Κομβικός ο Ρόλος της Ενέργειας στην Αλλαγή του Παραγωγικού Μοντέλου της Χώρας

Στο Energia.gr έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στις δυνατότητες που έχει ο ενεργειακός τομέας, μέσα από την υιοθέτηση κατάλληλων πολιτικών και μέτρων, να ενισχύσει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Ήδη, και χωρίς ιδιαίτερη  ενθάρρυνση από την πολιτεία, οι ενεργειακές παραγωγικές δραστηριότητες στηρίζουν σημαντικά την Ελληνική οικονομία συνεισφέροντας το 6,0%  του ΑΕΠ και καλύπτοντας σχεδόν το 40% των εξαγωγών προσφέροντας σταθερή ( και όχι εποχιακή) εργασία μέσω 70,000 θέσεων πλήρους απασχόλησης και περισσότερες από 30,000 έμμεσες (στοιχεία ΙΕΝΕ 2019). Με τον ενεργειακό τομέα να αποτελεί τον συνεκτικό ιστό που επιτρέπει και διευκολύνει πλήθος άλλων  δραστηριοτήτων στην μεταποίηση και στις υπηρεσίες, δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι αυτός αποτελεί την ραχοκοκαλιά της οικονομίας

energia.gr
Σαβ, 27 Ιουνίου 2020 - 13:25

Σήμερα οι παραγωγικές δραστηριότητες στον ενεργειακό τομέα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα που περιλαμβάνει την εξόρυξη λιγνίτη και την παραγωγή ηλεκτρισμού από θερμικές μονάδες της ΔΕΗ, την ηλεκτροπαραγωγή από θερμικές μονάδες φ. αερίου, την κατασκευή ηλιακών θερμικών συστημάτων, την παραγωγή μετρητών ηλεκτρισμού και φ. αερίου, την διύλιση πετρελαίου και την παραγωγή ευρείας γκάμας προϊόντων, την παραγωγή υψηλών προδιαγραφών ηλεκτρικών καλωδίων και αγωγών πετρελαίου και αερίου, την κατασκευή συστημάτων θερμικής μόνωσης και ενεργειακού ελέγχου για κτίρια καθώς και μεταλλικές κατασκευές και έργα πολιτικού μηχανικού που εμπλέκονται στην εγκατάσταση ηλιακών και αιολικών μονάδων. Ακόμα στις παραγωγικές δραστηριότητες συγκαταλέγονται αυτές που έχουν να κάνουν με την τοποθέτηση ηλεκτρικών  καλωδίων και αγωγών φ. αερίου που απαιτούν εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό.

Καθώς μέσα στα επόμενα χρόνια αναμένονται μεγάλες αλλαγές στο ενεργειακό μίγμα της χώρας με πλέον χαρακτηριστική την απολιγνιτοποίηση της ηλεκτροπαραγωγής και τους υψηλούς στόχους που έχουν τεθεί από το ΕΣΕΚ για συμμετοχή των ΑΠΕ τόσο στην ηλεκτροπαραγωγή (61-65%), όσο και στο ενεργειακό ισοζύγιο (35%) αλλά και για την ενεργειακή αναβάθμιση χιλιάδων υφιστάμενων κτιρίων, δημιουργούνται νέες ευκαιρίες για την επέκταση και αναβάθμιση της παραγωγικής -βιομηχανικής βάσης στην ενέργεια.

Στην κεντρική ομιλία του στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, ο νέος πρόεδρος κ. Δημήτρης Παπαλεξόπουλος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην ανάγκη στήριξης των βιομηχανικών δραστηριοτήτων λέγοντας χαρακτηριστικά: «Πρωταρχικός στόχος του ΣΕΒ είναι να αυξηθεί η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ από 10% σε 15% μέσα σε 10 χρόνια. Αν φτάσουμε εκεί, υπολογίζουμε ότι θα δημιουργούνταν σταδιακά 550.000 νέες, καλά αμειβόμενες και σταθερές θέσεις εργασίας στην χώρα». Όπως, εξάλλου, υπογράμμισε ο Δ.Παπαλεξόπουλος, «ο στόχος μπορεί να φαίνεται φιλόδοξος αλλά η συγκυρία είναι η καλύτερη εδώ και πολλά χρόνια».

Τόσο ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ, όσο και ο προκάτοχος του Θεοδ. Φέσσας  αλλά και άλλα ανώτερα στελέχη της βιομηχανίας (με την ευρύτερη έννοια της λέξης), έχουν τα τελευταία χρόνια και κατ’ επανάληψη επισημάνει την ανάγκη ριζικής αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας με έμφαση στην παραγωγή και τις εξαγωγές και τις υψηλής προστιθέμενης αξίας υπηρεσίες με μικρότερη  έμφαση στον τουρισμό.

Η σημερινή κρίση του κορωνοϊού απέδειξε με τον πλέον οδυνηρό τρόπο το πόσο  ευάλωτο είναι τελικά το σημερινό οικονομικό μοντέλο με την μεγάλη εξάρτηση του από μια καθαρά εποχιακή δραστηριότητα και έκθετη μάλιστα σε πολλούς απρόβλεπτους παράγοντες (γεωπολιτικές αναταράξεις, φυσικά φαινόμενα, πανδημίες).

Όπως σωστά παρατήρησε ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ, η σημερινή συγκυρία είναι η καλύτερη δυνατή για μια προσπάθεια στροφής προς την μεταποίηση με έμφαση στην πράσινη ενέργεια, τα μέταλλα, τα τρόφιμα, την φαρμακευτική βιομηχανία, την ναυτιλία και τον ορυκτό πλούτο και ορισμένους τομείς υψηλής τεχνολογίας. Σε ό, τι αφορά την ενέργεια, ασφαλώς η προώθηση  των ΑΠΕ αποτελεί αδιαμφισβήτητη προτεραιότητα αλλά θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πέρα από μια μικρή εγχώρια  παραγωγική δραστηριότητα στον κλάδο των ηλιακών θερμικών συστημάτων, όλα τα άλλα συστήματα και εξαρτήματα ( δηλ. φωτοβολταϊκά και αιολικά) εισάγονται σχεδόν κατά 90%. Εδώ πράγματι θα μπορούσαν να αναπτυχθούν δραστηριότητες  σε συνεργασία με μεγάλες και διεθνώς καταξιωμένες  εταιρείες με στόχο την κατασκευή εξαρτημάτων όχι μόνο για εφαρμογές στην Ελλάδα αλλά κυρίως για εξαγωγές. Για αυτό όμως απαιτείται ένα καλά μελετημένο και συντονισμένο σχέδιο ανάπτυξης που σήμερα όχι μόνο παντελώς απουσιάζει αλλά ούτε καν συζητείται.

Αλλά πέρα από τις ΑΠΕ, υπάρχει πεδίο λαμπρό για επενδύσεις στον ευρύτερο ενεργειακό τομέα ξεκινώντας από την σχεδίαση και παραγωγή smart meters, που θα χρειασθούν κατά εκατομμύρια, καθώς αλλάζει όλο το πλαίσιο διαχείρισης της ενέργειας παγκοσμίως, μέχρι την έρευνα και παραγωγή φυσικού αερίου από τα εντοπισθέντα στις ελληνικές θάλασσες κοιτάσματα - αρκεί η κυβέρνηση να εγκαταλείψει τις ιδεοληψίες της περί αποκλειστικά «πράσινης ανάπτυξης», που την κρατούν δέσμια από το να αντιληφθεί την ευρύτερη εικόνα και τις τεράστιες ευκαιρίες για παραγωγή και απασχόληση που περικλείει ο ενεργειακός τομέας.