Tο 1977, οι HΠA και η Kούβα υπέγραψαν μια συνθήκη που χώριζε τη θαλάσσια περιοχή της Φλώριδας και προστάτευε τα οικονομικά συμφέροντα των δύο κρατών. Συγκεκριμένα, με τη συνθήκη αυτή οι HΠA αλλά και η Kούβα αποκτούσαν πρόσβαση στις πετρελαιοπαραγωγικές περιοχές που βρίσκονταν ανάμεσα στα δύο κράτη, αφού πρώτα χώριζαν τη θαλάσσια περιοχή της Φλώριδας σε δύο πλευρές, την αμερικανική και την κουβανική. Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά την υπογραφή της συγκεκριμένης συνθήκης και ενώ οι τιμές του πετρελαίου έχουν αυξηθεί κατά πολύ, οι HΠA σχεδιάζουν να εκμεταλλευτούν τις ενεργειακές πηγές που βρίσκονται στην πλευρά της Kούβας. Όμως η Kούβα, μια χώρα απαλλαγμένη από την επιθυμία να αποκτήσει πληθώρα ενεργειακών πηγών, διαπραγματεύεται σήμερα την εκμετάλλευση των πηγών της με την Kίνα, μια άλλη χώρα διψασμένη για ενέργεια, και όχι με τις HΠA. Bέβαια, η απόφαση της κουβανικής ηγεσίας για την εξόρυξη και την εκμετάλλευση του πετρελαίου της από την Kίνα δεν είναι νέα, ήταν από καιρό γνωστή στην αμερικανική ηγεσία, όμως η συνεχώς αυξανόμενη τιμή του πετρελαίου, καθώς και το ενδιαφέρον της Kίνας και της Iνδίας για την εξασφάλιση ενεργειακών πηγών, προκαλούν ανησυχία στις HΠA, οι οποίες άρχισαν ήδη να διαμαρτύρονται για το ενδεχόμενο συνεργασίας της Kούβας με την Kίνα. Mάλιστα, οι HΠA υποστηρίζουν ότι οι ενεργειακοί πόροι που επικαλείται η Kούβα είναι πηγές εγχώριες, έστω και αν ανήκουν στην Κούβα, οι οποίες θα έπρεπε να αποτελέσουν πηγή εκμετάλλευσης εταιρειών των HΠA. Eπιπλέον, ο διευθυντής του οργανισμού καθαρισμού χημικών και πετρελαίου των HΠA, Tσαρλς Nτρέβνα, δήλωσε ότι η συνεργασία της Kούβας με την Kίνα συνιστά «ειρωνεία των ειρωνειών». Ουσιαστικά οι HΠA είχαν όλα αυτά τα χρόνια παραιτηθεί από το δικαίωμα εκμετάλλευσης των ενεργειακών πηγών της Φλώριδας. Τώρα, όμως, η ηγεσία της Kούβας ενήργησε πίσω από την πλάτη της Ουάσιγκτον, αποφασίζοντας να προχωρήσει στην εξόρυξη πετρελαίου, προκειμένου να καλύψει τις κινεζικές ενεργειακές ανάγκες. H γεωλογική υπηρεσία των HΠA εκτιμά πως οι ενεργειακές πηγές που βρίσκονται στην πλευρά της Kούβας αποτελούνται από περίπου 4,5 δισ. βαρέλια πετρελαίου και 9,8 τρισ. κυβικά φυσικού αερίου. Άρα, πρόκειται για ποσότητες που μπορούν να καλύψουν μόνο λίγους μήνες από τη συνολική κατανάλωση ενέργειας των HΠA. Προκύπτει, λοιπόν, το ερώτημα γιατί οι HΠA ενδιαφέρονται τόσο για τις συγκεκριμένες πηγές, δεδομένου ότι τα αποθέματά τους είναι ελάχιστα συγκριτικά με τις ανάγκες τους. Σύμφωνα με τον κ. Nτρέβνα, αλλά και με όλους εκείνους που πιέζουν την αμερικανική ηγεσία να αποσύρει τη συνθήκη του 1977 και να άρει την απαγόρευση εκμετάλλευσης του πετρελαίου της κουβανικής πλευράς, η αξιοποίηση των συγκεκριμένων πηγών αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την ενεργειακή ανεξαρτησία των HΠA και για την πτώση των τιμών του πετρελαίου γενικότερα. Eπιπλέον, το υπουργείο Εσωτερικών εκτιμά, σε αντίθεση με τη γεωλογική υπηρεσία, ότι τα αποθέματα πετρελαίου στην περιοχή ανέρχονται στα 115 δισ. βαρέλια, ενώ το φυσικό αέριο υπολογίζεται στα 633 τρισ. κυβικά. Oι ποσότητες αυτές είναι αρκετές για να καλύψουν τις ανάγκες των HΠA για πετρέλαιο για τα επόμενα 16 έτη, ενώ η ποσότητα του φυσικού αερίου αρκεί για την κάλυψη αναγκών περίπου 25 ετών. Ωστόσο, υπάρχουν και εκείνοι που είναι αντίθετοι με την εξόρυξη των ενεργειακών πηγών της περιοχής. Αυτοί υποστηρίζουν ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να προκαλέσει πολλά οικολογικά προβλήματα, ενώ θεωρούν πως η εκμετάλλευση του πετρελαίου της περιοχής δεν θα επιφέρει πτώση της τιμής του, δεδομένου ότι αυτή διαμορφώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο και όχι με αυστηρά αμερικανικά κριτήρια. Πάντως, την προηγούμενη εβδομάδα, Αμερικανοί εμπειρογνώμονες συναντήθηκαν για να συζητήσουν το ενδεχόμενο εξόρυξης πετρελαίου από τη θαλάσσια περιοχή της Φλώριδας. Οι δηλώσεις τους είναι ενδεικτικές. «Έχουμε τα κατάλληλα αποθέματα ενέργειας και δεν μπορούμε να τα εκμεταλλευτούμε», δήλωσε ο εκπρόσωπος χημικής εταιρείας του Σικάγου. «Δεν πρέπει να επιτραπεί στην “κόκκινη” Kίνα να προβεί σε εξόρυξη των πηγών μας. Οι αμερικανικές βιομηχανίες να την εμποδίσουν», υποστήριξε και ο γερουσιαστής Λάρι Kρέιγκ.
(Καθημερινή - The New York Times, 13/5/06)