Η εκτίναξη του χρέους οφείλεται κατ’ αρχάς στη δημιουργία του γνωστού αποθεματικού ασφαλείας. Από μόλις € 934 εκατ. στο τέλος του 2017, το διαθέσιμο υπόλοιπο εκτοξεύτηκε στα € 12,32 δισ. στο τέλος Μαρτίου του 2018. Το αποθεματικό περιλαμβάνει πόρους από τις μέχρι τώρα διαθέσεις ομολόγων που έκανε το υπουργείο Οικονομικών, αλλά και από τις δόσεις των δανείων που λαμβάνει η χώρα. Επίσης το χρέος αυξάνεται μέσα από τα repos που κάνει η κυβέρνηση με τα διαθέσιμα που έχουν οι οργανισμοί και τα οποία υποτίθεται ότι χρηματοδοτούν -εν είδει επιχορηγήσεων- διαφόρους κρατικούς φορείς (υγεία κλπ). Repos κάνει η Κυβέρνηση στηριζόμενη σε νόμο του Βαρουφάκη του 2015, σύμφωνα με τον οποίο κατατίθενται υποχρεωτικώς όλα τα διαθέσιμα των οργανισμών και των άλλων φορέων του κράτους στην ΤτΕ.
Το τραγικό είναι πως στον προϋπολογισμό που έγινε νόμος του κράτους τα Χριστούγεννα, προβλέπεται μείωσις των repos κατά € 6 δισ. (από € 15 δισ. τέλος 2017, σε € 9 δισ. τέλος 2018). Αυτά έχουν αυξηθεί ήδη κατά € 7,5 δισ. και προβλέπεται η αύξηση να φθάσει τα € 10 δισ. Εν μέρει η λειτουργία των repos που επιχειρείται να καλυφθεί με φληναφήματα από την κυβέρνηση συνιστά την απόλυτη διάλυση του κοινωνικού κράτους, ενώ παράλληλα επιβάλλει ασφυξία στην οικονομία, στερώντας πολύτιμη ρευστότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πολλές κρατικά ελεγχόμενες εταιρείες (λ.χ. ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΥΔΑΠ, ΟΑΣΑ κλπ), οι οποίες από τις αρχές του χρόνου έχουν ουσιαστικά κηρύξει παύση πληρωμών έναντι των προμηθευτών τους. Να σημειωθεί ότι από τα € 20 δισ. απόθεμα που θέλει να δημιουργήσει η κυβέρνηση, τα μισά θα προέλθουν από repos, χρήματα δηλαδή που βιαίως θα απορροφηθούν από την κοινωνία.