Οι Ιρακινοί μηχανικοί έχουν μεταφέρει ένα μεγάλο μέρος της παραγωγικής ικανότητας της χώρας σε αργό στις νότιες πετρελαιοπηγές, γεγονός που προσφέρει βραχυπρόθεσμο στήριγμα στη νέα κυβέρνηση της Βαγδάτης και επιβεβαιώνει τον τεράστιο γεωλογικό πλούτο του Ιράκ, παρά την κλιμακούμενη βία και τη δράση παραστρατιωτικών οργανώσεων.
Για περισσότερα από τρία χρόνια, η πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας αγωνιζόταν να επαναφέρει την παραγωγή της στα προ του πολέμου επίπεδα. Καθώς οι βόρειες πετρελαιοπηγές του Ιράκ εξακολουθούν να είναι αποκλεισμένες, η πρόσφατη αύξηση της παραγωγής προήλθε από νέες ή ήδη υπάρχουσες πετρελαιοπηγές του Νότου, εξέλιξη που αποτελεί την πρώτη σημαντική αύξηση της παραγωγικής δυναμικότητας από την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν. Η νέα αυτή αύξηση αντισταθμίζει την πρόσφατη μεγάλη πτώση της παραγωγής, που άρχισε από τα τέλη του προηγούμενου έτους και συνεχίστηκε τους δύο πρώτους μήνες του 2006.
Στο Ιράκ, ο πόλεμος και οι κυρώσεις είχαν κρατήσει την παραγωγή σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα απ΄ αυτά που θα μπορούσε να προσφέρει η χώρα, με βάση τα αποθέματα πετρελαίου που εκτιμάται ότι διαθέτει. Ορισμένοι μάλιστα είχαν προειδοποιήσει ότι τα χρόνια πλημμελούς διαχείρισης του πετρελαϊκού τομέα υπό την εξουσία του Χουσεΐν και οι ζημιές που προκλήθηκαν από λεηλασίες την τελευταία τριετία ίσως να πλήξουν σε μόνιμη βάση τα μεγάλα αποθέματα της χώρας.
Όμως, η πρόσφατη αύξηση της παραγωγής διαψεύδει τα παραπάνω και υποδηλώνει ότι οι ιρακινές πετρελαιοπηγές εξακολουθούν να δίδουν σχετικά εύκολα αργό. Επίσης, παρά την κλιμακούμενη βία στη Βασόρα, οι νότιες πετρελαιοπηγές παραμένουν σχετικά ασφαλείς και προσιτές.