Με τον Ν. 4643/2019, ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε εναρμόνισε τις εσωτερικές ρυθμίσεις με εκείνες του Κανονισμού REMIT, δόθηκε κυρίως έμφαση στις αρμοδιότητες και τις εξουσίες της εθνικής ρυθμιστικής αρχής ΡΑΕ για τον εντοπισμό και την κύρωση καταχρηστικών συμπεριφορών που δύναται να καταλήξουν ή καταλήγουν στη στρέβλωση της ακεραιότητας και της διαφάνειας στη χονδρεμπορική αγορά ενέργειας, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 του σχετικού Κανονισμού, δυνάμει του οποίου επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του εθνικού νομοθέτη η θέσπιση καθεστώτος σχετικά με τις κυρώσεις των παραβατών.
Παρά ταύτα, δεδομένης της άμεσης εφαρμογής του Κανονισμού σε εσωτερικό επίπεδο αλλά και του γεγονότος ότι αποτελεί έναν σημαντικό μηχανισμό καταχώρησης και εποπτείας των ενεργειακών συναλλαγών, για την ευρωπαϊκή ενεργειακή χονδρεμπορική αγορά (ιδίως ενόψει της επικείμενης έναρξης της λειτουργίας του ΕΧΕ), κρίσιμο είναι να γίνει μια συστηματική επισκόπηση των ρυθμίσεων αυτού, όπως αυτές εξειδικεύθηκαν με τα κείμενα κατευθυντήριων γραμμών[1] που εξέδωσε ο Οργανισμός για τη Συνεργασία των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER).
Μπορείται να δείτε ολόκληρο το κείμενο με τις κατευθυντήριες γραμμές που εξέδωσε ο ACER στη στήλη Ενεργειακό Δίκαιο εδώ