Στο σχετικό ψήφισμα το Κοινοβούλιο εξουσιοδοτεί τον Τούρκο πρόεδρο να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα σε περίπτωση «αρνητικών εξελίξεων» που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του. Παράλληλα, το τουρκικό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη σύσταση επιτροπής χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και ανάπτυξης που θα συντονίζει τις προσπάθειες όλων των εμπλεκόμενων φορέων για την αντιμετώπιση των κινδύνων. Η εν λόγω επιτροπή θα ενεργοποιηθεί μόλις λάβει τη σχετική έγκριση του προέδρου. Τα δύο αυτά ψηφίσματα του τουρκικού Κοινοβουλίου εντάσσονται στις προσπάθειες της χώρας να θωρακίσει την οικονομία της, που εξακολουθεί να παραπαίει μετά την νομισματική κρίση του περασμένου καλοκαιριού. Μολονότι έχει ανακάμψει μετά τη γενναία αύξηση των επιτοκίων που αποφάσισε η κεντρική τράπεζα το φθινόπωρο, η τουρκική λίρα παραμένει υποτιμημένη κατά περίπου 30% έναντι του δολαρίου. Η διολίσθησή της έχει εξωθήσει μεγάλο αριθμό τουρκικών επιχειρήσεων σε πτώχευση, καθώς είχαν δανειστεί σε ξένο νόμισμα.
Πολλές άλλες αγωνίζονται, άλλωστε, να την αποφύγουν και καθημερινά υποβάλλονται αιτήσεις για αναδιάρθρωση χρέους. Η Τουρκία δεν έχει διαφύγει τον κίνδυνο της πτώχευσης, όπως προδίδει η αύξηση του κόστους ασφάλισης των ομολόγων της έναντι κινδύνου πτώχευσης. Την ίδια στιγμή, αντιθέτως, υποχωρεί το κόστος ασφάλισης των περισσότερων αναδυόμενων οικονομιών, όπως της Χιλής, της Αργεντινής, της Βραζιλίας, της Νοτίου Αφρικής, της Ρωσίας και της Ινδίας. Δεδομένων, πάντως, των ανορθόδοξων αντιλήψεων του Τούρκου προέδρου σε ό,τι αφορά την οικονομική και τη νομισματική πολιτική, η προοπτική παρέμβασής του στην οικονομία δεν αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για τη σταθεροποίηση της χειμαζόμενης τουρκικής οικονομίας.
Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει δηλώσει φανατικός εχθρός των επιτοκίων, έχει αναπτύξει τη θεωρία πως τα υψηλά επιτόκια προκαλούν πληθωρισμό και έχει επανειλημμένως παρέμβει στο έργο της κεντρικής τράπεζας. Οι παρεμβάσεις υπήρξαν, στις περισσότερες περιπτώσεις, καταστρεπτικές, όπως στην πρόσφατη κρίση, όταν ο Τούρκος πρόεδρος απέτρεπε αύξηση των επιτοκίων, μολονότι ο πληθωρισμός είχε υπερβεί το 20%. Άφηνε, έτσι, εκτεθειμένη την τουρκική λύρα, που έχανε περίπου το 50% της αξίας της.