Η πρόσφατη στροφή στο φυσικό αέριο επιφέρει, σταδιακά, μια αλλαγή στο ενεργειακό μείγμα πολλών χωρών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Κίνα αυξάνει ολοένα περισσότερο την κατανάλωση υγροποιημένου φυσικού αερίου, μέσω της εφαρμογής ενός γιγαντιαίου κυβερνητικού προγράμματος που αποσκοπεί στο να μεγιστοποιήσει την εγχώρια ζήτηση για το «πράσινο» καύσιμο, σε βάρος των άλλων, συμβατικών ορυκτών καυσίμων.
Ανάλογες τάσεις παρατηρούνται και σε άλλες χώρες. Η χρήση LNG εισέρχεται ολοένα και πιο δυναμικά στον ενεργειακό χάρτη και η διάθεσή του έχει ξεπεράσει τις πωλήσεις άνθρακα και αργού πετρελαίου, σε παγκόσμια κλίμακα. Η μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου γίνεται αποκλειστικά δια θαλάσσης, με ειδικά δεξαμενόπλοια. Η Γερμανία αντίθετα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και το μόνο που την απασχολεί είναι το να κατασκευάζει τερματικούς σταθμούς LNG ανά τον κόσμο, για να μπορεί να εισάγει περισσότερες ποσότητες του καυσίμου.
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση, γράφει η γερμανική Die Welt, είναι ότι σε αυτές τις θαλάσσιες μεταφορές κυριαρχεί η Ελλάδα. Κάθε δεύτερο δεξαμενόπλοιο που παραγγέλλεται σε ναυπηγεία της Ασίας ανήκει σε έλληνες πλοιοκτήτες. Από τις 66 παραγγελίες που έχουν γίνει, οι 33 αφορούν σε Έλληνες αγοραστές.
Οι Έλληνες εφοπλιστές που δραστηριοποιούνται στη LNG φαίνεται, λοιπόν, ότι έχουν αντιληφθεί τις μεγάλες ευκαιρίες που διανοίγονται σε αυτόν τον τομέα, πολύ νωρίτερα από τους Γερμανούς ανταγωνιστές τους. Σύμφωνα με στοιχεία της Vessels Value, καμιά γερμανική ναυτιλιακή εταιρεία δεν έχει παραγγείλει, φέτος, πλοία μεταφοράς LNG και τούτο, παρά το ότι η χώρα διέθετε, επί χρόνια, έναν από τους μεγαλύτερους στόλους.
Υπό αυτό το πρίσμα και με την πάροδο του χρόνου, η Γερμανία χάνει τη φήμη της ως ναυτιλιακή χώρα. Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός. Το 2018 οι Έλληνες εφοπλιστές παρήγγειλαν νέα σκάφη μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου, συνολικής αξίας, 9 δισ. δολαρίων. Το πόσο ισχυρή είναι η ζήτηση μπορεί κανείς να το διαπιστώσει, μελετώντας τα στοιχεία της Vessels Value, αναφορικά με τις χρονοναυλώσεις πλοίων αυτού του σκοπού: σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, το ύψος τους έχει πενταπλασιαστεί. Για παράδειγμα, για τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου μέσω Ειρηνικού, στην Ασία, μια πλοιοκτήτρια εταιρεία χρεώνει ημερήσιους ναύλους της τάξης των 190.000 δολαρίων.
Οι αναλυτές της αγοράς υποστηρίζουν ότι δεν αναμένεται κάποια ουσιαστική αλλαγή. «Οι τιμές έχουν πιάσει ταβάνι και θα παραμείνουν για πολλούς ακόμη μήνες, σε αυτά τα υψηλά επίπεδα», υποστηρίζει ο Κορτ Σμιθ, στέλεχος της Vessels Value.
Κατά τους ίδιους κύκλους, είναι πιθανό, κατά τα επόμενα χρόνια, οι υφιστάμενη μεταφορική ικανότητα LNG να μην επαρκεί για να καλύψει τη ζήτηση, πράγμα που σημαίνει ότι η Γερμανία, ως χώρα εισαγωγής του καυσίμου, θα εξαρτάται άμεσα, από τις δυνατότητες αλλά και την επιχειρηματική στρατηγική, κυρίως των Ελλήνων εφοπλιστών.