Παρά τα όσα είχαν γίνει γνωστά μετά την συνάντηση του Σπύρου Λάτση με τον πρωθυπουργό στις 25 Ιουλίου (βλέπε Επιταχύνονται οι Διαδικασίες Ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ), σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στον Όμιλο Λάτση η απόφαση για τη μη πώληση των μετοχών ελήφθη εν όψει της αρνητικής συγκυρίας στις διεθνείς χρηματαγορές και την πίεση που δέχονται τελευταία οι μετοχές όλων των πετρελαϊκών εταιρειών.
Υπενθυμίζεται ότι στην προηγούμενη άγονη προσπάθεια ιδιωτικοποιήσεως, το ελληνικό Δημόσιο και ο όμιλος Λάτση επεδίωξαν να πουλήσουν από κοινού ποσοστό 50,1%. Ως γνωστό, ο Σπ. Λάτσης, μέσω της εταιρείας Paneuropean ελέγχει το 45,5% της ΕΛ.ΠΕ. με το ελληνικό δημόσιο να ελέγχει το 35,5%, ενώ το υπόλοιπο είναι σε διασπορά μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
Σύμφωνα με πληροφορίες η κατάληξη της συμφωνίας μεταξύ των δύο βασικών μετόχων είναι θέμα μερικών ημερών, ενώ Δημόσιο και Όμιλος Λάτση φαίνεται ότι συμφωνούν στην «αποξήλωση» της εταιρείας συμμετοχών του ελληνικού πετρελαϊκού ομίλου, όπου περιελαμβάνοντο οι παραχωρήσεις δικαιωμάτων για έρευνα και εκμετάλλευση. Υπενθυμίζουμε ότι ο λόγος που είχε δημιουργηθεί η εταιρεία holding σχετίζετο με την απροθυμία των «μνηστήρων» του προηγούμενου διαγωνισμού να αναλάβουν τα ρίσκα της έρευνας υδρογονανθράκων.
Η ανθεκτικότητα απέναντι στις διεθνείς «αναταράξεις», το εξαγωγικό εκτόπισμα, η ποιότητα υποδομών και εγκαταστάσεων, η θέση του Ομίλου ως ενός από τα πλέον σύγχρονα διυλιστήρια της ευρύτερης περιοχής της ΝΑ Μεσογείου, η επιχειρούμενη διαφοροποίηση του παραγωγικού δυναμικού εν όψει της ενεργειακής μετάβασης (βλέπε δραστηριοποίηση σε ηλεκτροπαραγωγή και φυσικό αέριο), η κυρίαρχη παρουσία στην εσωτερική ενεργειακή αγορά, αλλά και οι οικονομικές και παραγωγικές επιδόσεις και προοπτικές είναι τα βασικά στοιχεία που αναμένεται να προσελκύσουν το διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του κυβερνητικού επιτελείου, από την πώληση ενός ποσοστού 17%-18% το Ελληνικό Δημόσιο αποβλέπει σε έσοδα της τάξης των 500 εκ. ευρώ βάσει της τρέχουσας χρηματιστηριακής αξίας του Ομίλου.
Θεωρείται χαρακτηριστικό ότι πέρυσι ο Όμιλος ΕΛ.ΠΕ. κατέγραψε, παρά τα χαμηλά διεθνή περιθώρια διυλίσεως στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και διεθνώς, υψηλή κερδοφορία (EBITDA 730 εκ. καθαρά κέρδη 296 εκ.) και ιστορικά υψηλά σε παραγωγή (με 15,5 εκ. τόνους) και εξαγωγές, που έφθασαν στα επίπεδα ρεκόρ των 9,4 εκ. τόνων. Κάτι που έχει ωθήσει τη θέση της Ελλάδος εν τω συνόλω στη διεθνή κατάταξη των χωρών εξαγωγής διυλισμένου πετρελαίου, όπου καταλαμβάνει την 19η θέση (επί 232 χωρών), αν και δεν είναι παραγωγός.
Στα επιπλέον συγκριτικά πλεονεκτήματα των ΕΛ.ΠΕ περιλαμβάνεται η ετοιμότητά τους να ανταποκριθούν στην παραγωγή των νέου τύπου καυσίμων (χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο) για τη ναυτιλία, καθώς και η ήδη δρομολογημένη στρατηγική μετεξελίξεως σε ολοκληρωμένο ενεργειακό όμιλο με ισχυρούς βραχίονες στην ηλεκτροπαραγωγή (διαθέτουν 900 MW εγκατεστημένης θερμικής ισχύος), στις ΑΠΕ (διαθέτει χαρτοφυλάκιο έργων 400MW) και το φυσικό αέριο.
Οι ανωτέρω απόλυτα θετικές εξελίξεις ως προς την πώληση του μεριδίου του Ελληνικού Δημοσίου στα ΕΛ.ΠΕ δικαιώνουν πλήρως την αρθρογραφία μας στο energia.gr αλλά και σε άλλα Μέσα, αφού από το 2013 έχουμε προτείνει και υποστηρίξει, με σειρά δημοσιευμάτων μας, ότι ο πλέον πρακτικός και αποτελεσματικός τρόπος για την πώληση των μετοχών του Ελληνικού Δημοσίου είναι η διάθεσή τους μέσω πλειοδοτικού διαγωνισμού στο ΧΑ, όπου η διαγωνιστική διαδικασία θα επικεντρωθεί στις προσφορές για το πριμ. Χαρακτηριστικά, σε άρθρο του υπογράφοντος, που αναρτήθηκε στο energia.gr την 1 Σεπτεμβρίου 2016 (Απουσία Στρατηγικής στις Αποκρατικοποιήσεις) σημειώναμε:
«Το ναυάγιο των αποκρατικοποιήσεων στον ενεργειακό κλάδο μπορούσε άνετα να είχε αποφευχθεί, εάν υπήρχε μια καλά μελετημένη στρατηγική και επεξεργασμένη προσέγγιση στο όλο θέμα. Μια τέτοια στρατηγική θα είχε ως βασικό μέλημα την εξασφάλιση μιας επιτυχίας στην αρχή της όλης διαδικασίας, έτσι ώστε να υπάρξει μια προοδευτική επιτάχυνση του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Για αυτό, η αρχή έπρεπε να είχε γίνει από την πώληση μετοχικών πακέτων εταιρειών εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών (δηλ. ΕΛ.ΠΕ και ΔΕΗ), όπου η όλη διαδικασία είναι ξεκάθαρη και σχετικά σύντομη, χωρίς να χρειάζεται χρονοβόρο due dilligence, αφού πρόκειται ουσιαστικά για πλειοδοτικό διαγωνισμό που αφορά ένα πριμ επί της τρέχουσας τιμής της μετοχής. Στη δε περίπτωση των ΕΛΠΕ, η προβαλλόμενη αιτιολογία ότι υπήρχε δέσμευση προς τον όμιλο Λάτση για τη μη πώληση του 35,1% του Δημοσίου δεν ευσταθεί, αφού αυτός είχε παραιτηθεί από τα ‘first refusal rights’».