Ακόμα και χώρες που έχουν δεσμευτεί να απομακρύνουν, ή να απαγορεύσουν τις μη-ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως είναι η Ισλανδία, απέχουν παρασάγγας από το παράδειγμα που έθεσαν οι Ιρλανδοί. Πλησιέστερα στην Ιρλανδία βρίσκεται η Νορβηγία, που διέκοψε ένα μέρος των επενδύσεων της στα ορυκτά καύσιμα, το 2015.
Το νομοσχέδιο προτάθηκε από τον ανεξάρτητο βουλευτή, Τόμας Πρίνγκλ, ο οποίος θεωρεί το ζήτημα ως θέμα «ηθικής χρηματοδότησης». Πρόκειται για ένα μήνυμα προς τις εταιρείες ενέργειας που αρνούνται τη συμβολή του ανθρώπινου παράγοντα στην κλιματική αλλαγή και διαθέτουν ισχυρή επιρροή στην πολιτική σκηνή, «ώστε να κάνουν τα στραβά μάτια», υποστηρίζει ο ίδιος.
Η απόφαση της Ιρλανδίας, δεν αναμένεται, πάντως, να έχει μεγάλη επίδραση στο περιβάλλον, δεδομένου του μικρού μεγέθους της χώρας, δεν παύει όμως να αποτελεί μία «γενναία και επιθετική πρωτοβουλία», όταν πολλές χώρες δεν είναι διατεθειμένες να πάψουν να χρηματοδοτούν τις συμβατικές πηγές ενέργειας που ρυπαίνουν το περιβάλλον.
Με το νομοσχέδιο «εκχώρησης ορυκτών καυσίμων», το Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων της Ιρλανδίας (ISIF) που διαχειρίζεταιο κεφάλαια ύψους 8 δισ. ευρώ, καλείται να εκχωρήσει τις επενδύσεις του σε 150 εταιρείες ανά τον πλανήτη, συνολικού ύψους 318 εκατ. ευρώ, όπως είχαν διαμορφωθεί τον Ιούνιο του 2017.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, με το νομοσχέδιο «επιδιώκεται η ευθυγράμμιση με τις δεσμεύσεις της Ιρλανδίας για την κλιματική αλλαγή στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού για την υπερθέρμανση του πλανήτη».
Τον περασμένο μήνα, η Ιρλανδία κατετάγη στη δεύτερη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, όσον αφορά στις επιδόσεις της για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.