Σε μια αιφνιδιαστική όσο και ολική στροφή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ο Αμερικανός Πρόεδρος έδωσε το πράσινο φως για την πολυπόθητη εισβολή της Άγκυρας στην βορειοανατολική Συρία με αφορμή την δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας. 

Με αυτόν τον τρόπο ο μεν Ερντογάν επιδιώκει να αναχαιτίσει τα σχέδια των Κούρδων για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους και μάλιστα με την σιωπηλή ανοχή των άλλοτε πιστών συμμάχων τους, Αμερικανών, ενώ παράλληλα θα τοποθετήσει εκεί σχεδόν δύο εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες. Ο δε Τραμπ θα κάνει πράξη την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία, έχοντας κηρύξει την νίκη του απέναντι στο Ισλαμικό κράτος αλλά και αφήνοντας πίσω τους αιχμαλώτους μαχητές του ISIS, την ευθύνη των οποίων υποτίθεται ότι θα αναλάβει πλέον η Τουρκία. Παρά τις σφοδρές επικρίσεις που δέχεται ακόμη και στους κόλπους των Ρεπουμπλικανών, ο Τραμπ ενδέχεται να χρησιμοποιήσει την αποχώρηση των Αμερικανών από την Συρία ως όπλο στην κούρσα για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2020. Θα διαμηνύσει στην ρεπουμπλικανική βάση ότι είναι πλέον ασφαλής από τον ISIS και μάλιστα χωρίς να βαφτούν αμερικανικά χέρια με αίμα και χωρίς να ξοδευτούν άλλα χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων

Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει ασκήσει επανειλημμένως κριτική στους Ευρωπαίους επειδή δεν δέχονται πίσω τους ομοεθνείς μαχητές του ISIS που έχουν συλληφθεί από Κούρδους μαχητές της πολιτοφυλακής YPG. Και η λύση που βρήκε είναι να τους θέσει υπό την ευθύνη της Τουρκίας, δίνοντας ταυτόχρονα ένα ακόμη σημαντικό διαπραγματευτικό χαρτί στον ίδιο τον Ερντογάν απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι από τούδε και στο εξής ο Τούρκος Πρόεδρος δεν θα εκβιάζει τους Ευρωπαίους μόνο με αύξηση των μεταναστευτικών ροών, αλλά θα ισχυρίζεται ότι είναι αυτός αποτελεί το ανάχωμα για τους Γάλλους, Γερμανούς και Βρετανούς τζιχαντιστές από το να επιστρέψουν στις γενέτειρές τους -αν πράγματι καταφέρει να τους θέσει υπό έλεγχο, γεγονός που δεν θα είναι διόλου εύκολο-. Όσο για την Ελλάδα, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τους σοβαρότατους κινδύνους που ενέχει αυτή η εξέλιξη ως χώρα πρώτης εισόδου μεταναστών και προσφύγων.

Είναι ενδεικτικό ότι Βρετανοί βουλευτές που επισκέφθηκαν προσφάτως την βορειοανατολική Συρία ανέφεραν ότι σε περίπτωση τουρκικής εισβολής είναι εξαιρετικά αβέβαιο το τί θα συμβεί με τους 18.000 αιχμαλώτους μαχητές του ISIS, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και 60 Βρετανοί. Οι πολιτικοί αναρωτήθηκαν «αν αυτοί οι εξαιρετικά επικίνδυνοι άνθρωποι θα παραμείνουν υπό κράτηση και δεν θα απελευθερωθούν για να βρεθούν στην Αθήνα ή το Λονδίνο ή αν θα χρησιμοποιηθούν ως μέσα διαπραγμάτευσης απέναντι στα βρετανικά συμφέροντα», σύμφωνα με τον Guardian. Οι τζιχαντιστές αυτή την στιγμή κρατούνται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF). Ωστόσο τόσο οι Βρετανοί όσο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρνηθεί να τους επαναπατρίσουν και να τους δικάσουν στις χώρες τους. Οι Κούρδοι έχουν προτείνει την σύγκληση τοπικού δικαστηρίου για εγκλήματα πολέμου.

Επίσης, το επιχείρημα του Ερντογάν ότι στην ζώνη αυτή θα εγκατασταθούν μέχρι και δύο εκατομμύρια πρόσφυγες ενώ φαινομενικά θα έπρεπε να ανακουφίσει τους Ευρωπαίους, στην πραγματικότητα θα πρέπει να τους προβληματίσει. Γιατί πολύ απλά ένας πόλεμος μεταξύ Τούρκων και Κούρδων στα ανατολικά του Ευφράτη θα προκαλέσει μεγαλύτερα κύματα προσφύγων. Άγνωστος παρονομαστής παραμένει και η αντίδραση του συριακού καθεστώτος του Άσαντ, αλλά και των Ρώσων και Ιρανών συμμάχων του. Όπως κι αυτή του γηγενούς πληθυσμού. Τα επιθετικά σχέδια της Άγκυρας αναμένεται να συναντήσουν μεγάλη αντίσταση από τους κατοίκους της βορειοανατολικής Συρίας υπό τον φόβο της δημογραφικής αλλοίωσης των πληθυσμών τους. Πολλοί εξ αυτών είναι απόγονοι Κούρδων, Αρμένιων και Ασσυρίων προσφύγων, οι οποίοι είναι έτοιμοι να προστατεύσουν με κάθε κόστος τον πολιτισμό και την ταυτότητά τους. Μάλιστα ήδη οι Κούρδοι προειδοποίησαν ότι σε περίπτωση τουρκικής εισβολής θα αντιδράσουν με την ίδια ένταση, στρέφοντας εκεί την προσοχή τους και όχι στους αιχμαλώτους του ISIS.