Η πτωτική τιμή του αργού έχει επηρεάσει αρνητικά και τώρα
απειλεί να οδηγήσει σε λουκέτο τις μικρότερες εκ των μικρών πετρελαϊκών
εταιρειών στις ΗΠΑ, οι οποίες είχαν επιζήσει ως τώρα μετά από δραστηριότητα πολλών
δεκαετιών.
H
Moran Oil Enterprises, πετρελαϊκή εταιρεία με έδρα την Οκλαχόμα
των ΗΠΑ, σημειώνει, σύμφωνα με τους New York Times, απώλειες 5 δολαρίων για
κάθε ένα από τα 205 βαρέλια που παράγει ημερησίως, αναγκάζοντάς τη να δανειστεί
30.000 δολάρια αυτό το μήνα για την κάλυψη μισθοδοσίας των 24 υπαλλήλων και
εργολάβων της. Σε δεινή κατάσταση έχουν περιέλθει και οι πετρελαϊκές εταιρείες RKR
Exploration και Columbus Oil Company.
«Μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτό;», δήλωσε η Darlene Wallace,
πρόεδρος της προαναφερθείσας Columbus Oil Company, η οποία ετοιμάζεται να
πουλήσει το σπίτι της στην πόλη της Οκλαχόμα και να ζήσει σε ένα διαμέρισμα
πάνω από το γραφείο της. Η συγκεκριμένη εταιρεία είναι μεταξύ των 7.500 μικρών,
κυρίως ιδιωτικών εταιρειών, που διαχειρίζονται πάνω από 400.000 πετρελαιοπηγές
σε εθνικό επίπεδο.
Αυτές οι εταιρείες, που συχνά είναι οικογενειακές και «περνάνε»
από γενιά σε γενιά, παράγουν το πολύ 15 βαρέλια την ημέρα, καθεμία ξεχωριστά.
Αλλά, όπως τονίζουν οι ΝΥΤ, συλλογικά η παραγωγή τους είναι σημαντική,
παράγοντας περίπου ένα εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως ή περισσότερο από το 10% της
εθνικής παραγωγής.
Οι εταιρείες αυτές αγωνίζονται να παραμείνουν σε λειτουργία
ή αναγκάζονται να κλείσουν, ασκώντας πίεση στις τοπικές τράπεζες, καθώς επίσης και
στις εταιρείες παροχής υπηρεσιών (πχ. εταιρείες που διαθέτουν φορτηγά), οι
οποίες κρατούν σε λειτουργία τις πετρελαιοπηγές. Εκείνες που παραμένουν σε
λειτουργία αναγκάζονται να περικόψουν μισθούς, αλλά και διάφορες παροχές (πχ.
παροχές υγείας) για να παραμείνουν «ζωντανές».
Τα φορολογικά έσοδα από πωλήσεις στην πόλη
Seminole
των
7.500 κατοίκων μειώθηκαν 15% αυτό το οικονομικό έτος, και οι αγροτικοί δρόμοι
γύρω από την πόλη αυτή, που συνδέουν τις πετρελαιοπηγές, είναι σε κακή
κατάσταση, επειδή αρκετοί πετρελαιοπαραγωγοί εξοικονομούν χρήματα με την χρήση
χαλικιών, τα οποία συνήθως ανασύρονται και με αυτά καλύπτουν τους δρόμους για την προστασία των φορτηγών τους
από τη φθορά.
Οι πιο μικρές εταιρείες πετρελαίου αποτελούν τη ραχοκοκαλιά
των αγροτικών κοινοτήτων σε περίπου δύο τρίτα των πολιτειών της χώρας,
συμπεριλαμβανομένων του Τέξας, της Καλιφόρνια, του Ιλινόις, της Λουιζιάνα, του Οχάιο,
του Κάνσας και του Κεντάκυ, και απασχολούν περισσότερους από 150.000
εργαζόμενους.
Εκτός από την απώλεια θέσεων εργασίας, ηγέτες της
βιομηχανίας και ενεργειακοί αναλυτές λένε ότι η ενδεχόμενη διακοπή λειτουργίας
χιλιάδων πετρελαιοπηγών θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής κατά 400.000
βαρελιών ημερησίως ή και ακόμα περισσότερο.
Ήδη, το ένα τέταρτο των πετρελαιοπηγών έχουν εγκαταλειφτεί,
σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, αλλά αυτές είναι μικρού μεγέθους, καθώς
παράγουν μισό βαρέλι ημερησίως.
Ηγετικά στελέχη της συγκεκριμένης βιομηχανίας δηλώνουν ότι
οι εταιρείες τους είναι πλέον σε τέτοια δεινή οικονομική κατάσταση που αν οι
τιμές του πετρελαίου παραμείνουν στα τρέχοντα επίπεδα για πολλούς ακόμη μήνες, περίπου
οι μισές εξ’ αυτών θα μπορούσαν να κλείσουν μέχρι το καλοκαίρι ή μέχρι το τέλος
του έτους το αργότερο.
«Είμαι στην συγκεκριμένη βιομηχανία από τη δεκαετία του
1970, και ποτέ δεν έχω δει κάτι τέτοιο», δήλωσε ο Patrick Montalban, διευθύνων
σύμβουλος της Mountainview
Energy,
ενός διαχειριστή πάνω από 80 πετρελαιοπηγών και πηγών φυσικού αερίου στη Πολιτεία
της Μοντάνα.
Ο ίδιος εκτίμησε ότι οι μισοί από τους εργαζόμενους οι
οποίοι δούλευαν και επισκεύαζαν 2,000 πετρελαιοπηγές στη Πολιτεία της Μοντάνα έχουν
ήδη χάσει τη δουλειά τους. Έχει μειώσει το προσωπικό του σε 8 άτομα από 25 και έχει
περικόψει μισθούς περισσότερο από 20% σε όλους όσοι απασχολούνται ακόμα,
συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου. «Είναι απλά ένα λουτρό αίματος», προσθέτει.
Η Αμερικάνικη παραγωγή πετρελαίου, η οποία κορυφώθηκε στα
9,7 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα στις αρχές του περασμένου έτους, έχει μειωθεί
κατά περίπου μισό εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως, παρά την αύξηση της υπεράκτιας
παραγωγής στον Κόλπο του Μεξικό και την ανθεκτικότητα πολλών κοιτασμάτων
πετρελαίου σχιστών.
«Η πιθανότητα να εξισορροπηθεί η αγορά είναι πολύ μεγάλη»,
δήλωσε ο David Pursell, ένας αναλυτής της Tudor, Pickering, Holt & Company,
μιας επενδυτικής τράπεζας. Εκτίμησε επίσης ότι οι μειώσεις της παραγωγής πετρελαίου
λόγω κλεισίματος πετρελαιοπηγών θα μπορούσαν να ισοδυναμούν με το μισό ή και περισσότερο
του νέου πετρελαίου, που το Ιράν ετοιμαζόταν να πωλήσει στην αγορά καθώς υπήρξε
άρση των πυρηνικών κυρώσεων.
Η πρόβλεψη του κ. Pursell για μια πτώση της παραγωγής βασίζεται
στην εκτίμησή του ότι η μέση πετρελαιοπηγή έχει έσοδα περίπου 1.800 δολάρια το
μήνα σε τρέχουσες τιμές του πετρελαίου, αλλά τα λειτουργικά έξοδα ανέρχονται σε
2.000 δολάρια, περιλαμβάνοντας την χρήση ηλεκτρικής ενέργειας, τις μεταφορές,
την ασφάλιση και την κατανάλωση νερού.
Συνήθως, οι διαχειριστές συνεχίζουν την άντληση των πιο
παραγωγικών πετρελαιοπηγών τους για να διατηρήσουν τα έσοδά τους, καθώς το
κλείσιμο πετρελαιοπηγών μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις μισθώσεις τους, ακόμη
και να καταστρέψει τις ίδιες τις πετρελαιοπηγές. Αλλά μόλις μία πετρελαιοπηγή
χρειάζεται επισκευή, οι ιδιοκτήτες αναγκάζονται να βάλλουν το χέρι τους βαθιά
στην τσέπη, καθώς μεγάλες επισκευές μπορούν να κοστίσουν 20.000 δολάρια ή και περισσότερο.
Στη δεκαετία του 1980, πριν η κα Wallace αναλάβει την Columbus
Oil το 2004, η εταιρεία
μείωσε τους μισθούς, δανείστηκε χρήματα, υποθήκευσε ακίνητα και έκλεισε τις
μισές από τις 36 πετρελαιοπηγές της. Αλλά η τιμή του πετρελαίου ανέκαμψε, και η
εταιρεία διασώθηκε. Και πάλι στη δεκαετία του 1990, η εταιρεία δανείστηκε
χρήματα και έκλεισε πετρελαιοπηγές.
Η ταμειακή θέση της εταιρείας είναι ισχυρότερη αυτή τη φορά
γιατί η ίδια και εννέα εταίροι κατάφεραν να πουλήσουν 11 πετρελαιοπηγές τον
Φεβρουάριο του 2014, όταν οι τιμές του πετρελαίου ήταν κοντά στο αποκορύφωμά
τους, συγκεντρώνοντας το ποσό των 900,000 δολαρίων. Αλλά τώρα επανεξετάζει τις 26
διαθέσιμες πετρελαιοπηγές της για να διαπιστωθεί ποιες από αυτές αξίζουν να
λειτουργούν και ποιες όχι.
Τον περασμένο Ιούνιο, η εταιρεία παρήγαγε 50 βαρέλια ημερησίως.
Μετά το κλείσιμο μερικών πετρελαιοπηγών της, η παραγωγή της έπεσε στα 40
βαρέλια την ημέρα. Και μέχρι το καλοκαίρι, η κα Wallace αναμένει η ημερήσια
παραγωγή να πέσει στα 25 βαρέλια, καθώς θα υπάρξει κλείσιμο περισσότερων.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο γαμπρός της κα Wallace, Clint
Reitz, ο οποίος εργάζεται για την εταιρεία ως υπεύθυνος άντλησης, που πραγματοποιεί
επίσης ελέγχους για διαρροές, αλλά και για τα επίπεδα πίεσης του μετρητή,
ανοίγοντας την πόρτα σε μια δεξαμενή για να ρίξει ένα μετρητή, το ξεχωριστό
άρωμα του πετρελαίου που αναδύεται μέσα από τον αέρα δεν αποτελεί πλέον το
άρωμα του χρήματος, αλλά το άρωμα του χρέους.