοκλήρου εσφαλμένη. Και πλανώνται ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών αν νομίζουν ότι με τις φορολογικές επιβαρύνσεις τις οποίες περιέχει ο νέος Προϋπολογισμός που κατετέθη στη Βουλή, θα πετύχουν τον στόχο της αναπτύξεως που έχουν θέσει για το 2017. Το πιθανότερο είναι η οικονομία θα παραμείνει για μια ακόμη χρονιά σε στασιμότητα. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού, για το 2017 έχει προβλεφθεί νέα αύξησις των φορολογικών εσόδων, παρά το γεγονός ότι αυτή κάθε άλλο παρά διευκολύνει την ανάκαμψη

Παρουσίες και Συμπεριφορές

Παρουσίες και Συμπεριφορές

Κατά τη χθεσινή λαμπρή εκδήλωση που οργάνωσε ο Όμιλος Μυτιληναίος για να εορτάσει τα 50 χρόνια από την ίδρυση της Αλουμίνιον Ελλάδος, στο Δίστομο Βοιωτίας, και τα 10 χρόνια από την εξαγορά της εταιρείας (από την Καναδική ALCAN) και την έκτοτε αναπτυξιακή της πορεία, παρίστατο ως τιμώμενο πρόσωπο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κος Προκόπης Παυλόπουλος. Αφού προβλήθηκε ένα άκρως ενδιαφέρον video documentary για την λειτουργία του εργοστασίου (βλέπε ανάρτηση στο www.energia.gr) και ολοκληρώθηκαν οι ομιλίες του Διευθύνοντος Συμβούλου της Αλουμίνιον Ελλάδος, κ. Δημήτρη Στεφανίδη, και του Προέδρου του και Διευθύνοντα Συμβούλου του ομώνυμου Ομίλου, κ. Ευάγγελου Μυτιληναίου, ο κ. Παυλόπουλος παρέλαβε ένα εντυπωσιακό δώρο από μεταλλική σύνθεση που είχε παραχθεί στο εργοστάσιο. Αποχώρησε ευθύς αμέσως από το χώρο της εκδήλωσης χωρίς τελικά να ψελλίσει δημόσια ούτε ένα ευχαριστώ προς τους οικοδεσπότες

Γερμανικές Φαντασιώσεις

Γερμανικές Φαντασιώσεις

Στα χρόνια που μεσολάβησαν μετά τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο ο εκάστοτε εκλεγόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο ηγέτης του Ελευθέρου Κόσμου στη μάχη εναντίον των δικτατόρων της Σοβιετικής Ενωσης. Η εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ ήρε το αυτονόητο, κατά την άποψη βεβαίως των συστημικών πολιτικών του αντιπάλων. Ετσι λοιπόν, ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, κατά τη διέλευση από το Βερολίνο την περασμένη Πέμπτη, προέτρεψε τον κ. Τραμπ «να ορθώσει το ανάστημά του» στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν. Λησμόνησε, βεβαίως, ότι επί των ημερών της προεδρίας του ο κ. Πούτιν προσάρτησε την Κριμαία, επέβαλε τον έλεγχό του στην Ανατολική Ουκρανία και η Ρωσία αγκυροβόλησε στην Ανατολική Μεσόγειο. Ολα αυτά σε αγαστή συνεργασία με κάποιους από τους πομπώδεις ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

«Λυπηθείτε τη Χώρα Μου»

«Λυπηθείτε τη Χώρα Μου»

Σέρνεται εδώ και χρόνια, καλλιεργεί άρρωστες ελπίδες και προσδοκίες, ξυπνά αρχέγονες αντιλήψεις για τις συναλλαγές και λειαίνει όλες τις γωνίες που ταυτοποιούν το «φιλότιμο» του Έλληνα, όπως θα ’λεγε και ο Μπ. Ομπάμα. Και πρέπει να τελειώνει αυτή η ιστορία όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γιατί ρύθμιση χρέους, έτσι όπως τη θεωρούν οι αρμόδιοι στην Αθήνα και όπως την αναμένουν οι Έλληνες, δεν πρόκειται να υπάρξει. Όσο υπάρχουν εκλεγμένες κυβερνήσεις στην Ευρώπη και όσο λειτουργούν κοινοβούλια στις πρωτεύουσες των χωρών που απολογούνται στους λαούς τους, διαγραφή του όλου ή μέρους του χρέους αποκλείεται. Όσοι ελπίζουν σε κάτι τέτοιο ή προπαγανδίζουν παρόμοιες ιδέες, κάνουν συνειδητά ή ασυνείδητα το ίδιο τραγικό λάθος. Σαν να διηγούνται ένα παραμύθι σε μικρά παιδιά

Κήρυγμα Υπέρ της Δημοκρατίας

Κήρυγμα Υπέρ της Δημοκρατίας

Όπως αναμενόταν, ο άνθρωπος είχε ετοιμαστεί για να απευθυνθεί από την Αθήνα προς ολόκληρο τον κόσμο και ιδιαίτερα προς τους Αμερικανούς και τη Δύση. Ηταν φανερό ότι επιμελήθηκε ο ίδιος την ομιλία του, ως πολιτική παρακαταθήκη, γι’ αυτό και δεν έριξε ούτε μία ματιά σε χειρόγραφο, δεν κόμπιασε ούτε μία στιγμή. Δεν απαιτεί δε μεγάλη φαντασία για να αντιληφθεί κάποιος πόσο θα βοηθούσε το σκηνικό και πόσο μεγαλύτερη θα ήταν η απήχηση αν την εκφωνούσε από την Πνύκα με φόντο την Ακρόπολη, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός. Και πόση βεβαίως θα ήταν η ωφέλεια για την Ελλάδα, αλλά ας όψονται η διαχρονική εσωτερική τρομοκρατία και όσοι την ανέχονται ή είναι ανίκανοι να την αντιμετωπίσουν...

Ο Κόσμος Αλλάζει. Εμείς Τι Κάνουμε;

Ο Κόσμος Αλλάζει. Εμείς Τι Κάνουμε;

Η ιστορική, και παγκοσμίου εμβέλειας, επίσκεψη του Μπ. Ομπάμα, τελειώνει σήμερα και οι κανονικοί ρυθμοί θα επιστρέψουν. Η τρόικα είναι εδώ, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, τα χρονοδιαγράμματα είναι στενά και τα περιθώρια εξαιρετικά περιορισμένα. Τα στοιχεία για την οικονομία είναι ενθαρρυντικά, αλλά μόνο τα μακρο-οικονομικά. Η πραγματική οικονομία στενάζει, οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινούνται σε τεντωμένο σκοινί, οι καταναλωτές μειώνονται επειδή μειώνονται τα εισοδήματα. Ενώ ελλοχεύει ξανά ο φόβος νέων περιοριστικών μέτρων που πιθανότατα δεν θα αντέξουν τα νοικοκυριά και η αγορά. Επομένως, οι επόμενες εβδομάδες θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, κυρίως ως προς τις λύσεις που θα βρεθούν για ελάφρυνση του χρέους χωρίς να υπάρξουν σκληρά μέτρα. Ο κόσμος αλλάζει.