των καλλιεργούμενων εκτάσεων της συγκεκριμένης Περιφερειακής Ενότητας. Οι αντιρρήσεις εκφράστηκαν και στην διαρκή επιτροπή παραγωγής και εμπορίου της Βουλής, όπου μιλώντας ο γ.γ. γεωτεχνικού επιμελητηρίου Ελλάδος Μενέλαος Γαρδικιώτης τόνισε, πως «η γη υψηλής παραγωγικότητας πρέπει να προστατεύεται ουσιαστικά, επειδή είναι ένας φυσικός πόρος αναντικατάστατος και αν λάβει κανείς υπόψη ότι δύο μόλις εκατοστά επιφανειακού εδάφους χρειάζονται 500 χρόνια για να δημιουργηθούν αντιλαμβάνεστε η απώλεια αυτής της γης που μας οδηγεί». Ήδη όπως είπε αυτή γη είναι σε έλλειψη διαχρονικά όμως οι κυβερνήσεις άνοιγαν παράθυρα για την εκμετάλλευση της όπως έγινε με τη δόμηση. Μάλιστα, ανέφερε ότι «την ώρα που διαπραγματευόμαστε τη νέα ΚΑΠ συζητάμε για τη μείωση της γης υψηλής παραγωγικότητάς.
Από την άλλη πλευρά ο σύμβουλος ενέργειας, Στέλιος Ψωμάς από το Σύνδεσμο Εταιριών Φωτοβολταϊκών αντέτεινε πως όλες οι μελέτες διεθνώς δείχνουν ότι η βιοποικιλότητα στο γήπεδο που είναι εγκατεστημένοι οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί είναι μεγαλύτερη από τις γύρω περιοχές και λόγω επικονίασης αυξάνεται η παραγωγικότητα των γύρω περιοχών. Επεσήμανε πως κάθε χρόνο 2,5 εκατ. στρέμματα γης είναι ακαλλιέργητα αντιθέτως όλα τα φωτοβολταϊκά που έχουν εγκατασταθεί στη χώρα καταλαμβάνουν 40.000 στρέμματα, ενώ αν υλοποιηθεί στο σύνολο των στόχων του το ΕΣΕΚ θα καταλαμβάνουν 100 χιλ. στρέμματα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων σε αναλυτική της επιστολή προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κ Τροφίμων τον περασμένο Αύγουστο γνωστοποιούσε τις πολλές αιτήσεις που δέχονταν οι κατά τόπους Περιφερειακές Επιτροπές Χωροταξίας και Περιβάλλοντος πολιτών «για χαρακτηρισμό της κατηγορίας γεωργικής γης που ανήκουν τα αγροτεμάχια τους δεδομένου ότι πρόθεσή τους είναι να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε περίπτωση που αυτά χαρακτηριστούν ως ΄΄απλή γεωργική γη΄΄».
Επεσήμανε δε, πως «το φαινόμενο παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας και οι πιέσεις, ιδιαίτερα σε κάποιες περιοχές της χώρας, είναι πάρα πολύ μεγάλες προς τα μέλη των επιτροπών. Μάλιστα οι επιτροπές αυτές τείνουν να θεωρούνται από τους πολίτες ως επιτροπές ΄΄ αποχαρακτηρισμού΄΄ της γεωργικής γης τους και όχι ως αυτό που πραγματικά είναι. Από αυτά που μας μεταφέρουν οι συνάδελφοί μας γεωτεχνικοί υπάλληλοι των Περιφερειών και των Δασαρχείων της Χώρας που είναι μέλη των Π.Ε.ΧΩ.Π., υπάρχουν αγροκτήματα τοπικών κοινοτήτων που τείνουν να εξαφανιστούν από τον χάρτη καθώς ο ρυθμός των αιτήσεων γι αυτά είναι καταιγιστικός» . Πρότεινε δε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας από κοινού Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κ Τροφίμων «να παρέμβουν νομοθετικά και να θέσουν μέγιστο ποσοστό έκτασης στην αλλαγή χρήσης της γεωργικής γης – όχι μόνο της υψηλής, αλλά και της απλής και μέσης- τόσο σε επίπεδο αγροκτήματος της Τοπικής Κοινότητας ή Δημοτικής Κοινότητας, όσο και σε επίπεδο της συνολικής έκτασης των αγροκτημάτων ενός Δήμου, αλλά και Περιφερειακής Ενότητας».