Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου Η Γοητεία των Ιδεών, στο οποίο επώνυμα στελέχη του κεντροδεξιού χώρου παρουσιάζουν ιδέες οι οποίες τους γοητεύουν ή τους προβληματίζουν, ο δημοσιογράφος κ. Πάσχος Μανδραβέλης, σε άρθρο του, εκπλήσσεται για το πλήρως αριστερό περιεχόμενο του βιβλίου. Έτσι, έγραψε στην εφημερίδα «Καθημερινή» τα ακόλουθα:
«Για να πούμε βέβαια και των υπουργών το δίκιο, δεν θα μπορούσαν να γοητευτούν από τις φιλελεύθερες ή τις συντηρητικές ιδέες. Κι αυτό, για τον απλό λόγο ότι στα ελληνικά αυτές οι ιδέες δεν υπάρχουν. Ολόκληρες περιοχές της παγκόσμιας σκέψης είναι terra incognita για την χώρα. Η βιβλιογραφία (για ιστορικούς λόγους) είναι μονόπλευρη. Ενώ έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί όλοι οι τριτοσχολιαστές του Β.Ι.Λένιν, ενώ στα βιβλιοπωλεία υπάρχουν οι πιο απίθανοι μαρξιστές συγγραφείς, δεν υπάρχει ούτε Τζέημς Μπιουκάναν, ούτε Ρόμπερτ Νόζικ, ούτε καν ο Φρίντριχ Χάγιεκ. Η φιλελεύθερη σκέψη είναι απούσα και στα ελληνικά γράμματα. Χρησιμεύει μόνο να την βρίζουμε ως ανάλγητη, ή χειρότερα, ως νεοφιλελεύθερη.
»Αυτό το κενό της φιλελεύθερης σκέψης στην Ελλάδα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα απλό παράδοξο στην αγορά των ιδεών. Θα έπρεπε να απασχολεί άλλες σελίδες της εφημερίδας, αν δεν είχε απτά πολιτικά αποτελέσματα. Από το 1998 επισημαίναμε το ιδεολογικό έλλειμμα της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα. γράφαμε τότε: ”Ενώ στο εξωτερικό, και ειδικά στις ΗΠΑ, αναπτύσσεται ένας τεράστιος και γόνιμος διάλογος σε όλο το πολιτικό φάσμα, η Κεντροδεξιά στην Ελλάδα σέρνεται από τις επιλογές της Κεντροαριστεράς. Οι πολιτικές συζητήσεις της ΝΔ περιορίζονται στο να επισημαίνουν τα λάθη διαχείρισης που κάνει το κυβερνών κόμμα (σ.σ. τότε ήταν το ΠΑΣΟΚ). Λειτουργεί περισσότερο ως αντι-κεντροαριστερά, παρά ως κεντροδεξιά”».
Ο υπογράφων θίγει το σοβαρό αυτό θέμα εδώ και πολλά χρόνια και επισημαίνει ότι έχει και άλλες διαστάσεις. Δεν περιορίζεται μόνον στο ότι δεν κυκλοφορούν οι φιλελεύθερες ιδέες στην χώρα μας, αλλά επεκτείνεται και στο ότι οι φορείς τους διώκονται και υπονομεύονται. Εκδοτικοί οίκοι που προσπάθησαν να επενδύσουν από μεράκι στον φιλελεύθερο χώρο, κατεστράφησαν οικονομικώς. Γιατί; Διότι το αριστερό κατεστημένο που ελέγχει τον εκδοτικό χώρο τορπίλιζε τις πωλήσεις τους.
Επίσης, σπανίως βιβλία διανοουμένων και συγγραφέων όπως οι Καρλ Πόππερ, Ραιημόν Αρόν, Λ. φον Μίζες, έβλεπαν το φως της δημοσιότητος, γιατί υπήρχε και υπάρχει η λογοκρισία των φρουρών της «καλής» σκέψεως. Οι φρουροί αυτοί, με τον τρόπο τους ασκούν ύπουλη και διαβρωτική λογοκρισία, με θαυμάσια μέχρι σήμερα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, ενώ το περίφημο ογκώδες βιβλίο «Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού» έγινε πολιτικό μπεστ-σέλλερ σε εκατό και πλέον χώρες του πλανήτη μας, στην Ελλάδα εξεδόθη με χίλια βάσανα, καθυβρίστηκε, και δύο παρουσιάσεις του λίγο έλλειψε να εξελιχθούν σε ταυρομαχίες.
Ένας άλλος σοβαρός λόγος της εγχωρίου διώξεως των φιλελεύθερων ιδεών είναι το μένος κατά της Δύσεως που υπάρχει σε πολλούς κύκλους της χώρας μας. Αν διαβάσεις κανείς το περίφημο βιβλίο του Μάρκου Δραγούμη «Η πορεία προς τον φιλελευθερισμό» (1992), θα καταλάβει ότι αδυσώπητοι εχθροί του φιλελευθερισμού βρίσκονται και στον χώρο της κεντροδεξιάς. Προβάλλονται δε κατά κόρον από τα ΜΜΕ, γιατί αυτό βολεύει την …αριστερά, η οποία κυριαρχεί σε αυτά.
Συνεπώς, το θέμα της καραντίνας που πλήττει τις φιλελεύθερες ιδέες στην Ελλάδα είναι πολυσύνθετο και, τελικώς, στερεί την χώρα μας από την πρόσβαση σε μία αστείρευτη πηγή εμπνεύσεων δημιουργίας και, κυρίως, σεβασμού της διαφορετικότητας του Άλλου. Διότι, ο ακρογωνιαίος λίθος της φιλελεύθερης σκέψεως και φιλοσοφίας είναι, πριν απ΄ όλα, η προστασία του δικαιώματος της διαφοράς. Το δικαίωμα αυτό είναι πρώτο στον κατάλογο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνιστά αυτό που ο Μ. Δραγούμης αποκαλεί «πρωτείον του ατόμου». Παρόμοιες έννοιες, ωστόσο, είναι ψιλά γράμματα για τους ανθρώπους του κρατισμού και της αντιδυτικής υστερίας.
(ΕΣΤΙΑ, 2/8/06)