Μετά άρχισε να μειώνει το ποσοστό σταδιακά, στο 80%, στο 60% κ.ο.κ., έως ότου, το 2021 εκτιμάται πως το 100% θα διαπραγματεύεται ελεύθερα στην αγορά. Καθώς η τιμή του CO2, με το που εισήχθη στο χρηματιστήριο, κατέρρευσε στα 4 ευρώ ο μετρικός τόνος και διατηρήθηκε σε αυτά τα επίπεδα για τα επόμενα 10- 12 χρόνια, ορισμένα εγχώρια «αστροπελέκια», αποφάνθηκαν πως τα εργοστάσια της ΔΕΗ ήταν βιώσιμα. Στη φαντασία τους...
Η Ε.Ε. μας έδωσε 20 χρόνια για να προσαρμοστούμε κι εμείς, αντ΄ αυτού, αρμενίζαμε όταν μπήκαμε στη διαδικασία να κατασκευάσουμε και νέο εργοστάσιο - την Πτολεμαΐδα 5 -όταν όλοι γνώριζαν, διακομματικά, πως η υπόθεση λιγνίτες, δεν έχει μέλλον. Γι’ αυτό και έφθασε σε κάποια στιγμή η ΔΕΗ να αιμορραγεί με 300 εκατ. ετησίως, όταν έγινε το άλμα στο κόστος των ρύπων.
Βέβαια, πώς εξηγείς και πώς πείθεις τόσο κόσμο στη Δ. Μακεδονία που εισέπραττε παχυλούς μισθούς -μήνας μπαίνει - μήνας βγαίνει - να πηδήξει από το "σίγουρο τρένο" της ΔΕΗ; Η υπόθεση λιγνίτες ήταν καμμένο χαρτί για την ηλεκτροπαραγωγή και την οικονομία, και για ένα άλλο λόγο. Στη σύγκριση, ο λιγνίτης της Πτολεμαΐδας με τον γερμανικό είναι η μέρα με τη νύχτα, καθώς η θερμογόνος δύναμη του πρώτου, είναι 1 προς 3 - τουτέστιν, ένα κυβικό μέτρο χώματος έχει 1 προς 3 περιεκτικότητα σε λιγνίτη.
Δηλαδή, εμείς πρέπει να κάψουμε εννιά φορές περισσότερο λιγνίτη για να παράξουμε την ίδια κιλοβατώρα, όπερ σημαίνει τριπλάσιο κόστος ρύπων και τριπλάσιο κόστος επεξεργασίας. Για το λόγο αυτό, αλλά και ως μεγάλη οικονομική δύναμη, είναι που η Γερμανία έχει την πολυτέλεια να αποφασίζει να διατηρεί τα εργοστάσια λιγνίτη της για αρκετά χρόνια παραπάνω, αφού δεν έχει κανένα πρόβλημα να πληρώσει το κόστος που συνεπάγεται.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του χάους που υφίσταται μεταξύ των δύο χωρών μας, το θέμα του ΕΤΜΕΑΡ που πληρώνουν οι γερμανικές επιχειρήσεις και το οποίο είναι υψηλότερο κατά 500% σε σχέση με το δικό μας. Έρχεται εδώ όμως το Βερολίνο και επιδοτεί, κατ΄ ουσία, τις επιχειρήσεις αυτές, δηλαδή, τους χρηματοδοτεί το κόστος που καταβάλουν για το ΕΤΜΕΑΡ, το οποίο είναι και η μοναδική εγκεκριμένη από την Ε.Ε. κρατική βοήθεια.
Στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί, επειδή και τα χρήματα δεν έχουμε, αλλά και δεν μας επιτρέπεται από τους ευρωπαϊκούς κανόνες… Αυτά για να μην τρέφουμε αυταπάτες, αλλά ούτε και να διολισθαίνουμε σε άβολες συγκρίσεις.