Γαλλικός οίκος κατασκεύασε στην Κινεζική επαρχία Habei και στην πόλη Wuhan, ένα σύγχρονο εργαστήριο «βιολογικού πολέμου». Άμα τη αποπερατώσει, οι Γάλλοι κατασκευαστές «πήραν πόδι» απ’ τους Κινέζους και άρχισε το «μαγείρευμα» του ιού SARS2002. Κατά τα λεγόμενα, ένας των παρασκευαστών πετάχτηκε στην ψαραγορά της γειτονιάς, χωρίς να λάβει τα κατάλληλα μέτρα απολυμάνσεως και ο ν έ ο ς ιός της γρίπης διεδόθη στον τοπικό πληθυσμό. Σύντομα τα κρούσματα της επιδημίας στην Κίνα έγιναν 400 και οι νεκροί 4 και παγκοσμίως 400.000 μέχρι τούδε.
Η αναλογία κρουσμάτων και θανάτων του Κινεζοϊού δεν υπερβαίνει το 1%. Φυσικά, οι Κινέζοι κομμουνιστές φρόντισαν ν’ αποκρύψουν το «ατύχημα» και εξαφάνισαν τους αυτόπτες μάρτυρες. Αλλά ο Κινεζοϊός δεν παίρνει χαμπάρι από Μαρξιστική ιδεολογία. Διά μέσου των 450.000 Κινέζων, Αμερικανικής υπηκοότητος που επανεπατρίσθησαν στις αρχές του τρ. Έτους ο Κινεζοϊός έπληξε την Αμερική, της οποίας το σύστημα δημοσίας υγείας είχε εξαρθρωθεί επί προεδρίας Ομπάμα. Η χώρα υπέφερε ήδη από εμφύλιο πόλεμο που είχαν κηρύξει οι Δημοκρατικοί εναντίον του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Αποτέλεσμα: 110.000 νεκροί Αμερικανοί και 20 εκατ. άνεργοι μέχρι σήμερα – διότι βεβαίως η Πανδημία προκάλεσε την χειροτέρα μετά την κρίση 1929-32 ύφεση στις ΗΠΑ που μόλις τώρα αρχίζει να υποχωρεί, πράγμα που φαίνεται από την ανάκτηση των απωλειών των μετοχών στην Γωλλ Στρητ.
Μέγας χαμένος από την Πανδημία, η αναλογική οικονομία των υδρογονανθράκων και πρώτων υλών, οι αεροπορικές εταιρίες και αυτοκινητοβιομηχανίες. Κερδισμένοι, η ψηφιακή τεχνολογία, επικοινωνίες και φαρμακευτικές επιχειρήσεις στις οποίες έχουν εισχωρήσει ολιγάρχες της ψηφιακής σέκτας. Έτσι, ο πολιτικός διχασμός των ΗΠΑ κατέστη και οικονομικός. Μπορεί αυτό να είναι τυχαίο;
Στην χώρα τώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας», αρχικά (22.1.20) ο υπουργός Υγείας έλεγε ότι «η Ελλάς είναι θωρακισμένη» απέναντι στον Κινεζοιό. Όταν όμως άρχισαν τα κρούσματα να πολλαπλασιάζονται, αφού οι αεροπορικές αφίξεις μέχρις αρχών Μαρτίου ήσαν ανεμπόδιστες από την Ιταλία, όπου ο Κινεζοϊός θέριζε, εξήλθε ο Ύπατος εκ του πραιτορίου και διεκήρυξε ότι «όλα υποχωρούν προ της ανθρώπινης ζωής»! Προσέλαβε δε, έναν «γλυκομίλητο» επιδημιολόγο και άλλον δυσάρεστο «πασόκο», οι οποίοι παίζοντες με την στατιστική (που κατά Ντισραέλι είναι τρίτη στην σειρά, μετά τα ψέματα και τα καταστρεπτικά ψέματα), εγκλώβισαν τον Ελληνικό πληθυσμό στα σπίτια του επί 2,5 μήνες, έθεσαν την οικονομία εν καταστολή και απομόνωσαν την χώρα από το εξωτερικό, απ’ όπου τροφοδοτείται η «βαριά» μονοκαλλιέργεια της, του Τουρισμού.
Ως αποτέλεσμα του εγκλωβισμού, οι θάνατοι δεν υπερέβησαν τους 100 και τα κρούσματα τις 5.000. Πλήν όμως οι οικονομία έπαθε ανακοπή. Τούτο εθεωρήθη «επιτυχής ιστορία», τηλελληνικώς success story.
Ολόκληροι κλάδοι ετέθησαν εκποδών, απηγορεύθη η μετακίνηση από νομού εις νομόν άνευ κηρύξεως καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης, η χώρα άρχισε να κυβερνάται με προεδρικά διατάγματα και η βουλή που ήταν πάντοτε άβουλη, δεν ερωτήθη καν για την σκοπιμότητα και αποτελεσματικότητα των «μέτρων» καταστολής. Κάτι πήγε να πει η Εκκλησία, την κατακεραύνωσαν οι «ειδικοί». Οι συνταγματολόγοι που συνήθως κόπτονται για τα δικαιώματα των πτωχοδιαβόλων του Ερντογάν κατάπιαν την… γλώσσα των, και η πρόεδρος του οχυρού της δημοκρατίας, του ΣτΕ προήχθη εις «ρυθμιστή του πολιτεύματος», εν πομπαίς και παρατάξει ευζώνων άνευ μασκών (ορθώς).
Το κόστος όμως της δημοκρατικοτηλεοπτικής δικατορίας έπληξε τα δημόσια οικονομικά. Από εκεί που οι «συνεταίροι» μας στην ΕΕ απορροφούσαν το 3,5% του Ελληνικού ΑΕΠ , ως πρωτογενές πλεόνασμα , εκλήθησαν τώρα να δώσουν στον κορβανά της Ελλάδος 35δις.ευρώ για το …«δευτερογενές έλλειμμα», ώστε ν’ αποφύγει την τρίτη και θανατερή πτώχευση.
Η προηγηθείσα υποκρισία της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» εγκατελήφθη προ της πανευρωπαϊκής κρίσεως .Τα αποταμιευμένα «μαξιλάρια» που διαρκούν μέχρις Αυγούστου , ξεφουσκώνουν χωρίς ο χερ Ρέγκλινγκ του ΕΜS να γκρινιάζει ενώ οι ολιγάρχες συνωστίζονται ν’ αποκτήσουν ΜΜΕ (παραπληροφορήσεως), προκειμένου να μετάσχουν στο μεγάλο φαγοπότι των 35 δισ. ευρώ , στα οποία τα ξένα καρτέλ εν Ελλάδι έχουν προνόμιον protogamiae.
Όμως, το εθνικό ισοζύγιο πάσχει απαισίως: στο ενεργητικό έχει χάσει ήδη το 90% του τουριστικού εισοδήματος, τον ΦΠΑ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, 400 εκατ. ευρώ εισφορές του ΕΦΚΑ και μέγα μέρος από τον φόρου εισοδήματος και τον ΕΝΦΙΑ, καθ΄ όσον οι φορολογούμενοι αδυνατούν να τους καταβάλλουν προβάλλοντας την ένσταση του Μενίππου. Οι εξαγωγές έπεσαν λόγω της ακινησίας των μεταφορέων και τα δικαστήρια κήρυξαν κι’ επισήμως αρνησιδικία. Όσον αφορά στις παραγωγικές επενδύσεις του κ. Γεωργιάδη, θα γίνουν οπωσδήποτε στα …καζίνα του Ελληνικού και του Αμαρουσίου(!), του δε κ. Χατζηδάκη στην Πτολεμαΐδα, από «λεφτά που υπάρχουν» για το οριστικό κλείσιμο της λιγνιτοηλεκτρικής παραγωγής- της μόνης που παράγεται με εγχώρια ενεργειακή ύλη.
Συνεπής προς τα μέτρα καταστολής της οικονομίας, η ανεργία έφθασε στο ζενίθ και των νέων σημείωσε μεταπολεμικό ρεκόρ. Στην ΕΕ, η Ελλάς επανέκτησε τα πρωτεία της ανεργίας, που διατηρούσε όλη την προηγηθείσα δεκαετία εξ αιτίας των μνημονίων του εξωθεσμικού ΓΙΟΥΡΩΓΚΡΟΥΠ .
Στο παθητικό, οι ζημιές της εθνικής οικονομίας είναι ακόμη μεγαλύτερες. Ο τομέας της δημοσίας διοικήσεως που εφημίζετο για την αναποτελεσματικότητα του περιέπεσεν εν αφασία. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, επληρώθησαν μεν επί 3 μήνες αλλ΄ επειδή ήσαν και εν πολλοίς είναι ψηφιακώς αναλφάβητοι, έμειναν άεργοι σπίτι για λόγους προστασίας της υγείας και θα επανέλθουν στα γραφεία τον Σεπτέμβριο δια να συνεχίσουν την ραστώνη. Τα πανεπιστήμια, σχολεία και ιδρύματα, τα οποία λειτουργούσαν επί Γερμανικής κατοχής, έκλεισαν τώρα με τον Κινεζοϊό, με μόνο περισωθέντα «Ελληνικό θεσμό» τις Πανελλήνιες εξετάσεις και την επαναφορά των …Λατινικών υπό της κας Κεραμέως.
Η «ηθική βλάβη» (moral hazard) της πανδημίας είναι το αδιατήρητο δημόσιο χρέος που συσσωρεύεται στα 360 δισ. ευρώ και θα φθάσει συντόμως το 200% του ΑΕΠ .Η πιστοληπτική αξιοπιστία της χώρας ήδη εθίγη από την ΦΙΤΣ και ο δανεισμός θα συναντήσει αυξανόμενες δυσκολίες και επιτόκια. Τα «κόκκινα δάνεια» ξαναπήραν την ανηφόρα και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών διευρύνεται καθώς η εξάρτηση από τις εισαγωγές διατηρείται αμείωτη. Οι Τράπεζες σε κόμμα και οι πιστώσεις των προς την ιδιωτική οικονομία με το σταγονόμετρο. Η μόνη που θεριεύει είναι η γραφειοκρατία που βρήκε δικαιολόγηση με τον Κινεζοϊό. Η πελατεία της αυξάνει όπως και στην «ηνωμένη» Ευρώπη , με τα διαφορά «προγράμματα» του Ευρωκομμισαριάτου (η Κομισιόν των 45.000 υπαλλήλων).
Το μεταπολιτευτικό κράτος της Ελλάδος βασίζεται σε δύο πελάτες: την δημοσιοϋπαλλήλια και τα Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. ’Οσο χρόνον οι μισθοί και οι συντάξεις του δημοσίου θα καταβάλλονται από τα δοσίματα των ευρωταμείων, το Πελατειακό κράτος θα επιζεί. Όταν οι 850.000 ΔΥ και το 1,5 εκατ. συνταξιούχοι δουν τους μισθούς και τις συντάξεις των να μειώνονται δραστικά, το Πελατειακό κράτος της Μεταπολιτεύσεως θα πεθάνει. Όχι πάντως από την Πανδημία που τελειώνει αφού έκαμε τις στοχαστικές μεταβολές της Ελληνικής κοινωνίας.
*Ο κ. Κώστας Κόλμερ είναι δημοσιογράφος