Παράλληλα εντείνονται οι πιέσεις στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ για επίσπευση της επεξεργασίας του απαραίτητου νομικού πλαισίου που θα επιτρέψει την παραγωγή και πώληση ηλεκτρισμού στο δίκτυο από μονάδες αποθήκευσης- κυρίως από μπαταρίες. Γιατί ενω έχουν δωθεί ορισμένες άδειες για την εγκατάσταση μονάδων αποθήκευσης απουσιάζει παντελώς το καθεστώς για την παραγωγή και έγχυση στο δίκτυο της παραγώμενης ηελεκτρικής ενέργειας και αποζημίωσης των παραγωγών. Ακόμα ένα Ελληνικό παράδοξο!
Και ας μην μιλήσουμε καλύτερα για τις πολύ μεγάλες επενδύσεις έργων ΑΠΕ, άνω των 250 MW που χρονίζουν στα συρτάρια του ΥΠΕΝ περιμένοντας έγκριση για υποβολή στην αρμόδια υπηρεσία της Ε.Επιτροπής όπως προβλέπει ο Ν 4643/2019 (Κεφάλαιο Ε, Άρθρο 21). Το πολιτικό προσωπικό του ΥΠΕΝ σφυρίζει μάλλον αδιάφορα και συμβουλεύει τους ενδιαφερόμενους επενδυτές να συμμετάσχουν στις διαγωνιστικές διαδικασίες της ΡΑΕ- πλην όμως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο αφού ο εν λόγω νόμος αλλά και η σχετική ντιρεκτίβα της ΕΕ είναι ιδαίτερα σαφείς ως προς αυτό το σημείο απαλλάσσοντας τις μεγάλες ενιαίες επενδύσεις από συμμετοχή τους σε διαγωνιστικές διαδικασίες.
Εκτός αν ο κατά τα άλλα συμπαθής Κώστας Σκρέκας σκέπτεται να εισάγει νέο νομικό πλαίσιο! Και εμείς διερωτώμεθα μάλλον αφελώς αν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Καλό θα ήταν πάντως ο κ.Υπουργός να ξεκαθαρίσει την όλη κατάσταση το συντομότερο εάν φυσικά δεν επιθυμεί να δει τους μεγάλους στον χώρο των ΑΠΕ να στρέφουν την προσοχή τους εκτός Ελλάδος. Να θυμίσουμε ότι μερικοί το έχουν ήδη πράξει με επενδύσεις σε ΗΠΑ και Ευρώπη και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Άρα μπορεί να το ξανακάνουν. Αλλά ας μην στεναχωρήσουμε άλλο τον φίλο και συχνό αναγνώστη του πόρταλ που προσπαθεί ακόμα να εξοικειωθεί με τις ιδιαιτερότητες του διοικητικού λαβυρίνθου του ΥΠΕΝ.Για μια ακόμη φορά του ευχόμεθα ειλικρινά καλή επιτυχία στο έργο του.