Σοβαρά προβλήματα έχουν δημιουργηθεί στους
διαγωνισμούς των δημοσίων έργων από τη συνεχιζόμενη απουσία των
απαιτούμενων εγκυκλίων και υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες θα
μπορέσει να μπει «φρένο» στο φαινόμενο των υπερβολικών εκπτώσεων. Παρότι
έχει ψηφιστεί το σχετικό θεσμικό πλαίσιο ήδη από το 2016 (Ν.4412/16),
σχεδόν 12 μήνες μετά εξακολουθούν να αγνοούνται οι σχετικές διατάξεις,
οι οποίες και θα ορίσουν το πότε και με ποια κριτήρια ακριβώς μια
προσφορά θα θεωρείται ασυνήθιστα χαμηλή, ώστε να αποκλείεται από τη
συνέχεια του διαγωνισμού. Αυτό επισημαίνει, με σχετική επιστολή του προς
τον υπουργό Υποδομών Χρήστος Σπίρτζη, ο ΣΑΤΕ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος
Τεχνικών Εταιρειών), όπου επισημαίνεται ότι ακόμη και σήμερα δεν έχει
συσταθεί ειδική ομάδα εργασίας για το ζήτημα, προκειμένου να
οριστικοποιηθεί η αντιμετώπιση του προβλήματος των εκπτώσεων.
Υπενθυμίζεται ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, λόγω της
έλλειψης επαρκούς μεγέθους νέων δημοσίων έργων, η κατάσταση στην αγορά
είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, δεδομένου ότι οι κατασκευαστικές εταιρείες
προχωρούν πλέον σε προσφορές κάτω του κατασκευαστικού κόστους, δηλαδή με
ζημία, η οποία κυμαίνεται από 10% έως και 25%. Είναι χαρακτηριστικό
ότι, κατά τις φετινές δημοπρατήσεις, οι εκπτώσεις ξεκινούν από το 46% (η
χαμηλότερη) και σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν ξεπεράσει ακόμη και το
70%. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στο σύνολο των διαγωνισμών για τα τμήματα
του άξονα Πάτρα - Πύργος οι προσφερόμενες από τους προσωρινούς
μειοδότες εκπτώσεις ξεπερνούν το 50%, ενώ αντίστοιχα υψηλές εκπτώσεις
καταγράφονται και σε άλλα μεγάλα έργα. Οσο για τα μικρότερα έργα, έχουν
υπάρξει φέτος ακόμη και εκπτώσεις πάνω από 70% (κατασκευή αγωγών ομβρίων
στο Χαλάνδρι με 70,1%, υδραυλικά έργα-οδοποιία στα Ανω Λιόσια με
72,89%, αποκατάσταση οδοστρωμάτων σε Π. Ράλλη - Γρ. Λαμπράκη με 74,13%).
Οπως τονίζει ο πρόεδρος του ΣΑΤΕ κ. Αθουσάκης, η εκτέλεση των έργων
με ζημία των εταιρειών οδηγεί σε χρονοβόρες διαδικασίες αποπεράτωσης και
αμφιλεγόμενη ποιότητα κατασκευής των έργων. Παράλληλα, «αυτό το
φαινόμενο θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε κατάρρευση και τις
υγιείς επιχειρήσεις, οι οποίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν προσφορές
κάτω του κόστους και μοιραία, είτε θα έχουν μηδενικό κύκλο εργασιών είτε
θα αναγκαστούν να εμπλακούν σε μια διαδικασία ζημιογόνων προσφορών, που
και πάλι θα τις οδηγήσει σε κλείσιμο», καταλήγει ο κ. Αθουσάκης.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")