Κύριε διευθυντά
Όλον αυτόν τον καιρό είμαστε αποδέκτες συνεχών κομπασμών, απειλών και των επετειακών εορτασμών των ηττών που μας επέβαλαν αυτοί οι λαθρεπιβάτες της Ιστορίας, οι οποίοι, από νομάδες της στέπας, κατάφεραν, εκμεταλλευόμενοι τα διαχρονικά ελαττώματα και τις έριδες της φυλής μας, να εγκατασταθούν στις πατρογονικές μας εστίες, σταδιακά να μας αλώσουν ολοκληρωτικά και να μας απωθήσουν, αυτοί οι βάρβαροι και απολίτιστοι, εκτός του ιστορικού γίγνεσθαι για τουλάχιστον 400 χρόνια, κατά τα οποία κατά μεγάλο μέρος εκτουρκιστήκαμε, εξισλαμιστήκαμε και καταλήξαμε αυτό που είμαστε σήμερα, ενώ αυτούς δεν τους επηρεάσαμε στο παραμικρό.
Άλλωστε, μεθοδικά φρόντισαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος παρουσίας μας στη νέα επικράτειά τους με τις γνωστές «πολιτισμένες» μεθόδους τους.
Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν κατέκτησαν κάποια terra nullius, όπως είχε κηρύξει ο Πάπας την αμερικανική ήπειρο για τους κονκισταδόρες, δίνοντάς τους έτσι έναν καλό λόγο να οικειοποιηθούν τα νέα εδάφη ως μη υπάρχοντα πριν.
Και βεβαίως οι Τούρκοι ομιλούν συνεχώς για Γαλάζια Πατρίδα, πατρίδες της καρδιάς τους και άλλα απλοϊκά, θλιβερά όμως για εμάς, οι οποίοι –επικαλούμενος και τον κ. Γιανναρά– με τον συστηματικό μας εκτοπισμό από παντού, περιοριστήκαμε στο σημερινό μας κρατίδιο, το οποίο, εξηρτημένο από «συμμάχους» των ίσων αποστάσεων, απειλείται και αυτό το ελάχιστο που μας απεδόθη σαν κράτος, στην πραγματικότητα, περιορισμένης κυριαρχίας.
Γιατί τι άλλο είμαστε όταν δεν μπορούμε μόνον εμείς παγκοσμίως να εφαρμόσουμε ό, τι ορίζει το δίκαιο της θαλάσσης σχετικώς με τα 12 μίλια χωρικών υδάτων, ΑΟΖ, νησιών κ.λπ. Οι γείτονες ιταμότατα μας τα καταπατούν όλα αυτά επ’ απειλή casus belli και εμείς σαν τους καλούς Μηλίους του Θουκυδίδη στέλνουμε διαρκώς μηνύματα διά του κ. Παυλοπούλου από διάφορα σημεία της Ελλάδος με τη μονότονη και άνευ ουσίας επισήμανση ότι τα σύνορά μας είναι και σύνορα της Ε.Ε. – κανονική ιλαροτραγωδία.
Τελικώς, πέραν άλλων διαπιστώσεων, χαρακτηριστικά και εξαιρετικώς εύστοχα είναι τα λόγια της ελληνίστριας - επιγραφολόγου Σαρλότ Ρουεσέ: «Το αξιοπερίεργο είναι ότι, αν και αφιέρωσα όλη την καριέρα μου στην πατρίδα σας, εργάστηκα σε μέρη εκτός των συγχρόνων συνόρων σας, όπου είχε ακμάσει ο ελληνικός πολιτισμός από την Τουρκία έως τη Μέση Ανατολή και τη νότια Ιταλία».
Αυτά για τις δικές μας, και πραγματικές, πατρίδες της καρδιάς μας, που ούτε στα παραμύθια της γιαγιάς δεν ακούγονται πια.
ΜΙΧ. ΛΙΩΣΗΣ