Σύμφωνα με το κείμενο, που παρουσιάζει τα νέα στοιχεία για τους φόρους και τις άδειες εμπορίας εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε 42 χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ και των χωρών της ομάδας G20, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 80% των εκπομπών CO2 σε παγκόσμια κλίμακα, μόνο 12 χώρες παρουσίασαν χάσμα τιμών κάτω του 50%, το 2015.
Η έκθεση μετρά τις τιμές του άνθρακα, χρησιμοποιώντας το λεγόμενο Effective Carbon Rate, που είναι το άθροισμα τριών συνιστωσών: των ειδικών φόρων στα ορυκτά καύσιμα, των φόρων στον άνθρακα και των τιμών των αδειών εμπορίας εκπομπών ρύπων.
Και οι τρεις συνιστώσες αυξάνουν τις τιμές των υψηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, σε σύγκριση με τα καύσιμα χαμηλής και μηδενικής κατανάλωσης άνθρακα, ενθαρρύνοντας τους χρήστες ενέργειας να προτιμούν τα options χαμηλών, ή μηδενικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, τονίζεται στο ενημερωτικό δελτίο.
Σύμφωνα με την έκθεση, το χάσμα στις τιμολογήσεις του άνθρακα (carbon-pricing gap) - συγκρίνει τις πραγματικές τιμές άνθρακα και το πραγματικό κλιματικό κόστος - που υπολογίζεται σε 30 ευρώ ανά τόνο άνθρακα, ανερχόταν σε 76,5% το 2018.
«Αυτό συγκρίνεται με το ποσοστό ύψους 83% για carbon gap που αναφέρθηκε το 2012, και το 79,5%, για το 2015, αλλά εξακολουθεί να είναι ανεπαρκές», τονίζεται στο δελτίο.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό, με βάση τον υφιστάμενο ρυθμό μείωσης, οι τιμές του άνθρακα θα καλύψουν μόνο τα πραγματικά κόστη, το 2095.
«Απαιτείται ταχύτερος δράσης για να δοθούν κίνητρα στις εταιρείες ώστε να καινοτομούν και να ανταγωνίζονται, για να επιτύχουν οικονομίες χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και να ενθαρρύνουν τα νοικοκυριά να υιοθετήσουν τρόπους ζωής που συναρτώνται με τις χαμηλές εκπομπές CO2», προστίθεται.
Η έκθεση διαπιστώνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκπομπών αερίων στη βιομηχανία, στον οικιακό και στον εμπορικό τομέα, παραμένει σε μεγάλο βαθμό, ατιμολόγητη.
"Το carbon pricing gap είναι το χαμηλότερο για τις οδικές μεταφορές (21% έναντι του δείκτη αναφοράς των 30 ευρώ) και το υψηλότερο για τη βιομηχανία (91%)", αναφέρεται στο ενημερωτικό δελτίο, στο οποίο προστίθεται ότι υπερέβη το 80% στους τομείς της ηλεκτρικής ενέργειας, των κατοικιών και του εμπορίου.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, μια σειρά νέων πρωτοβουλιών για την τιμολόγηση του άνθρακα, σε ορισμένες χώρες, όπως το σύστημα εμπορίας εκπομπών της Κίνας και οι ανανεωμένες προσπάθειες στον Καναδά και στη Γαλλία, για την τιμολόγηση του ενεργειακού ορυκτού, θα μπορούσαν να μειώσουν τα υφιστάμενα κενά, επισημαίνοντας το ότι η ένταση άνθρακα ως προς το ΑΕΠ είναι, συνήθως, χαμηλότερη στις χώρες με χαμηλότερα carbon pricing gaps.
«Το χάσμα μεταξύ των υφιστάμενων τιμών στον άνθρακα και το πραγματικό κόστος των εκπομπών, στον πλανήτη μας, είναι απαράδεκτο», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΟΣΑ Jose Angel Gurria.
«Η σωστή τιμολόγηση του άνθρακα είναι ένας συγκεκριμένος και οικονομικός τρόπος για να επιβραδύνουμε τη συντελούμενη κλιματική αλλαγή. Χάνουμε μια σημαντική ευκαιρία να κατευθύνουμε τις οικονομίες μας σε μια πορεία ανάπτυξης, με χαμηλές εκπομπές άνθρακα και χάνουμε πολύτιμο χρόνο κάθε μέρα που περνά», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο ίδιος.