Χρειάστηκε όμως η παραπομπή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του όλου θέματος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η εν συνεχεία καταδίκη της Ελλάδας τον περασμένο Φεβρουάριο, η επιβολή σοβαρών χρηματικών προστίμων και η γκρίνια των εταίρων μας για την μη συμμόρφωση μας με βασικές οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ ως προς την διαμόρφωση κοινής εξωτερικής πολιτικής, για να πείσουν την Ελληνική πολιτική ηγεσία να πάρει το «ρίσκο» να αναρτήσει χάρτες και να αποσαφηνίσει τι επιτέλους θεωρεί η Ελλάδα ως δικό της θαλάσσιο χώρο. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα τα κελεύσματα των Βρυξελλών ήταν ιδιαίτερα ηχηρά και και επαναλαμβανόμενα στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα στην Αθήνα. Δηλαδή, « πώς έχετε την απαίτηση να σας υποστηρίξουμε πολιτικά και διπλωματικά στην διένεξη σας με την Τουρκία την στιγμή που εσείς οι ίδιοι δεν πράττετε τίποτα το ουσιαστικό για να προασπίσετε τα συμφέροντα σας?»
Το δε ουσιαστικό βήμα από την πλευρά μας δεν ήταν άλλο από την ανακοίνωση του ΘΧΣ βάσει του χάρτη που με μεγάλη καθυστέρηση αναρτήθηκε από το ΥΠΑΝ. Να σημειωθεί ότι είναι ο τρίτος επίσημος χάρτης που ανακοινώνεται από την Ελλάδα σε διάστημα 12 ετών. Ο πρώτος ήταν αυτός που συνόδευσε την ανακοίνωση του 2ου Διεθνούς Γύρου Παραχωρήσεων υδρογονανθράκων τον Αύγουστο 2014 και απεικόνιζε τα όρια της Ελληνική ΑΟΖ νότια της Κρήτης και στην Δυτική Ελλάδα. Ο δεύτερος ήταν αυτός που αναρτήθηκε μετά την Ελληνο-Αιγυπτιακή συμφωνία για την μερική ανακήρυξη ΑΟΖ νοτιοδυτικά της Κρήτης τον Ιούλιο 2020.
Γενικά παρατηρείται μια διαχρονική αλλεργία της Ελληνικής διοίκησης στην δημοσιοποίηση μέσω χαρτών των θέσεων μας σε ότι αφορά τις περιοχές που θεωρούμε ότι μας ανήκουν και όπου μπορούμε να ασκούμε κυριαρχικά δικαιώματα• σε κραυγαλέα αντίθεση με την Τουρκία η οποία με την παραμικρή ευκαιρία σπεύδει στην ανάρτηση χαρτών που δείχνουν τις περιοχές που επιθυμεί να ελέγχει. Με αποκορύφωμα αυτόν της Γαλάζιας Πατρίδας που διαρκώς επεκτείνεται χρόνο με χρόνο έτσι που σήμερα έχει απλωθεί κυριολεκτικά στο μισό Αιγαίο!
Η κίνηση της Αθήνας για την ανακοίνωση, μέσω χάρτη, του ΘΧΣ λίγο πριν το Πάσχα ετοιμαζόταν μεθοδικά τους τελευταίους μήνες με την κυβέρνηση να ψάχνει να βρει την κατάλληλη πολιτική συγκηρία ώστε να μην υπάρξουν βίαιες Τουρκικές αντιδράσεις. Η ευκαιρία αυτή δεν άργησε να φανεί αφ´ης στιγμής το ευρωιερατείο αποφάσισε να εμπλέξει την Τουρκία στον ευρωπαϊκό αμυντικό σχεδιασμό και την δυνητική συμμετοχή της στο πρόγραμμα εξοπλισμών Rearm. Με την Τουρκία να δείχνει ζωηρό ενδιαφέρον και να έχει ξεκινήσει εδώ και εβδομάδες συζητήσεις σε υψηλό επίπεδο με την ΕΕ ,θα ήταν τελείως άκομψο και ενάντια στα μακροπρόθεσμα οικονομικά και διπλωματικά συμφέροντα της Άγκυρας να δημιουργήσει αίφνης σοβαρό πρόβλημα με την Ελλάδα.
Η στρατηγική αυτή της Αθήνας στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία εάν κρίνουμε από την ήπια αντίδραση της Τουρκίας και την αποφυγή του Προέδρου Ερντογάν να εκφέρει άποψη επί του θέματος, που αν όχι τίποτε άλλο θεωρείται απόλυτα κομβικό στην διαχρονική προσπάθεια της Αθήνας να αντισταθεί στις αρπαχτικές διαθέσεις της Τουρκίας σε μια προσπάθεια να κατοχυρώσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Μάλιστα τα εξωτερικά όρια των θαλάσσιων περιοχών που απεικονίζει ο χάρτης, που συνοδεύει την ανακοίνωση περί ΘΧΣ, συμπίπτουν απόλυτα με αυτά της Ελληνικής ΑΟΖ .Όπως αυτά ορίζονται στον διεθνώς αναγνωρισμένο Ευρωπαικό χάρτη της Σεβίλλης, τον οποίο μέχρι πρόσφατα το ΥΠΕΞ χαρακτήριζε ως ανεπίσημο έγγραφο.
Ειναι χαρακτηριστική η δήλωση του Καθηγητή Θόδωρου Καρυώτη, που θεωρείται από τους πρωτεργάτες της ΑΟΖ, ο οποίος μεταξύ άλλων παρατηρεί, « η Ελληνική κυβέρνηση, πάσχοντας από φοβικό σύνδρομο,αντί να αναφέρει ότι αυτός ο χάρτης δείχνει την ΑΟΖ της πατρίδας μας,αναφέρει ότι ο χάρτης δείχνει την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Τα άλλα παράκτια κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης , περιλαμβανομένης και της Κύπρου, αναφέρουν ότι αυτοί οι χάρτες δείχνουν την ΑΟΖ των κρατών μελών της ΕΕ.
Ο χάρτης αυτός αποτελεί μεγάλη ήττα της Τουρκίας. Τα ελληνικά ύδατα είναι και ευρωπαϊκά. ‘Αρα,λοιπόν,θα πρέπει να γίνει και αντίστοιχη κατάθεση στον ΟΗΕ.
Τέλος, η Ελλάδα να σταματήσει να αναφέρεται σε υφαλοκρηπίδα μια και έφτασε η ώρα οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και Κύπρο, κάτι που η απόφαση της Ευρώπης βοηθάει υπερβολικά μια και οι Θαλάσσιοι Χωροταξικοί Σχεδιασμοί των δύο κρατών εφάπτονται»