Ειδικότερα, οι δυο οργανώσεις διαπιστώνουν, μεταξύ άλλων, ότι σε αντίθεση με τον νέο κανονισμό για την εσωτερική αγορά ενέργειας, ο οποίος αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή στην αρχή του 2020, ο υπό διαβούλευση μηχανισμός δεν θέτει όριο στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Επίσης, όπως επισημαίνουν, ενώ ο δηλωμένος στόχος είναι η εξασφάλιση επάρκειας ισχύος, ο πραγματικός στόχος του Μηχανισμού Αποζημίωσης Επάρκειας Ισχύος είναι η ενίσχυση ρυπογόνων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα (λιγνίτη, πετρέλαιο και φυσικό αέριο). Στον συγκεκριμένο μηχανισμό και στη χρονική στιγμή στην οποία αυτός δημοσιοποιείται, κοινό μυστικό, σύμφωνα με τα όσα σημειώνουν οι δύο οργανώσεις, είναι ότι το υπουργείο δίνει μια αγωνιώδη προσπάθεια για να εξασφαλίσει δικαιώματα επιδότησης της νέας λιγνιτικής μονάδας «Πτολεμαΐδα V» μέσα από τον μηχανισμό, πριν ξεκινήσουν να ισχύουν τα νέα όρια εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Ακόμη, σύμφωνα με τους ειδικούς επί ενεργειακών θεμάτων του WWF και της Greenpeace, στον νέο μηχανισμό δεν περιλαμβάνεται επαρκώς η εξέταση εναλλακτικών τρόπων εξασφάλισης επάρκειας ισχύος, όπως είναι οι τεχνολογίες αποθήκευσης και ανταπόκρισης στη ζήτηση.
Τέλος, υπογραμμίζεται ένα ρίσκο που ελλοχεύει με την υιοθέτηση του νέου μηχανισμού. Οι δύο οργανώσεις υποστηρίζουν ότι υπάρχει ο κίνδυνος αλλοίωσης και διαστρέβλωσης της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», καθώς από τη μεθοδολογία που περιγράφεται στο κείμενο που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το ΥΠΕΝ διαφαίνεται πως η τιμή άσκησης ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα τη μετακύλιση του κόστους σε φορολογούμενους και καταναλωτές.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έκθεση της Greenpeace που δημοσιεύθηκε στις 13 September2018 (https://www.greenpeace.org/eu-unit/issues/climate-energy/1519/exposed-e58-billion-in-hidden-subsidies-for-coal-gas-and-nuclear/) καταδεικνύει ότι τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν μηχανισμούς ενίσχυσης της διαθεσιμότητας ισχύος τείνουν συστηματικά σε υπερβολική εκτίμηση των αναγκών του συστήματος, με αποτέλεσμα οι επιδοτήσεις να καταλήγουν να συντηρούν συμβατικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που εντείνουν την κλιματική κρίση, παρά την υπερεπάρκεια ισχύος σε επίπεδο ΕΕ.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, σε έκθεση του WWF Ελλάς το 2018 για τις επιδοτήσεις στα ορυκτά καύσιμα (https://www.wwf.gr/news/2172-epidotiseis-sta-orykta-kaysima-xamena-disekatommyria-me-kostos-gia-to-perivallon-kai-ton-katanaloti) παρατίθενται στοιχεία που δείχνουν ότι οι επιδοτήσεις μέσω του προηγούμενου συστήματος διασφάλισης ισχύος φτάνουν τα 3,8 δισ. ευρώ στο διάστημα 2006-2014, εκ των οποίων τα 2,9 δισ. ευρώ ενίσχυσαν τη λειτουργία μονάδων ορυκτών καυσίμων. Οι λιγνιτικές μονάδες έχουν λάβει περίπου 1,4 δισ. ευρώ, οι μονάδες φυσικού αερίου 1,35 δισ. ευρώ και οι μονάδες με καύσιμο μαζούτ περίπου 180.000 ευρώ.
Το κείμενο που κατατέθηκε από τις δυο οργανώσεις είναι στα αγγλικά (https://www.wwf.gr/images/pdfs/WWFGreenpeace-Contribution_to_consultation_on_the_Greek_CM-May2019.pdf), καθώς ο υπό διαβούλευση μηχανισμός είναι επίσης στα αγγλικά. Μάλιστα, στελέχη των δύο οργανώσεων, επισημαίνουν ένα εξαιρετικά προβληματικό σημείο στη διαδικασία διαβούλευσης: εκτός από τον πολύ περιορισμένο χρόνο για την κατάθεση σχολίων, το email στο οποίο το υπουργείο καλούσε τους ενδιαφερόμενους να αποστείλουν σχόλια δεν λειτουργεί.