Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Κάποιες εφημερίδες ειρωνεύθησαν τον νέο πρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) για την αναφορά του, στην τελευταία Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, στον κίνδυνο τον οποίον διατρέχει η χώρα μας να ευρεθεί στο περιθώριο. Ορισμένοι σχολιαστές, αν και εν μέρει συμφώνησαν με την άποψη αυτή, έγραψαν ότι ήταν κρίμα να εκφράζεται από τον νέο πρόεδρο του Συνδέσμου, κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλο. Ενός Συνδέσμου ο οποίος, εδώ και αρκετά χρόνια, δεν έχει μέλη μόνον βιομηχάνους αλλά και επιχειρηματίες που προέρχονται από άλλους χώρους, όπως λόγου χάρη οι υπηρεσίες.
Ας έλθουμε, όμως, στην επισήμανση του κ. Δημ. Δασκαλόπουλου. Έχει πέρα για πέρα δίκιο. Η Ελλάς, όχι μόνον κινδυνεύει να βρεθεί στο περιθώριο, αλλά βρίσκεται με το ένα πόδι μέσα σε αυτήν την διαδικασία. Τα δε στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν του λόγου το ασφαλές είναι πολλά και πειστικά.
Η χώρα μας έχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην ευρωζώνη και το ποσοστό αυτό είναι πολύ υψηλό στους νέους και στους μακροχρόνια ανέργους. Από πλευράς δημοσίου χρέους, η χώρα μας, με ποσοστό 105% του ΑΕΠ, είναι από τις πρώτες στην Ευρώπη, γεγονός που λέει πολλα για τις γενιές του αύριο.
Το ισοζύγιο πληρωμών διατηρεί την πορεία επιδείνωσης των τελευταίων ετών, η οποία συνδέεται με τον σχετικώς υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης σε σχέση με των εμπορικών της εταίρων, καθώς και με την περαιτέρω υποχώρηση της ανταγωνιστικότητάς της. Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε στο 7,8% του ΑΕΠ το 2005, από 6,3% το 2004. Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε στο 4,3% του ΑΕΠ το 2005, από 6,6% το 2004, αλλά με μεγάλη αύξηση των πρωτογενών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού και με νέα μεγάλη επιβράδυνση των καθαρών εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού.
Ο ρυθμός ανόδου των τραπεζικών δανείων προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά αυξήθηκε στο 16,9% το 2005, από 15,8% το 2004. Η πιστωτική επέκταση προς την βιομηχανία και το εμπόριο επιβραδύνθηκε, ενώ αξιοσημείωτη είναι η αύξηση των πιστώσεων προς την ναυτιλία και τις κατασκευές. Όσον αφορά τα νοικοκυριά, σημειώθηκε επιβράδυνση του ρυθμού ανόδου της καταναλωτικής πίστης. Ο βαθμός της δανειακής επιβάρυνσης συνεχίζει την ανοδική του πορεία στον τομέα των επιχειρήσεων, ενώ μεγάλη είναι η αντίστοιχη επιβάρυνση των νοικοκυριών.
Άλλα σοβαρά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία και τα οποία αποθαρρύνουν τους δυναμικούς επιχειρηματίες της χώρας να γίνουν πιο τολμηροί στις δραστηριότητές τους, είναι:
-Χαμηλή παραγωγικότητα της εργασίας: για κάθε ώρα εργασίας παράγουμε κατά μέσον όρο 1/3 λιγότερο από ό,τι οι εταίροι μας στην ευρωζώνη.
-Χαμηλό ποσοστό απασχόλησης: από το 2000 μέχρι σήμερα, το ποσοστό απασχόλησης είναι σχεδόν στάσιμο, κυμαινόμενο γύρω στο 58% και υπολείπεται κατά περίπου επτά ποσοστιαίες μονάδες από τον μέσον όρο της ευρωζώνης.
-Περιορισμένη εξωστρέφεια: οι εισαγωγές και οι εξαγωγές αποτελούν το 50% του ΑΕΠ μας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για την ευρωζώνη κυμαίνεται στο 75%.
-Το παραπαίον ασφαλιστικό μας σύστημα, οι συντεχνιακές δομές του και οι απαράδεκτες κοινωνικές ανισότητες τις οποίες παράγει και αναπαράγει.
-Η σχεδόν ανύπαρκτη επιστημονική έρευνα, σε μία εποχή που οι αναπτυγμένες χώρες μετατρέπονται σε προωθημένες κοινωνίες των γνώσεων.
-Το απροσάρμοστο στις σύγχρονες απαιτήσεις εκπαιδευτικό μας σύστημα, το οποίο είναι ουσιαστικά και μεγάλος παραγωγός ανεργίας.
-Η διεφθαρμένη σε μεγάλο βαθμό γραφειοκρατία και οι αντιδράσεις της σε κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια.
Τέλος, η χώρα μας πάσχει δραματικά από ιδεολογικό σκοταδισμό, απότοκο μιας αρχαϊκώς αριστερής σκέψεως στην οποίαν έρχεται να προστεθεί και μία απίστευτη τηλεοπτική βαρβαρότητα.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ο κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος, με τον μεστό σε περιεχόμενο λόγο του, μάλλον επιεικής υπήρξε στις εκτιμήσεις του. Όσο για την κυβέρνηση, είναι ώρα να περάσει στα έργα.
(Εστία, 22/5/2006)