Παρήλθε σχεδόν απαρατήρητος η συνέντευξή της Γαλλίδος υπουργού Αμύνης Φλοράνς Παρλί εις δύο εκλεκτούς δημοσιογράφους (*) Αθηναϊκής εφημερίδος την περασμένη Τρίτη (26.1.21).Ο  λόγος της υπουργού σαφής , κατηγορηματικός και μεστός νοημάτων (*) που ενδιαφέρουν μεγάλως την Ελληνική κοινή γνώμη – εις αντίθεσιν με τις νεφελοκοκκυγίες των ιδικών μας «προσωπικοτήτων». Η μαντάμ Παρλί, αφιχθείσα στην Ελληνική πρωτεύουσα για την υπογραφή της διακρατικής

συμβάσεως με την Γαλλία, αγοράς 18 μαχητικών αεροπλάνων ΡΑΦΑΛ μετά του εξοπλισμού των αντί 1,8 δισ. ευρώ , εύρε την ευκαιρία να μεταφέρει ένα ηχηρό μήνυμα δι’ όσους επιβουλεύονται την εδαφική κυριαρχία της Ελλάδος αλλά και την εθνική ανεξαρτησία των Ευρωπαϊκών λαών (διάβαζε, υπό των 45.000 καρεκλοκενταύρων του Κομμισαριάτου των Βρυξελλών με πρόσφατο παράδειγμα  την διαχείριση  των εμβολίων κατά του Κινεζοϊού).

« Η κρίση που βιώνουμε εδώ και περίπου ένα χρόνο (ΣΣ: δηλ. το 2020 οπότε ο νεοχαλίφης κήρυξε οιονεί πόλεμο κατά της Ελλάδος) κατέδειξε σε ποίο βαθμό είναι αναγκαίο να ενισχύσουμε την κυριαρχία της Ευρώπης»  (ΣΣ: αναπόσπαστο κράτος-μέλος της οποίας είναι η χώρας μας), είπε η Γαλλίς υπουργός Αμύνης, η  οποία χρησιμοποίησε την έννοια της «στρατηγικής αυτονομίας» -  άγνωστη στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας των «δεξαμενών (άνευ) σκέψεως, των ΜΚΟ του κ. Μηταράκη στον Έβρο και της πλήρους οικονομικής εξαρτήσεως από τον μπεζαχτά της «ηνωμένης» Ευρώπης.

Γνωστή από την εποχή του στρατηγού Ντε Γκώλλ, η «στρατηγική αυτονομία» επέτρεψε στη Γαλλία ν’ αναπτύξει την πολεμική της βιομηχανία (ΣΣ: που εμείς θάψαμε τη απαιτήσει των Γερμανών), να εξασφαλίσει ενεργειακή αυτάρκεια 70%  από πυρηνικά εργοστάσια. (ΣΣ: Εκτός από το… χουντικό πετρέλαιο αρνούμεθα ν’ αντλήσουμε εγχωρίους ενεργειακούς πόρους και τους μόνους που έχομε εν αφθονία , τους λιγνίτες, καταργεί ο κ. Χατζηδάκης κατ’ εντολήν της φράου Μέρκελ). Τέλος, η Γαλλία  κατάφερε ν’ αποκτήσει πυρηνικά όπλα «αμοιβαίας καταστροφής» για πάντα αμφισβητία της εθνικής της υποστάσεως (ΣΣ: Καθ’ υπόδειξιν του χερ Μάας, εμείς διαπραγματευόμεθα τα όρια της εθνικής κυριαρχίας, που είναι κατοχυρωμένα από διεθνείς συνθήκες και το Δίκαιον της Θαλάσσης).

Η «αυτονομία»(**) δεν είναι αφηρημένη έννοια αλλά «η ικανότης, κατά την Γαλλίδα υπουργό, που δίνει στους Ευρωπαίους ελευθερία εκτίμησης, απόφασης και δράσης».

 «Σε διακύβευση, είπε η μαντάμ Παρλί ευρίσκεται η προστασία των Ευρωπαίων πολιτών μέσα στην χώρα τους. (ΣΣ: Την προστασία των Ελλήνων έχει αναλάβει η … «Φρόντεξ» στο βόρειο Αιγαίο απ’ τα κύματα των λαθρομεταναστών).

«Κυρίως όμως (χρειάζεται) η θεμελίωση της κυριαρχίας και της συλλογικής αξιοπιστίας, μεταξύ άλλων και ως εταίρων, ειδικότερα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ», υπογράμμισε η Γαλλίς υπουργός (ΣΣ: Με διαφόρους βυζαντινισμούς του κ. Στόλτενμπεργκ  ακυρώνονται οι οικονομικές κυρώσεις για τις αλητείες των Τούρκων εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας).

Η «στρατηγική αυτονομία» δεν είναι σχήμα λόγου ούτε τηλεοπτικός νεολογισμός.  Έχει ουσιαστικό περιεχόμενο.  Μεταπολεμικώς, κατά τους Γάλλους καλύπτει ευρύτατο πεδίο που εκτείνεται από την προστασία της λαϊκής κυριαρχίας (=δημοκρατία) απέναντι στις απειλές ξένων επεμβάσεων, έως της ελευθερίας του επιχειρείν, της  οικονομικής ασφάλειας, της αναπτύξεως της τεχνολογίας και μέχρις της ενίσχυσης της ντόπιας πολεμικής βιομηχανίας, σύμφωνα με την Γαλλίδα υπουργό.

Αντίθετα, στην χώρα μας, των ολιγοπωλίων και των απειραρίθμων καρτέλ, η οικονομική πρόοδος έχει σταματήσει επ’ ωφελεία  οργανωμένων συμφερόντων και των «εταίρων» της Ευρωπαϊκής …Διαίρεσης (μηδέποτε «ένωσης»). Ο εθνικός πλούτος εκποιείται και το κράτος  υπερηφανεύεται που δανείζεται στο εξωτερικό με αποδόσεις Ιταλίας.

Κατόπιν όλων αυτών των αντιθέσεων μεταξύ της αυτονόμου Γαλλίας και της πλήρως εξηρτημένης χώρα μας ,το μόνο που απέμεινε αλώβητο - και μας το υπενθύμισε η μαντάμ Παρλί – είναι το διεθνές δίκαιο.

- Μη το καταπατάτε κι’ αυτό για να είστε ευχάριστοι στους Ούννους!

       

(*) «Καθημερινή» κείμενα των κ. κ. Ελλις Αθανασίου και Νέδου Βασιλείου.   

(**) Μία πολιτεία για να θεωρείται ασφαλής κατά τον Αριστοτέλη , απαιτείται να διαθέτει «Αυτονομία» (δηλ. δικούς της νόμους), Αυτοδικία (να δικάζει η ιδία την παράβαση των)  και Αυτοάμυνα για να προασπίζεται την ελευθερία της.