Η τρομακτική καταστροφή στην Βοιωτία, οδηγεί τους κατοίκους στο πρακτικό συμπέρασμα πως τα υπάρχοντα έργα, όπως τα αναχώματα και ορισμένες καταβόθρες, όχι μόνον δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα προβλήματα, αλλά είναι και εντελώς ανεπαρκή σε ακραίες συνθήκες. Αυτή η διαπίστωση καταλήγει σε νέα σειρά έργων που βασίζονται στο δεδομένο ότι δεν είναι εφικτή η ανάχωση ή η αποθήκευση των υδάτινων όγκων σε μεγάλη έκταση, με συνέπεια να προτιμηθεί η διοχέτευσή τους μέσω διώρυγας στους μεγάλου δυναμικού υπόγειους αγωγούς στην βορειοανατολική πλευρά της λίμνης

Η διώρυγα αποτελεί το σημαντικότερο τμήμα των νέων έργων και αποτελεί μοναδική μαρτυρία για το απίστευτο επίπεδο της υδραυλικής τεχνολογίας των Αχαιών, με μήκος 25 χιλιόμετρα, πλάτος 40 μέτρα και βάθος που ποικίλλει από 2 έως 3 μέτρα. Με την νέα σχεδίαση οι άγνωστοι μηχανικοί εκείνης της εποχής επιχειρούν να εξυπηρετήσουν τρείς σκοπούς:

Ι. Την εκτροπή των υπερχειλίσεων του Κηφισού με στόχο την συγκράτηση της ανόδου της επιφανείας της λίμνης και την μείωση του ανώτατου ύψους της, ώστε τα παλαιότερα προχώματα και αναχώσεις να ανακτήσουν με μικρές επισκευές την προστατευτική τους αξία.

ΙΙ. Την τροφοδότηση των οικισμών και των αγροτικών καλλιεργειών με πόσιμο νερό κατά τους θερινούς μήνες, μέσω της αξιοποίησης των πηγών του Μέλανος ποταμού.

ΙΙΙ. Την δημιουργία εσωτερικής ναυσιπλοΐας, μέσω μίας πλωτής τεχνητής μεταφορικής οδού από τον Ορχομενό στο κέντρο μεταφόρτωσης στην καταβόθρα των Σπιτιών, από όπου μία σύντομη οδική αρτηρία οδηγεί στον θαλάσσιο λιμένα της Λάρυμνας.

Η λεκάνη της Κωπαΐδος το 1835 σε ελαιογραφία του Karl Rottmann

Η μεγάλη διώρυγα αποτελεί μοναδικό έργο για τα δεδομένα της προϊστορικής Ευρώπης και κρασπεδώνεται με χωμάτινα προχώματα πλάτους έως και 30 μέτρων με σταθερό ύψος 2 μέτρων, που τειχίζονται με ισχυρή κυκλώπεια λιθοδομή. Η διώρυγα ακολουθεί την βόρεια όχθη της λίμνης και η κατεύθυνσή της προδίδει ότι οι σχεδιαστές της επιδιώκουν την κατασκευή της σε σταθερά στεγνό έδαφος στο υψηλότερο σημείο της λεκάνης, αλλά την επιλογή της συντομότερης δυνατής διαδρομής προς τις υπάρχουσες καταβόθρες στην βορειοανατολική πλευρά.

Ειδικα μέτρα 

Για τον σκοπό αυτό ο λιμναίος λόφος Τουρλογιάννης στην βόρεια πλευρά της λίμνης παρακάμπτεται από την βορεινή του πλευρά, ενώ στις δύο χερσαίες προεξοχές του Στροβικίου (Μιδέα) και του Κάστρου (Κώπαι) εφαρμόζεται διάτρηση και διάνοιξη. Στα σημεία όπου οι όχθες είναι βραχώδεις χρησιμοποιούνται από τα συνεργεία ως πλευρά της διώρυγας, αποφεύγοντας την κατασκευή του δεύτερου πλευρικού προχώματος, ενώ περίπου 2,5 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Ορχομενού, ο Κηφισός μεταφέρεται με εκτροπή από την παλαιά του κοίτη στην νέα διώρυγα.

(η συνέχεια στο slpress.gr)

Διαβάστε ακόμα